Chapter 4

272 39 0
                                    

Chapter 4

ထို့နောက် လူနာကို နောက်တစ်ကြိမ် သွားကြည့်လိုက်သည်။

ထိုသူက မလှုပ်မယှက် လဲလျောင်းနေဆဲပင်။ မသိမသာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြစ်နေသည့် ရင်ဘက်ကြောင့်သာ မဟုတ်ပါလျှင် သူ့ကို အသက်မရှိတော့ဟုသာ ထင်ကြမည်ဖြစ်သည်။

သေဆုံးခြင်းမှာ ဆင်ခြေဖုံးဒေသတွင် ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်သာ ဖြစ်ပေရာ ရှဲ့ယွင်နန်လည်း ကံစီမံရာအတိုင်း ဖြစ်လာရန်သာ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားပေးခဲ့သည်။

ဒဏ်ရာရနေသူကြောင့် တစ်နေကုန် အလုပ်များရသည့်တိုင် ဆိုင်ကိုတော့ ဖွင့်ထားဆဲပင်။

သူ၏ စက်ပြင်ဆိုင်တွင်  အမျိုးမျိုးသော ဖောက်သည်များ ရှိနေသည်။

ဆင်ခြေဖုံးဒေသတွင် နေထိုင်သူများအနက် ကောင်းမွန်ပြည့်စုံသည့် အခြေအနေကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူများက မော်တော်ဆိုင်ကယ်နှင့် ကားများကို ပြုပြင်ရန် သူ့ထံ ရောက်လာကြသည်။ ထို့အပြင် တောလိုက်ထွက်မည့် ကြေးစားမုဆိုးများကလည်း ကားပြင်ရန် လာရောက်ကြ၏။

ဟုန်ယဲ့တောအုပ်ထဲရှိ အံ့ဖွယ်သားရဲများမှာ လွန်စွာ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည့်တိုင် ၎င်းတို့၏ အသားတွင် ကြံ့ခိုင်ရေးစွမ်းရည်ကို တိုးမြှင့်ပေးနိုင်သည့် အကျိုးအာနိသင်များ ပါဝင်နေရာ ... ပင်မခရိုင်တွင် နေထိုင်သည့် လူချမ်းသာများသည် လယ်တောထဲ၌ မွေးမြူသည့် တိရိစ္ဆာန်တို့၏ အသားကို မစား၊ အံ့ဖွယ်သားရဲတို့၏ အသားကိုသာလျှင် စားသောက်ကြသည်။

ထိုမုဆိုးများသည် အမဲလိုက်ထွက်သည့်အခါ အံ့ဖွယ်သားရဲတို့ကိုသာ ဖမ်းဆီးခြင်းမဟုတ်၊ စွမ်းအင်ကြွယ်ဝသည့် အံ့ဖွယ်ဆေးပင်တို့ကိုပါ ခူးယူလာခဲ့လေ့ရှိသည်။

အံ့ဖွယ်သားရဲဖြစ်စေ၊ အံ့ဖွယ်ဆေးပင်ဖြစ်စေ တန်ဖိုးငွေမှာ မနည်းလှရာ မုဆိုးတို့၏ ဝင်ငွေမှာ လွန်စွာ ကောင်းမွန်လှပေသည်။ ထိုသူတို့၏ ကားကို ပြင်ဆင်ရလေတိုင်း ရှဲ့ယွင်နန်သည် ငွေအများအပြား ရလေ့ရှိ၏။

“ရှဲ့ရှဲ့ ... မနက်က ဘယ်သွားနေတာလဲ ငါ လာသေးတယ် မင်းမရှိလို့ ...”

ငါ့ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ချစ်ဇနီးလေးဘယ်ရောက်သွားလဲWhere stories live. Discover now