Chapter 24

136 23 0
                                    

Chapter 24

"သခင်လေးလျောင် ကျွန်တော်တို့တွေက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခင်မင်ရင်းနှီးကြလို့လား ..."

ရှဲ့ယွင်နန်က မတ်တပ်ထရပ်ကာ မေးလိုက်သည်။

"ငါ့ကို အပေါ်ထပ် သွားရအောင်လို့တောင် မခေါ်တော့ဘူးလား ..."

လျောင်မုယဲ့က ပြန်မေးလိုက်သည်။

အတိတ်ဘဝက သူသည် ရှဲ့ယွင်နန်ကို မြင်မြင်ချင်းပင် ချစ်မိသွားကာ ထိုသူ၏ နောက်သို့ တကောက်ကောက်လိုက်တော့သည်။

သို့သော် ချက်ခြင်း ဖွင့်မပြော၊ သူငယ်ချင်းအဖြစ်သာ တစ်ခဏမျှ နေနေသေးသည်။ ယခင်ဘဝက ဤအချိန်မျိုးတွင် သူတို့နှစ်ဦးသည် သူငယ်ချင်းကောင်းများပင် ဖြစ်နှင့်နေခဲ့ကြပြီးဖြစ်သည်။ သူ ရှဲ့ယွင်နန်အိမ်သို့ ရောက်လာလေတိုင်း အပေါ်ထပ်သို့ တန်းတန်းမတ်မတ် သွား၍သာ အနားယူလေ့ ရှိခဲ့၏။

"အပေါ်ထပ်က ရှုပ်ပွနေလို့ ..."

ရှဲ့ယွင်နန်က ပြောလိုက်သည်။ သူက လျောင်မုယဲ့ကို အပေါ်ထပ်သို့ လုံးဝ မခေါ်ချင်။

"သခင်လေးလျောင် ကျွန်တော်က အခု အရမ်း အလုပ်များနေတာ တကယ်လို့ ပြောစရာရှိရင် မြန်မြန်လေး ပြောပေးပါ ..."

ရှဲ့ယွင်နန်၏ အရေးမစိုက်မှုကို တွေ့လိုက်ရသည့်အခါ လျောင်မုယဲ့၏ မျက်နှာထားတစ်ခုလုံး အေးစက်သွားတော့သည်။

"ရှဲ့ယွင်နန် ဆန်ကြမ်းဆိုရင်တောင် တော်ရုံသင့်ရုံလောက်ပဲ စားရတယ် ..."

"ဘာကိုလဲ ..."

ရှဲ့ယွင်နန်က သူ့စကားကို နားမလည်။

လျောင်မုယဲ့က သူ့ကို သတ်ဖြတ်ချင်စိတ်အပြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။

ယခုအချိန်တွင် ရှဲ့ယွင်နန်သည် ဆင်ခြေဖုံးဒေသရှိ သာမန်လူတစ်ဦးမျှသာဖြစ်ကာ သူကမူ လျောင်မိသားစု၏ အကြီးဆုံးသခင်လေး ဖြစ်နေဆဲဖြစ်သည်။

သူ သိထားသလောက်ဆို ဟိုကောင် လျောင်ရှင်းယွမ်က သူ ရှဲ့ယွင်နန်ကို ကြိုက်နေတယ်လို့ ပြောလိုက်ပြီးပြီ ...

ငါ့ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ချစ်ဇနီးလေးဘယ်ရောက်သွားလဲWhere stories live. Discover now