ငါ့ရဲ့ နူးညံ့တဲ့ချစ်ဇနီးလေးဘယ်ရောက်သွားလဲ

Chapter 25

Chapter 25

ပြောရရင် သူ့ရှေ့မှာ လဲကျနေတဲ့သူက တကယ်သာ လုဟိုင်စိုက်ခင်းက မဟုတ်ရင် အများဆုံးမှ ဆရာဝန် ဒါမှမဟုတ် ရဲကို ခေါ်ပေးရုံပဲ လုပ်ပေးမှာ အိမ်အထိ လိုက်ပို့ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး ...

အဲဒီ့လူက လူကောင်းလား လူဆိုးလားဆိုတာကို ဘယ်သူမှ မသိနိုင်ဘူးလေ ...

လူကယ်ပြီး အဲဒီ့လူကို အိမ်ခေါ်သွားဖို့ဆိုတာ ပိုပြီးတောင် မဖြစ်နိုင်သေးတယ် ...

သွမ့်ချန်ချင်းကို အိမ်ခေါ်ခဲ့တာကကျ သွမ့်ချန်ချင်းက နည်းနည်းလေးမှကို အန္တရာယ်မရှိလို့လေ ...

လက်မောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေ ခြေထောက်ပိန်ပိန်လေးတွေဆိုတာ အားလေးနည်းနည်း သုံးလိုက်ရင်တောင် ကျိုးသွားတော့မလား ထင်ရတယ် ပြီးတော့ အဲဒီ့အချိန်တုန်းက သွမ့်ချန်ချင်းက ရေတွေစိုနေတဲ့ အင်္ကျီအပါးလေး‌ကိုပဲ ဝတ်ထားတာလေ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာလက်နက်မှ ရှိမနေတာ အသိသာကြီး ဒီလိုလူမျိုးကို တွေ့ရတာ သံသယများနေစရာမှ မလိုတာ ...

ပြီးတော့ နောက်ပိုင်းကျလည်း သွမ့်ချန်ချင်းရဲ့ အဖော်သားရဲက ရှောင်ပိုင်တောင် သတ်လို့ရတဲ့ ရှဉ့်ပေါက်စလေးဆိုတာကိုပါ သိလိုက်ရတယ်လေ သွမ့်ချန်ချင်းကလည်း သူ့စကားတွေကိုတောင် နားမလည်နိုင်ဘူး ... ဒါကြောင့်လည်း သူ့အပေါ် သတိကပ်ထားတာတွေကို လျော့ပစ်လိုက်တာပေါ့ ...

ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ယောက်ကတော့ မတူဘူး ...

သူက ဒဏ်ရာရနေတယ်ဆိုပေမယ့် သတိကလည်း ကပ်နေတုန်း ပြီးတော့ ပုံစံကလည်း ကြေးစားတပ်သားလို ပုံစံနဲ့ ... အနားကိုတောင် သိပ်မတိုးရဲဘူး ...

သူ့အနေဖြင့် ထိုသူ့ကို ပြန်ခေါ်သွားမပေးနိုင်။ ထိုသူကလည်း မလှုပ်ရှားနိုင်ချေ။ သူ့ဆိုင်ကယ်မှာလည်း ကြံချောင်းများကို အပြည့်တင်ထားပြီးဖြစ်သည်။

ရှဲ့ယွင်နန်က ဖုန်းကိုထုတ်ကာ ရှချင်ကို ဆက်သွယ်လိုက်သည်။ သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေသူ၏ ပုံစံကို ဖော်ပြပြီးနောက် သူမကို လာခေါ်ပေးရန် ပြောလိုက်သည်။