Pov Caro:
'Ik maakt dat deel, jij dat', dit was het enigste wat Emma tegen me zei. Waarom was ze zo moeilijk? Heb ik iets fout gedaan? Ligt het aan mij dat ze zo kort doet? Ik heb echt geen idee. Intussen ging de bel en verliet ik het lokaal. Ik blijf toch het gevoel hebben dat het aan mij ligt.
Eenmaal thuis ging ik na het eten gelijk naar mijn kamer. Ik zette even wat muziek op tot ik een melding kreeg op Snapchat. Iemand wou mij als vriend toevoegen. Toen ik de naam las maakte mijn hart een sprongetje toen ik Emma haar naam las. Ik accepteerde haar natuurlijk, weer een fijne kriebel ging door mijn lichaam, een kriebel die ik nooit eerde voelde.. enkel bij Vince. Ik ben toch niet verliefd? Allee ja toch niet op een meisje? Al snel kreeg ik een berichtje van Emma, ik hoopte dat dit een gewone fijne chat kon zijn om elkaar beter te leren kennen maar nee, ze snapte de oefening niet die we in het groepswerk moesten doen. Ze had alles toch al gemaakt in de klas? Gek dit.
Pov Emma:
Ik moet zeggen die Caro was oprecht wel nog een schattig meisje, maar dit zal ik niet toegeven. Ik kende eigenlijk nog niemand uit deze school enkel Scott. Hem ken ik toch al een paar jaar. Ik leerde hem kennen toen ik toevallig op zijn dakterras kwam, daarna bleven we altijd samen graffiti spuiten. We zijn eigenlijk al 2 jaar beste vrienden en weten alles van elkaar, we begrepen elkaar wel goed. Ik besloot hem dus ook te sturen om te vragen of hij de snap had van Caro en ja hoor die had hij. Ik zocht haar op en twijfelde even maar besloot toch haar toe te voegen. Binnen de 2 minuten had ze me al geaccepteerd. Ik twijfelde over wat ik zou sturen en besloot het over een heel andere boeg te gooien en begon over de schoolopdracht.