#Bos

231 3 25
                                    

Pov Emma: 

ik omhelsde Caro, 'je bent toch gekomen', 'ik kon je toch niet in de steek laten, ik snap dat het te zwaar is om een kind op jou leeftijd op de wereld zetten en op te voeden'. Ik glimlachte, ik maakte me klaar voor de abortus. 

We zijn even later en het is gebeurt.. ik wandelde met Caro naar buiten. Buiten stond Scott, hij had Caro gebracht, hij kwam naar me toe en knuffelde me. Ik maakte me vrijwel meteen los en ging in de auto zitten, ik wou even echt geen aanrakingen, niet van Caro en al helemaal niet van Scott. We rijden richting huis, ik begon luid op na te denken, 'heb ik nu een kind vermoord?', tranen stonden in men ogen. 

Pov Caro: 

ik hielp Emma in de auto en ging toen zelf naast Scott vooraan zitten. 'Heb ik nu een kind vermoord?', ik en Scott keken elkaar bliksemsnel aan. Fuck, had ze hier toch niet goed over na gedacht? Scott reed opeens een straatje in die ik niet kende? 'Dit is niet de juiste weg eh', 'weet ik', vragend keek ik hem aan. Hij reed ergens een bos in, deze plek kende ik niet. Hij stopte aan een klein gezellig huisje. Hij stapte uit, ik ook dan maar, hij gaf me een sleutel. 'Blijf hier met Emma tot ze terug oké is, hier kan ze op haar gemak komen', 'we moeten naar school', 'ik regel het wel en zal bij jullie thuis wel kleren halen en boodschappen doen, oké?', ik knikte, 'dankje'.

Scott was ondertussen al langs ons huis geweest en boodschappen gaan doen, hij had het net gebracht en vertrok weer.

Pov Emma: 

Ik weet niet of het de juiste keuze was voor mezelf maar voor het kindje was dit beter, wat zou het zijn met een moeder die het niet aankon om het op te voeden?

Hart VerlorenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu