Pov Emma:
Ondertussen zijn ik en Caro terug thuis! We zijn nu een week denk ik na de abortus! Tussen mij en Caro gaat het oké? We kunnen goed praten en zo maar we zijn geen koppel meer. Dit was momenteel het beste! We wilden alles op zen tijd doen, en ik weet niet of Caro wel nog iets voor me voelt.. na alles zou ik snappen dat ze mij niet meer wilt! Ik heb haar bedrogen.. en dat was fout.. als dit betekent dat ik Caro nooit meer krijg dan begrijp ik dat!
Pov Caro:
Ik wandel naar huis, ik kom net van bij Emma, het was een gezellige week in het bos maar anderzijds voelde het niet zo super fijn? Diep vanbinnen ben ik wel nog razend op haar, ik snap dat ze boos was om die kus? Maar waarom duikt ze meteen met Scott in bed!? Er rolde een traan over men wang heen. Ik wist niet wat ik moest doen met haar.. ik zie haar nog graag.. nog altijd meer dan gewoon vrienden en omgekeerd twijfel ik daar niet aan! Maar kan ik Emma nog vertrouwen?
Dag erna
Ik kwam toe op school en zag Emma bij Scott staan, ze waren aan het praten en aan Emma haar glimlach te zien was het precies gezellig. Een gevoel van jaloezie nam het van me over. Nog voor ik het goed besefte liep ik al naar hen toe. Ik vloog uit op Scott, "WIE DENK JIJ TE ZIJN! JE DUIKT MET EMMA IN BED, LAAT HAAR VERVOLGENS VALLEN EN STAAT NU WEER MET HAAR AAN TE PAPPEN OF WAT?", ik duwde Scott ruw naar achter. Razend liep ik weg, naar de zolder van het SAS.
Pov Emma:
Ik kwam op school en zag Scott staan, misschien was het nu wel is tijd om deftig te praten met elkaar. Er was de laatste veel gebeurt. Twijfelend stapte ik op hem af, "kunnen we praten", vroeg ik zacht. Hij knikte. Aarzelend starte ik een gesprek, hij luisterde en accepteerde wat ik hem vertelde.
Uiteindelijk waren we eruit gekomen, en gingen we de vriendschap ook terug rustig opbouwen want deze vriendschap wou ik zeker niet kwijt, een glimlach verscheen op men gezicht.
Die glimlach verscheen ook snel toen opeens Caro er tussen kwam, zij vloog opeens helemaal uit op Scott. Verbaasd keek ik toe, ze gaf Scott een duw, "alles oké Scott", hij knikte en zei dat ik beter met Caro ga praten.
Ik was ondertussen opweg naar de zolder, ik had de hele school afgezocht dus ze zal dan wel op zolder zijn denk ik. Voorzichtig liep ik de trap op, ik hoorde zacht gesnik. Ik kwam helemaal boven en zag Caro zitten, er rolden tranen over haar wang. Ik ging dichter en omhelsde haar zachtjes. "Sorry, ik mocht niet zo fel reageren net", "das oké", "nee das niet oké, ik moet het accepteren als jullie iets hebben". Ik lachte hardop, vragend keek Caro mij aan, "wat is er zo grappig", "ik en Scott hebben niks", "zeker" , "tuurlijk Carootje".
Pov Caro:
Ik knuffelde Emma, ik was echt van het gedacht dat ze iets hadden. Emma haar knuffel voelde zo goed, ik had hier nood aan, ik had nood aan haar. Ik kijk in haar ogen, zij in de mijn. Zachtjes kwamen onze lippen dichter bij elkaar, zachtjes raakten ze elkaar. Een glimlach kon ik niet onderdrukken.
Lang nemeer gepost dus langer deeltje ;)
