GİZEMLİ VE KARANLIK DÜRTÜLER

22. Bölüm: Bazı Küçük Gerçekler

Artık Maryland e inmiştik... Uçakta bir şey hatırladım ki bu garip çünkü vampir olduğumdan bu yana 5 6 ay geçti ve ben daha yeni bunu düşündüm, lanetli vampirlerin güneşe çıkmaları imkânsızdı. Yani tabi bazı dizilerde ve filmlerde gördüğüm kadarı ile güneşe karşı her hangi bir koruyucu özel eşya benzeri bir şey taşımıyorlarsa. Benim için ise böyle bir sorun etkinleştirilmesi gereken dezavantajdı... Bu dezavantaja sahip olan lanetliler için ise umarım koruyucu eşyalar bu dünyada geçerli değildir ama bu nasıl bir dilek? Ya Allah korusun, bir gün bende lanetli olursam ve gündüzün getirdiği keyfi artık yaşayamazsam? Ah hiç bir çıkar yolu yok. Kendim için değil, yanımdaki üç insan için endişeliyim ve sonrasında annem ile Gregor için. Alıp başımı gitsem diyorum bazen ama sonra aklıma geliyor, koskoca Dünyada tek başıma yaşayacak ve aynı zamanda peşimdeki vampirler ile baş edecek kadar deneyimli değilim ve üstüne üstlük ben reşitte değilim. Yine aklımda paranoyak sorunlar. O zaman tek diyeceğim Allah bizi korusun. 

Hah şu an için ise en önemlisi, güneş batmadan gerçek manada en korunaklı olan yere yani eve ulaşmaktı. Arkadaşlarıma bulaşırlar mıydı bilmiyorum ama sürekli arkadaşlarıma bizim evimizde kalmanız gerekli deseydim muhtemelen beni psikopat sanırlardı. Hem nereye kadar öyle devam edebilirdi ki? Arkadaşlarım bizim evde kalmaya başladıklarından sonra bir de onların aileleri ile tehdit edilirdim yani eninde sonunda o çok korunaklı evimden çıkmam gerekirdi, asıl en önemlisi arkadaşlarıma aslında bir insan olmadığımı söylemem gerekirdi tabi ki... İnsan olmadığımı bilmeleri canlarından daha önemli değil, onlara bir zarar gelirse bu zarar bana gelmiş demektir ki düşmanlarımda bunu isterler muhtemelen... 

Aslında arkadaşlarıma vampir olduğumu söylemek sorumluluğundayım çünkü ben sadece normal bir vampir değilim, peşimde onlarca vampir veya varlıklar var ve bana ulaşabilmek için önlerinde ne varsa yok ederler, biliyorum... En azından arkadaşlarım bu bilgiye göre hareket ederler, isterlerse arkadaşım olarak yanımda kalmaya devam ederler isterlerse de benimle arkadaşlıklarını sonlandırırlar ki bence bu en doğrusu, onlara bir şey olacağına ömürleri boyunca onlar ile görüşmem hatta eyalet değiştiririm belki ülke bile değiştiririm. Neyse sonuç olarak onları evimde ömürleri boyunca kalmalarına ikna edemem ama nasıl korunacaklar?

 Geriye iki seçenek kalıyor yol yakınken onalar ile arkadaşlığımı bitirip, kendimden uzaklaştırmalıyım yoksa benimle oldukları sürece ölümleri de bir o kadar yakın olacak yada bencillik edip onlar ile arkadaşlığımı devam ettireceğim ve her gün onları tek tek koruyacağım ki bu da benim tehlikede olmam demek böyle olacağına direkt gidip düşmanlarıma teslim olsam ve beni öldürüp amaçlarına erişseler en azından tek bir kişi canından olmuş olur. Bu konuyu düşüneceğim çünkü bu çok büyük bir karar benim için...

Babam uçaktan indiğimiz gibi acilen annemi aramıştı ve şimdi hâlâ konuşuyorlardı. Annem dün yaşanan olayları, akşam biz Veronica ile oteldeyken babamdan illaki öğrenmiş olmalıydı ve şu an eminim ki babama endişelerini dile getiriyordur.

Babam annem ile konuşurken, arkadaşlarım ve ben ise sabah kahvaltısı yapmak için havalimanın da ki bir büfeden sandviç almıştık ve ortak alanda bulunan masalardan birinde aldığımız sandviçleri yiyorduk, aynı zamanda benim kafamın içinde de bin türlü senaryo dönüp duruyordu. Endişeliydim tabi ki. Tamam bir gün illaki peşimde ki varlıklar (sadece vampirler olmadıklarını biliyordum) ile karşılaşacağımı biliyordum ama bu kadar çabuk olacağını sanmazdım. Vampirlikte de tecrübeli değilim, insanken öğrendiğim dövüş sanatları vampirlerde işe yaramaz. Uçakta ki adam güçlü olduğumu ima etti ama ne kadar güçlü olsam da, gücümü nasıl kullanacağımı bilmiyorum. Resmen kolay hedefim. Yani açıkçası o adamın laneti olmasa ve güneşte yürüyenlerden olsa kesin şu an beni öldürmüş olurdu. Benim hemen Lexi ile konuşmam lazım. Ayrıca dün akşam olanlardan da babama bahsetmedim çünkü o olay gece vakti, o ve arkadaşlarım uyurken yaşandı. Eh haliyle benimde olanları anlatmam mümkün olmadı. Neyse babam geliyor.