Sevgili okuyucularım merhabaa. Bölümler doğru düzgün hiç oy almıyor neredeyse lütfen oy ve bol bol yorum atar mısınız? Umarım beni anlarsınız. İyi okumalar hepinize.
.
.
.
Cidden o mu gelmişti? onu uzun zamandır görmüyordum. Hemen ikisinin arasından kalkıp kapıda dikilmiş bize bakan Hoseok'un yanına boynuna kollarımı sarmıştım. Onu çok özlemiştim. O da hemen kollarını belime sıkıca dolamıştı. Benim burada olduğumu nereden biliyordu? Ahh tabi Jimin söylemişti. Bize doğru gelen Jimin'e bakmıştım. Daha o ikisini görmemişti. Arkamızdan bize bakıyordu.
Yg: Seni çok özledim Hoseok.
Boynuma minik bir öpücük bırakmasıyla kıkırdamıştım. Hoseok, Jimin ve ben hep üçümüz takılırdık. Sonra Hoseok yurt dışına gitmek zorunda kalmıştı.
Hs: Bende seni özledim çiçeğim.
Kollarımı boynundan çekip yüzüne bakmıştım. O gerçekten çok değişmişti. Eski Hoseok yoktu karşımda.
Yg: Ya Hoseok sen ne ara bu kadar değiştin.
Gülerek başını iki yana sallamıştı. Birbirimizden ayrılınca elini ağzına götürüp boğazını temizlemişti. Evet, bu ciddileştiğini işaret ediyordu. Gözlerini arkamdaki adamlara dikmişti. Jimin ne olduğunu anlamak için içeriye girmişti. Gördükleriyle kaşlarını çalarak bakmıştı.
Jm: Neler oluyor burada?
Dudağımı birbirine bastırarak ikisine bakmıştım. Nasıl açıklayacaktım ki? Jimin bir anda yanaklarımdan tutup gözlerimin içine bakmaya başlamıştı. Bileklerinden tutup çekmesi için itmiştim.
Jm: Ağladın mı sen?
Başımı hızla iki yana sallamıştım. Nasıl anlamıştı şimdi? Hoseok olayı çözmeye çalışıyordu. Ciddi durduğu için de yüz ifadesi insanı korkutuyordu.
Hs: Siz ikiniz hemen evden gidiyorsunuz. Yoongi sende benimle geliyorsun. Burada öğrenmem gereken şeyler var sanırım. Jimin sen onları evden çıkar.
Jimin onaylar bakışla Hoseok'a baktıktan sonra o ikisine bekmıştı. Jungkook Jimin'i durdurup Hoseok'a bakmıştı.
Jk: Sen kimsin de bize emir veriyorsun? Hiç bir yere gittiğim yok.
Hoseok derin bir nefes verip Jungkook'un yanına yürümüştü. Tam şuan araya girmeliydim.
Yg: Tamam siz gidin. Sizinle yeterince konuştım zaten. Sonra görüşürüz.
Taehyung sadece sessizce bizi dinliyordu. Ama gözleri sadece beni izliyordu. Yaptıklarından pişman gibi gözüküyordu. Onunla sonra konuşmam gerekiyordu sanırım. Niye ben konuşuyorum ki? Onlar hatalıydı. Taehyung'la bakışmamı bölen Hoseok olmuştu. Odadan çıkıp gitmişti. Benim de arkasından gitmem gerekiyordu yoksa sinirlenecekti.
Yg: Hadi görüşürüz.
Koşar adımlarla odadan çıkmıştım. Hoseok'la Jimin önceden beraber yaşadığı için burada onun odası vardı. Hoseok'un odasına girmiştim. Sandalyesine yerleşmiş şekilde kollarını birbirine bağlamıştı.
Hs: Anlat bakalım Yoongi.
Bende onun yan tarafındaki sandalyeye oturmuştum. Hoseok, Jimin ve beni hep koruyordu. İkimizden daha ağır bir karakteri vardı. Ama bu bazen oluyordu normalde çok ponçik birisiydi. En baştan herşeyi anlatmam gerekiyordu. Parmaklarımla oynarken her şeyi ona anlatmaya başlamıştım. O ise sessizce benim yüzüme bakıp söylediklerimi dinliyordu. Bütün hepsini anşatmıştım ama şimdiki olayları pek anlatmamıştım. Sadece beni görmeye geldiklerini söylemiştim.
