Hemen o hastaneye gittik. Felix'i ameliyathaneye götürmüşlerdi. Doktor ameliyathaneden çıktı.
Doktor: A Rh pozitif kan lazım hasta kan kaybetmiş kan nakli lazım
Cho-Hee: Ben verebilirim
Doktor: Tamam gel
Kan verdik. Doktor tekrardan ameliyathaneye gitti. Ağlamaktan başka bir şey yapmıyordum. Hyunjin ise sürekli beni teselli ediyordu. 5 saat geçmişti doktor ameliyathaneden çıktı.
Doktor: Hasta iyi ancak geçici hafıza kaybı yaşıyor onu normal odaya alacağız
Cho-Hee: N-ne yani bizi hatırlamıyacak mı ne kadar sürecek bu hafıza kaybı
Doktor: En geç 2 hafta içinde geçer ve ona eskiden yaptığı bazı şeyleri hatırlatırsanız daha çabuk düzeltebilir ayrıca hasta yarın taburcu olucaktır geçmiş olsun
Hyunjin: S-sağolun
Felix'in yanına gitmek için can atıyordum. Kapıyı çaldım
Felix: Gel
Felix'den
Hastanede uyanmıştım en son hatırladığım şey birinin benim kafama sertçe vurup bayılmamdı. Ardından kapı çaldı bir kız ile bir erkek vardı onları tanımıyordum.
Cho-Hee'den
Cho-Hee: Felix beni hatırlıyor musun sevgilim
Felix: Sizi tanımıyorum
Hyunjin: Beni de mi?
Felix: Üzgünüm
Cho-Hee: Bak ben Cho-Hee yanımdaki ise abim Hyunjin biraz hatırlamaya çalış
Felix: Üzgünüm hatırlayamıyorum
Bunu söylediği an ağlamaya başladım.
Felix'den
Bu kişileri tanımıyordum ama içimdeki ses onalara güvenmemi söylüyordu. Ardından telefonumu aldım telefonumda Cho-Hee ile bir sürü fotoğraflarımız vardı. Anladım ki Cho-Hee ile sevgiliymişiz. Hyunjin ile ise baya bir mesajlarımız vardı.
Cho-Hee'den
Telefonumun çalmasıyla irkildim. Arayn Jay idi açtım
Jay: Yenge ben Felix'e ulaşamıyorum
Cho-Hee: F-Felix
Jay: Ne oldu Felix'e ne oldu
Cho-Hee: Birisi Felix'i vurmuş şu an hastanedeyiz hafızasını kaybetmiş
Jay: Konum at geliyorum
Jay'den
Felix'in hafızanı kaybetmesine üzülmüştüm hemen hastaneye doğru gittim. Kapıyı çaldım
Felix: Gel
Cho-Hee'den
Gelen Jay olmalıydı.
Jay: Felix beni hatırladın mı?
Felix: Evet Jay hatırladım
Jay: Yes be hatırladı Beni
En azından Jay'i hatırlamasıda iyi bir şeydi. Tamda bu sırada aklıma bir fikir geldi. Birkaç gün sonra Felix'in doğum günü olucaktı tüm sınıfı çağırırız ve bir parti yaparız belki bazı şeyleri hatırlar bu fikri diğerleriyle de paylaştım Felix dışında hepsine söyledim. Akşam olmuştu.
Hyunjin: Birimiz burada kalsın
Cho-Hee: Ben kalırım
Hyunjin: Emin misin?
Cho-Hee: Evet
Diğerleri gitmişti odada ben ile Felix kalmıştık ardından kapı çaldı.
Cho-Hee: Gel
Gelen hemşire White idi.
White: Aaa siz yine mi buradasınız
Cho-Hee: Evet Felix'e birisi vurmuş ve hafızasını kaybetmiş
White üzülmüştü yemeği bırakıp gitti.
Cho-Hee: Neden yemeğini yemiyorsun
Felix: İştahım yok
Cho-Hee: Yiyeceksin
Felix: Y-E-M-İ-Y-E-C-E-Ğ-İ-M
Cho-Hee: Yiyeceksin ben sans yediririm
Zorlasa olsa ağızına birkaç kaşık çorba içtirdim. Devamında artık zorla yedirmiyordum isteyerek yiyordu.
Cho-Hee: Artık yiyebildiğine göre yedirmeme gerek yok
Felix: Şeyyy bana yedirmen çok hoşuma gittide
Bunu söyledikten sonra kıpkırmızı olmuştu. Gülümsedim.
Cho-Hee: Tamam yediriyorum
Tüm yemeği ona yedirdikten sonra kendi yemeğimi yiyecektim.
Felix: Dur bende sana yedireyim
Cho-Hee: Gerek yok-
Felix: Ama yedirmek istiyorum
Cho-Hee: Tamam
Felix'den
Cho-Hee'ye yemek yedirmek çok hoşuma gidiyordu. Sevgili olduğumuz belliydi. Beni çok iyi tanıyordu. Uyku saati gelmişti Cho-Hee koltukta uyuya kalmıştı çok sevimli görünüyordu hemen onun fotoğrafını çektim. Ona tekrardan aşık oluyordum. Ardından uyudum.
Cho-Hee'den
Alarmın sesiyle uyandım. Hemşire kahvaltıyı bırakıp gitti. Felix uyuyordu onu en sevdiği şekilde uyandırmaya karar verdim tabikide öperek. Yanağına buse kondurdum. Felix uyandı.
Felix'den
Ben uyuduğum sırada Cho-Hee beni öperek uyandırdı. Çok hoşuma gitmişti. Kahvaltıyı yanıma getirdi. Bende o sırada onun yanağını öptüm. Kızarmıştı böyle çok daha tatlı olmuştu.
Felix: Noldu utandın mı?
Cho-Hee: Birazcık sadece
Cho-Hee'den
Felix beni öptüğü an içimde kelebekler uçuştu.
Felix: Cho-Hee
Cho-Hee: Efendim Lix'im
Felix: Sen ile ben eskiden sevgili miydik?
Cho-Hee: Evet aslında hala sevgiliyiz sadece sen bazı şeyleri hatırlamıyorsun
Felix: Peki o zaman ikici kere benimle çıkar mısın?
Cho-Hee: Evet Lix'im
Felix: Beni şu an çok mutlu ettin
Cho-Hee: Sende beni mutlu ettin hadi kahvaltını ye
Kahvaltımızı yedik. Ardından Felix taburcu oldu eve doğru gidiyorduk.
Felix: Askım benim evim burası değil ama
Cho-Hee: Eee şey senin baban bir iş gezisine gitti ve şu an bizim evde kalıcaksın
Felix: Haa evet doğru
Keşke yalan söylemek zorunda olmasaydım zaten bir kaç güne herşeyi hatırlayacak diye yalan söyledim.
~3 gün sonra~
Bu gün Felix'in doğum günüydü. Henüz hiçbirşey hatırlayamıyordu. Parti hazırdı. Felix'e çaktırmadan herşeyi yapmıştık. Işıkları kapatmıştık Felix geldiğinde açıp ona süpriz diyelim diye
Felix'den
Bu gün doğum günümdü ama kimse hatırlamıyordu. Eve gelmiştim ışıklar kapalıydı açtım
Herkes birden SÜPRİZ!!
Felix: Lan korkuttunuz Beni
Tamda bu anda Hafızam yerine gelmişti.
