Küçük Bir Balo Faciası

14)Kan Sızdırıyor Kalbim

Bütün günü çalışarak geçirmiştik.
Pek bir şey bulamamıştık.
Herkes gitmeye başlamıştı. O sırada Defne ile konuşurken biri bileğimden hafifçe tuttu ve kendine çekti. Sırtım duvara yaslanmıştı. Gözleri gözlerimdeydi. Evet bu Egehandı.
O anda onun değiştiğini hissetmiştim.
Tam şuan evet evet şuan onu kalbi yönetiyordu içinde olan küçük kalbi ve bende ilk defa görmüştüm bu haliyle.
Eskiden boyu çok kısaydı. Şimdiyse boyuna uzanmak için zıplamam lazım.
Siyah gözleriyle bana bakıyordu.Şefkatle...
Dudaklarını araladı ve "Neden?" dedi.
Neden bana karşı bu kadar soğuk davranıyorsun?, dedi.
Bunu yalvarırcasına söylemişti.
İçimde bir yer kanadı.
Yarabandı yetmiyor bazen...
İyleşmiyiyor yaraların, kan sızdırıyor...
Ben...ben korkuyorum,dedim yüzüne bakmadan.
Ve çekildim.Ayrıldım yanından. Yere bakarak ilerliyordum.Evet korkuyordum. Bi daha reddedilmekten.
Kapamaya çalıştığım yaraların bir daha açılmasından korkuyordum.
Duygularımın kırılmasından.
Senden korkuyordum Egehan.
Ne olursa olsun değiştiğinden emin değildim. Son bir kez arkama baktım.
Egehan hâla orda duruyordu. Kırılmıştı sanki.
İçim sızladı bir kere daha.
Neden? Banane ondan. Umursamam lazım. O benim kalbimi paramparça yaptı. O zaman düşünseydi!
O sırada Defne seslendi.
Beyza gel hadi ,çok geç oldu gidelim.
Tamam, dedim buruk bir sesle.
Aklımdaysa hâla Egehan vardı. Onu orda bırakmak çok içimi acıtmıştı.
Zaten bende olan şefkat herkesi düşünüyor. Biri üzgünse aklımdan çıkmıyor. Bu yüzden kendimi mahvediyorum. Diğerlerinin dertlerini üzüntülerini çekiyorum. Her zaman onları düşünüyorum. Ezziyet.
Egehana baktım tekrar.Kadirler gelmişti yanına ama yüzündeki üzüntü,hayal kırıklığı çok belliydi.
Çok mu kırmıştım acaba?
Belliydi. Bu gece onu düşüncektim. Ama hayır! Ben ona aşık değilim.
Ben ona aşık değilim!