~Jungkook~
~Jungkook~
Namjoon၏အလောတကြီး ခပ်လောလောခေါ်သံကြောင့် Jungkookနိုးထလာချိန်တွင် အိပ်ရာပေါ်တွင် Jinကမရှိတော့။
"Hyung..?..ရေချိုးခန်းထဲမှာလား..."
ခပ်ဝေးဝေးမှ ကျောင်းသားတို့၏ရယ်သံ၊စကားပြောသံမှတပါး သူတို့အခန်းကားတိတ်ဆိတ်နေလေသည်။
"Hyung..?.."
ထိုစဉ် Namjoon၏စိတ်ချင်းဆက်သွယ်သည့် အော်ခေါ်သံကို ထပ်ကြားလိုက်ရပြန်သည်။
~Jungkook~
~ဟုတ်ကဲ့ ~
~Jinမင်းနဲ့အတူတူရှိနေတာလား.~
~ကျနော် သူ့အခန်းထဲမှာ ရှိနေပေမယ့်~
ရေချိုးခန်းတံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သောအခါ လူသူကင်းမဲ့နေသည့်အတွက်
~သူက ရှိမနေဘူး Namjoon Hyung~
ရေချိုးခန်းကအထွက် ဗီရိုထဲမှ တိုးလိုးတန်းလန်းကျနေသော အင်္ကျီများအပြင် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်လည်း အင်္ကျီအချို့ပြန့်ကျဲနေလေသည်။
~Jungkook~မင်း ဒီကိုလာခဲ့မှဖြစ်မယ်~
Namjoonရုံးခန်း
ရုံးခန်းထဲသို့ဝင်ဝင်ချင်းပင် မျက်ရည်များနှင့်တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေသော Hobiကို Taehyung၏ရင်ခွင်ထဲတွင် မြင်လိုက်ရလေသည်။ခေါင်းငိုက်စိုက်နေသော Jiminကလည်း Hobi၏ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။
လပေါင်းများစွာခံစားခဲ့ရသော ရင်ဘတ်ထဲက မွန်းကြပ်မှုခံစားချက်က သာ၍တိုးလာသည့်အတွက် အသက်ကို ဖြေးညင်းစွာရှုနေရလေသည်။
Namjoon:"ထိုင်..Yoongi Hyung..?."
Namjoon၏အချက်ပေးမှုကြောင့် Yoongiက အရှေ့ကိုထွက်လာပြီး Jungkookနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်လိုက်သည်။
Yoongi:"ဒီမနက် ကျောင်းသားငယ်လေး၄ယောက် သေဆုံးနေတာကို မော်ကွန်းထိန်းက သတင်းပို့တယ်..Jungkook.."
ထိတ်လန့်သွားသော Jungkookကို ဆက်လက်၍
"အဲ့ဒီ၄ယောက်က ဝံပုလွေတစ်ယောက်ရဲ့လက္ခဏာမပြလို့ လူသားအနေနဲ့အိမ်ပြန်ပို့ရမယ့် ကလေးတွေ..တဆတ်တည်းဆိုသလိုပဲ ကျောင်းက Woodyတို့အုပ်စုနဲ့Yuriပျောက်နေတယ်.."
