_TÜKENMEMİŞ UMUTLAR_

💫14.Bölüm💫

👉Selamın aleyküm kardeşlerim ;)

***
Yazardan devamı

"Kızım aklı durun, gerçekten çocuk gibisiniz"diyen annesine
masum bakışları atıp tekrar Şeymaya un attı. Ayşe

Şeyma ailesini yolcu etmiş daha sonra bir kaç eşyasını da alarak Ayşelere gelmişti. Biraz oturduktan sonra şekerpare tatlısını yapmaya karar verip mutfağa girmişti iki arkadaş ve şimdi de unluyorlardı birbirlerini hamuru güzelce yorduktan sonra şekil verip tepsiye yerleştirdiler, daha sonra fırına da koyduktan sonra sadece pişmesini beklemeleri gerekiyordu

Ayşe bir sandalye çekerek yaylandı ve "çok yoruldum ya" "İki bi tatlı yaptık Ayşe sanki sabahtan beri iş yapıyor" diyerek arkadaşına alayla güldü Şeyma

"O zaman iki yorgunluk kahvesi yapta içelim Şeyma hanımm"

Şeyma cıklayarak "Ne kadar ayıp evine misafir gelmiş sen ondan kahve yapmasını istiyorsun" daha sonra elini anlına katarak "yazıklar olsun senin gibi arkadaşa" diyerek kahve malzemelerini çıkartmaya başladı.

Ayşe Şeyma'nın yaptığı harekete gülmeye başladı.

Şeyma kahveleri yaparak Ayşe'nin karşısına oturdu ve sohbet etmeye başladılar.

Ayşe sohbetten sıyrılarak "şekerpareleri unuttukya" diyerek fırına koştu açtığında yanmamışlardı ama eğer biraz daha geç kalsaydı yana bilirlerdi, Şeyma soğumuş şerbeti getirdi ve şerbetini de üstüne döktüler. "Ayşe çok güzel olmuşlar"
Ayşe gülerek "Tabi güzel olacak biz yaptık"

Fatma hanım tatlının kokusunu alınca mutfağa gelerek
"Kızlar biraz tatlı tabağa koyup karşı ki komşumuz Ahsen hanıma da götürün komşudur sonuçta"

Ayşe annesinin nerden tanıdığını bilmeyerek "Anne siz tanışıyor musunuz Ahsen hanımla"

"Evet kızım geçenlerde yeni geldiğimiz için ziyarete geldi. Ama çok samimi iyi birisine benziyor ilk günden dostçaydı. Ha seninle de tanışmış onu hastaneye götürdüğünü de anlattı."