Lütfen yıldıza basın...
6 bölüm
...BOĞAZIMDAKİ BIÇAK ...
Yatağımdan kalkıp okul için hazırlanmaya başladım.
Aynada kendime baktım tırnağımı ısırdım bundan iki gün önce amcama söylediğim şey acaba onun haberi olmuş mudur. Dağ evini amcama anlatım sadece duydum bir yerden diye anlatım elbette bende o dağ evine gittim diye konuşmadım. Firariye ait hiç bir şey bilmiyorum ama bir yerden duydum dağ evi var diye anlatım amcama; bundan bir şey çıkmaz belki firari orda bile değil ki bence zaten orada değil oda sadece benimle mutlaka oraya gitmiştir. Amcama bunu dediğimde çok mutlu oldu.
Ve umarım mutsuz olan ben olmam.
Bunu amcama dediğim için iki gündür gözüme uyku girmemişti hem yapıyorum anında pişman oluyordum ve bu özelliğimden nefret ediyorum.
Sesli bir nefes verdim okul için hazırdım çantamı aldım son kez saçlarıma bakıp çıkacaktım ki durdum az kalsın çıplak ayaklarla çıkıyordum tabi akıl kalmadı bende,Ayakkabı dolabıma doğru gidip kısa botların olduğu taraf bakıp siyah kısa olan botu alıp giydim ve odamdan çıktım.
Aşağıya inecektim ki bir ses duydum ve durdum. Babamın çalışma odasından geliyordu koridorda yürüdüm biraz ve bir kaç adım sağa döndüm durdum Arazında sesi geliyordu sesler boğuk çıkıyordu ama tartıştıkları beki oluyordu neden tartışıyor bunlar şimdi.
Geriye bir adım atıp gidecektim ki durdum kulağıma kapıya yaslasam sesler gelir mi acaba diye düşündüm ama pek bir şey anlayacağım sanmıyorum tekrar arkamı döndüm ki kırılan bir şeyin sesini duydum kaşlarımı çatıp kapıyı açtığım gibi odaya daldım. Yere düşen şeye baktım onlara bakmadım ve yere düşen çerçeveye doğru gittim ters dönmüştü ve camı param parça olmuştu eğilip yerdeki çerçeveyi çevirdim resme baktım, bizim aile fotoğrafımızdı üvey ailem ben ve babam,kırılan cam ve çerçeve yerdeydi fotoğrafı alıp ayağa kalktım bana bakan babam ve araza baktım.
" aile fotoğrafımız " dedim her ikisine anlamsız bir şekilde bakarak " neye bu kadar sinirlendiniz de bu çerçeveyi kırdınız " diye devam ettim " yoksa sizde mi bu sahte fotoğrafı gördüğünüz için öfkelendiniz "diye alayla konuştum babam bana sert bir şekilde baktı.
" sahte değil " dedi babam bana doğru bir adım atı " orada çok güzel bir aile var yanlışlıkla kırıldı " dedi o sırada araz ağzından mırıldanıp odayı terk edip gitti babam dönüp ona baktı ama çoktan gitmişti .
" gel biz aşağıya inelim kızım " dedi babam elini kolum atacaktı ki buna engel oldum bir adım geriye gittim
Ve elimdeki fotoğrafı kaldırıp babamın gözlerinin içine bakara param parça edip avucumda ezip babamın ayağının dibine atım.
Zaten böyleydik sadece bu fotoğrafta yalanda gülüyorduk.
" diren " dedi babam sert sesiyle
" ne var baba " dedim ona doğru bir adım atarak " arazla ne için kavga etiniz de bu fotoğrafı kırdınız " ve bende yırtmıştım.
" boş ver fotoğraf yanlışlıkla düştü
Yeni bir tane koyarım " ne çok rahat konuşuyordu neden her kes rahat bir ben mi bu kadar salağım
"Sen okulamı gidiyorsun "
Başımı olumluca saladım " kızım yanında korumada istemiyorsun lütfen dikkatli ol " bana bir şey olmazdı aslında olurdu ama firari gelip beni kurtarırdı ama belki artık gelmez çünkü onun dağ evini amcama anlatmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞA MAHKUM ( Firari Katil Serisi)
General FictionBu bir karanlıktı, bu bir mahkumluktu ve bu bir idamdı, içine girilmiş olan dört duvar arası ve orada ölümü bekleyen yüzü çizikli bir adam. Her şey devlet gibi olacak diye bir kural yoktu her şey firari katil gibi olacak diye bir kural vardı ve o k...
