Bu bir karanlıktı, bu bir mahkumluktu ve bu bir idamdı, içine girilmiş olan dört duvar arası ve orada ölümü bekleyen yüzü çizikli bir adam. Her şey devlet gibi olacak diye bir kural yoktu her şey firari katil gibi olacak diye bir kural vardı ve o k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Bedenin yükünü ayaklar taşır, ruhun yükünü yürekler. Zamanımız ne kadar azsa yapacak işler o kadar çoktur. Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet. Kadından meleklikbekliyorsan, ona cennetini sunacaksın.)
Bölüm 24
...ACI DOLU BAKIŞLAR...
Bedenimdeki yorgunluğun nasıl sona ereceğini bilmiyorum, göz kapaklarım fazlasıyla ağırlaşmış tı, ve burnuma sanki hastane kokusu geliyordu bu kokudan nefret ederdim ve benim en son hatırladığım şey ise kıraç ateş kavas'sın önünde düşmekti daha doğrusu bayılmıştım, kapalı olan gözlerimi yorgun bir şekilde açıp etrafıma kısa bir bakış atım, bir odadaydım ama pek hastane odasında değil gibiydim her yer bem beyazdı elimde bir serum vardı, bayıldığım için burada olmalıyım peki neden kimse yok yanımda.
Yavaş bir şekilde kalkıp sırtımı yatağın başlığına dayadım , bedenimde ufak bir sızı Hissetim, üstümde olan hastane kıyafetini diğer elimle yukarıya kadar kaldırıp yarama baktığımda eskisi kadar acı hissetmediğimi anladım, bacağımda olan yanıkta önceden daha iyi duruyordu acısı az da olsa hafiflemiş gibi geliyordu bana ama izi hala aynıydı iz kapanmıyordu.
Bu izle elbete kalmak istemiyordum, hem eskisi gibi mini kıyafetlerde giymiyordum evden birisinin görmesini istemediğim için ve onlara hesap vermek istemediğim için, zamanla geçmesi gerekiyor.
Ve birden odanın kapısı açıldığında bakışlarım hızla orayı buldu kıraç ateş kavas içeriye girdi ve beni süzdü yukarıya çektiğim hastane kıyafetimi indirmeden biraz geriye doğru gidip başımı yastığa koydum.
" Kaç saattir uyuyorum " dedim sakin bir sesle , adım sesleri git gide daha da yaklaşıyordu yatağın yanında olan sandalyeyi biraz geri çekip oturdu.
" İki " dedi düz bir sesle.
" İki saattir uyuyorum " dedim kuruyan dudaklarımı ıslatım ve ona baktım ona baktığımda koyu mavi gözlerini bir kaç saniyeliğine çıplak bacağımda oyalandığını gördüm.
" Yaran kötü olmuştu " dedi her iki elini bir birine dolayıp arkasına yaslandı bacakları hafif aralıklı duruyordu. Ve üstünü değiştirmişti her şeyi siyahtı adam siyahı çok seviyor olmalı."hastaneye gitmemiştin değil mi" dediğinde yavaş bir şekilde başımı salladım.
" Gerek görmedim " sesim umursamaz çıkıyordu" zaten fazla derin değil diye biliyorum "
" Evet derin değil " diyip beni onayladı " ama bacağındaki iz ge-" sözünü kestim
