Bu bir karanlıktı, bu bir mahkumluktu ve bu bir idamdı, içine girilmiş olan dört duvar arası ve orada ölümü bekleyen yüzü çizikli bir adam. Her şey devlet gibi olacak diye bir kural yoktu her şey firari katil gibi olacak diye bir kural vardı ve o k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BEREN AKYÜZ
17 bölüm &
..DÜŞMAN'DAN YARDIM...
Direnin yanından ayrılmıştım, zaten bahsettikleri iş ortağı da gelmemişti akşam yemeğine ,feyran teyze kalmamı istemişti ama kalmamıştım zaten arazada bugün fazlasıyla sinir olmuştum, evde değildi tartıştıktan sonra çıkmıştı o yoktu ve bende onsuz olan bir yerde kalmadım, şuan ona ne kadar sinirli bile olsam aklım, kalbim hala onda merak ediyordum onu, aramak istiyordum ama kızgındım ve onun beni aramasını istiyordum,zaten şuan eve gitiğimi biliyordur çünkü peşime adam takmıştı adam ona bilgi veriyordur mutlaka.
Bir kaç dakika sonra eve varmıştım, ailemin değil arazla ayrı olan eve geçmiştim arabadan indiğim gibi beni takip eden adamın bana doğru geldiğini gördüm kaşlarımı çatım yanıma gelip tam karşımda durdu ."beren hanım araz beyin kesin emri var bir süreliğine bu eve gelmemeniz gerek "dedi düz bir sesle , adamı baştan aşağıya süzüp yüzümü buruşturdum.
"bas geri gelip bana arazdanbahsetme "dedim sert bir sesle "siktir et arazı "diyip adamın yanından uzaklaşıp eve doğru hızlı bir şekilde ilerledim çantamdan anahtarı çıkartıp kapıyı açtım eve girmeden önce adama kısa birbakışatığımda telefonla konuştuğunu fark etim, ondan bakışlarımı çekip kapıyı kapatım,bu evi bundan iki sene önce almıştık arazla birlikte burada vakit geçirmeyi seviyordum onunla ama elbete bu son zamanlarda onun buraya pek uğradığı yoktu , benimde buraya gelmemi istemiyordu, ve onu dinlemiştim zaten gelme dediğinde bir daha buraya gelmemiştim ama bugün ki olan tavrı beni fazla üzmüştü ,artık onu dinlemeyecektim .
sesli bir nefes verip bize ait olan yatak odamıza geçtim ,üstümde olan mini eteği ve gömleği çıkartıp kot bir pantolon ve rahat beyaz yünlü bir kazak giydim sarı saçlarımı elimle düzeltip tekrar aşağıya indim, direk mutfağa geçip elimdeki telefonu bıraktım .
acıkmıştım , ve bir kaç gündür buraya gelmediğim için pek bir şey yoktu dolap bom boştu bir kaç tane şarap vardı o kadar ve ben sadece arazla birlikteyken şarap içmeyi severdim hem de çok , çünkü ben şarap kadınıyım, adamın beni kırmasına rağmen hala aklım onda, aşk güzel ve ağlatan bir his...
bir şey yoktu zaten iştahım anında kapanmıştı,bir su bardağı alıp doldurdum telefonumuda alıp büyük salona geçip rahat bir şekilde oturdum sudan bir yudum alıp masaya koydum, gözlerimi kapatıp düşüncelere daldım arazla ilk tanışma anımız aklıma geldi gülümsedim.
bana arabayla çarpmak üzereyken tanışmıştık onunla , direnle aynı okula gidiyorduk ve ben yolun ortasında fotoğraf çekiyordum , sosyal medyada bir şeyler paylaşmayı severdim, o anda kendimi çekmeye çalışırken arazın arabasını görmemiştim bana çarpmıştı ama şiddetli bir şekilde değil son anda durdurmuştu arabayı ve benim canımın acımamasına rağmen, çığlığımla her kesin bize bakmasını sağlamıştım olayı fazla büyütmüştüm, ve ona ilk görüşte aşık olmuştum yaşım büyük değildi o zamanlar ama sevmiştim, ona yazmıştım zar zor sevgilim olmuştu ama istediğim elime geçmişti , tabi diren o beni hiç sevmemişti şımarık olduğumu yüzüme vurup durmuştu ve haklıydı ama artık öyle değilim son zamanlarda kendime çeki düzen verdim, ve galiba diren de beni sevmeye başlamış , diren sevdi ama arazı katbedecekmişim gibi hissediyorum ve umarım öyle bir şey asla olmaz , çünkü buna ben dayanamam.
