KARA MELEK

1. GARİP OLAYLAR

Selammmm. Nasılsınız bakayım. Bu kitabı yazmaya şimdiden alıştım ehehhe. Bu bölüm olaylar olaylar........

Şarkılar:

Joel Sunny-Luminary

Taylor Swift-Cardigan

İyi okumalar!

🕳️🕳️

Derin nefes aldım. Okuldan da, derslerden de nefret ediyordum. Ama okula gelmeye zorunluyduk. Sırada en arkada oturuyordum. Kulağımda kulaklık en sevdiğim şarkıyı dinliyordum.

Yanı başımdan gelen adım sesleri, öğretmenin ben tarafa geldiğini gösteriyordu.

Evet 20 yaşıma az kalmasına rağmen hala lise sondaydım. 2 yıl boyunca okula hiç gelmemiş, okulu dondurmuştum.

"Senin sonun ne olacak? En azından oku, bir geleceğin olsun." O an sınıfta kendini komik sanan kişi konuştu. "Her halde zengin koca bulup, yaşayacak. Mutlu son" dedi. Ve tüm sınıf yüksekte güldü. Ahahhaha çok komik.

"Ben halimden memnunum hocam. Ama siz değilseniz bilemem." Hoca sinirle nefes aldı. Ve yine aynı şeyleri tekrarlamaya başladı. "Sen eskiden böyle değildin. Eskiden samimiydin, okuyordun, saygılıydın. Ama şimdi." Dedi ve gitti.

Zilin çalmasıyla çantamı alarak sınıftan çıktım. Zaten hepsi iki yüzlü varlıklardı.

Okuldan çıktıktan sonra telefonuma baktığımda Yesa'nın bana yazdığını fark ettim. Yesa benim en yakın arkadaşımdı.

Mesajda, okuldan biraz uzaktaki kafede beni beklediğini demişti. Kafeye doğru yürümeye başladım.

                                               🌛

"Sana demiştim ya, kütüphane var bizim evde diye. Gittim tüm kitaplara baktım. Hepsi eski, farklı harflerle yazılan kitaplardı ama," dedi ve duraksadı. Sanki nasıl diyeceğini bilmiyordu. "Bir kitap var açamıyorum. Üzeri siyah. Hepsinden eski gözüküyor ama sayfaları dışarıdan beyaz gözüküyor. Tabi açamadığım için, ne hakkında olduğunu bilemedim." dedi ve güldü. "Sanki açsam anlayacaktım. Farklı harflerle olurdu."

Parmaklarımı masaya vurmaya başladım. "E Yesa, burada ne var? Açamadıysan, açamadın." Hemen oflamaya başladı. "Ya işte bende onu diyorum. Dayanamadım, diğer kitapları karşılaştırdım. Hepsinin harfleri aynı. Ve harfleri çözdüm. Ama okumaya korkuyorum. Sende gelsen"

Şimdi derdi anlaşılmıştı. "Tamam Yesa gelirim. Ama şimdi işlerim var. Akşam sendeyim." dediğim gibi üzerime atladı. "Seni çok seviyorum deli kız."

Güldüm gerçekten bana deli kız demesinden hoşlanıyordum.

Kafeden birlikte çıktık. O kendi evine gitti. Ama benim bir kaç işim vardı. Çalıştığım bir kütüphane ve kafe vardı. Saat beşe kadar kafede çalışıyordum. Beşten geceye kadar kütüphanede oluyordum.

Kütüphane gece 10 da kapanıyordu ama, ben gece yarısına kadar duruyordum tabii. İlk önce kafeye gittim.

Benim hayatım buydu işte. Sabah uyan, okula git, okuldan çık, kafede çalış, kütüphanede çalış, eve git, uyu. Hep bu döngü tekrarlıyordu.

                                            🤔

Sonunda kafeden çıkmamla derin nefes aldım. Baya yorulmuştum. Telefonuma gelen çağrıyla kim olduğuna bakmadan cevapladım. Arayan Yesa'ydı büyük ihtimalle.