be heir × hyunin

altın bilezik

Teyze, Changbin ve Felix... Size Hwangların malikanesinden yazıyorum, hala buradayım. Umarım bu mektup elinize ulaşır. Ben Yang Jeongin, planlarda değişiklik olduğunu haber vermek için size yazıyorum. Bay Hwang ile işbirliği yapmaya karar verdim. Bu işbirliği zihninizi bulandırmasın sakın. Wooyoung için yapmanız gereken bir şey yok, yakın bir vakitte Tokyo'ya gideceğiz. Teyzem, haklı çıktın. Onunla yarışabileceğimi sandım. Yanıldım ve yanılmamın kurbanı olacakken kendimi bir şekilde varis ile kurtardım. Bu nedenden ötürü benim için endişelenmene gerek yok. En kısa zamanda size ulaşacağıma dair emin olabilirsiniz. Sonuç olarak, hepinizin yardımına ihtiyacım var. Mektubumun yanında size avans olarak bir şey gönderiyorum. Dişlerini bileziğe geçirmene gerek yok teyze, hakiki altındır. Sonrasında dişlerin sızlıyor.

Sevgilerle, Yang Jeongin.

Hwang'ın yazdığı kağıdı elimden geldiğince kopyaladığımda geriye çekilip gülümsemiştim. Ömrüm boyunca ilk defa bu denli uzun yazı yazmıştım. Daha birkaç gün önce anne baba gibi basit kelimeleri yazabiliyorken şimdiyse mektup yazar hale gelmiştim. Aslına bakılırsa varisin yazdığı şekilleri kopyalamak dışında başka bir şey yapmamıştım ancak yine de kendimi bir şey başarmış gibi hissediyordum. Ben henüz okuyamama rağmen yazdığım mektuba gülümser bir şekilde bakarken Hyunjin elindeki altın bileziği bana uzatmıştı. Bileziği aldığımda gülümsemiş ve zarfın bir kenarına dikkatli bir şekilde sabitlemiştim.

''Niçin o kadar içeriye sakladın Jeongin?''

''Çünkü buralarda olmasa da hırsızlar pek çok. İnan ki ben dahi görseydim bu bileziği fark ettiğim gibi çalardım.''

Karşımdaki omega yüzünü buruşturmuş ve değişik bir ifade ile mektuba göz gezdirmişti. Son zamanlarda pek değişikti.

''Ayrıca bana adımla hitap etmemelisin. En azından Wooyoung olmayana kadar.''

Varis sırıttığında anlamıştım onu ne kadar tanıyamadığımı. Buraya geldiğim andan beri bütün günüme onunla başlamış ve aynen onunla sonlandırmıştım. Giysilerinden tutun takılarına kadar onu ben giydirmiş, yemek öğünlerini servis etmiş ve hatta banyo yapmasında yardımcı olmuştum. Buraya gelmeden evvel bile Wooyoung ve diğerlerinden işittiğim bilgiler de tüm bu argümanlarımı doğrular nitelikteydi. Saf, zengin ve güzel. Buraya geldiğim ve onunla karşılaştığım gibi tüm bu üç özelliğin hakikatliğini sorgulamıştım. En nihayetinde tüm bu işittiklerimin doğruluğunu kabul etmiştim. Hwang Hyunjin çok güzeldi. Aynen kasaba meydanında gördüğüm o makalelerin doğruluğunu kanıtlar gibi vardı ve buna bizzat şahit olmak ilk başlarda tuhaf hissettirmişti. Aynı zamanda zengindi zaten bunun doğruluğunu sorgulamak benim gibi fakir bir dolandırıcının üzerine düşmezdi. Ben bu iki özellik konusunda Wooyoung da dahil insanların doğru düşündüğünün farkına varmıştım. Aslına bakarsanız saf olduğu kanısına nereden vardığımı tahmin etmek pek zor değildi. Onu kandırmanın oldukça kolay olduğunu düşünmüştüm ve ona acımıştım. Meğerse ipin ucunda acınılması gereken tek kişi benmişim. Hwang Hyunjin saf değildi. Çok iyi bir oyuncuydu ve belki de dolandırıcı olduğumu düşündüğümden dolayı kendimden utanmam gerekiyordu.

''Beni şaşırtıyorsun.''

''Ne konuda?''

O günden, Hwang'ın intihar girişiminden sonra çok şey değişmişti. Sürekli bir şeylerin değiştiğini iddia ediyor olmam belki de kulağa sinir bozucu geliyordu. Farkındaydım, şüpheye düşmemelisiniz. Belki de artık saklayacak bir şeylerimin olmamasından mıdır bilinmez, ona karşı kendimi daha iyi ifade etmeye başlamıştım. Artık yalnızca onu dolandıracak o hain planın bir parçası gibi değil, kendim gibi davranıyordum. Bu durumda aynı şeyi bana yapmayı planlayan Hwang için de çoğu şey değişmişti. Artık gerçek Hwang Hyunjin'i bana gösteriyordu. Her zaman saf, kör veya hiçbir şeyden haberi yokmuş gibi davranmak zorunda değildi. Aslında gerçek Hyunjin ne çok farklıymış.