3.BÖLÜM

247 7 1
                                    

"Şehrime bir gelmeye gör, her virane saray olur. Beni tekrar sevmeye gör, her virane saray olur..."

Tek ailem annemdi her zaman. Tek varlığım annemdi. Tek gerçeğim annemdi.
Babam olacak adamın iğrenç kuralları, şiddeti... Hala gözlerimin önündeydi. Etkisinden hiçbir zaman çıkamadım, çıkamayacağım da.
Annemi koruyamayışım, suçlu hissedişlerim hala duruyordu.

Annem bana bir kere bile karşıma geçip, "Senin bir kardeşin var." demedi. İnanmayacak kadar haklı, inanacak kadar salağım çoğu şeye.

Abim olamaz benim. Annemin tek çocuğu benim, tek ailesi de benim. Efe denilen adam hiç olamaz. Olamaz hayır. Benim abim falan yok.

...

Aşağıya inmiştik. Kerem yiyecek bişeyler söylemişti. Oturuyorduk. Sımsıkı sarılmıştık birbirimize. Saçlarımı kokluyordu. Çok iyi hissediyordum.
"Esin'i geri kurtaracak mıyız Kerem?"

Bir süre ses vermedi. Kafamı kaldırıp yüzüne baktım. Gözlerimiz birleştiğinde kafasını salladı. "Kurtaracağız gülüm..."

Bende kafamı salladım olumsuz anlamda. "Esin çok meraklıydı görmedin mi?" diye sordum hemen sonra.
Olumlu anlamda baktı bir süre. "Evet gördüm. Sen ne demek istiyorsun bakayım?"

Dudaklarımı ıslattım yavaşça. "Esin Kenan'dan hoşlanıyor olabilir."
Kaşlarını havaya kaldırdı. Bir süre öylece baktı. Doğruldum yavaşça. Ellerimi yanaklarına yerleştirdim yavaşça.

Gözlerine odakladım gözlerimi. Tekrardan dudaklarımı ıslattım. "Kerem..."

Dişlerini sundu hemen gözlerime bakarken. "Gülüm."

Lafıma da ne güzel atlıyordu hemen. Daha da sıktım yanaklarını. Burnunu kıvırdı gülerken.
"Ya şu tatlılığa bak." dedim gülerek. Ellerini sıkıca belime sardığında yutkundum. Yavaşça okşamaya başladı.

"Tatlı mıyım?" dedi gülerek. Kafamı salladım hemen. "En sevdiğim tatlı olabilirsin." dedim.
Dudaklarını birbirine bastırdı bir süre. "En sevdiğin tatlı." dedi dalga geçerek.
"Kerem." dedim gülerek. Sırt üstü koltuğa bıraktığında beni alt dudağımı ısırdım. Bana doğru eğildiğinde gülümsedim. Beyefendinin zaten dişleri gözüküyordu.

Ağırlığını bana yüklememesi çok inceydi. Beni ne kadar çok düşündüğünü tahmin edemiyorum. Gözlerinin şişi yeni iniyordu zaten. Ölürüm adam sana. Bu kadar şımartma beni.
Dudakları dudaklarımın sefasını sürerken saçlarını okşadım. O kadar güzel saçları vardı ki.
~Bu adamın herşeyi güzel gülüm. Çünkü adam.

Kapının çalmasıyla birlikte gözlerimi açtım. Kerem yavaşça doğruldu. Hemen bende doğruldum.
Göz göze geldiğimizde dudaklarını ıslattı. "Benim de sevdiğim sensin," dedi gülümseyerek. "Yeşil gözlerinde hayat bulduğum."

Gülümsedim hafifçe. Kapınım tekrar çalmasıyla daha da gülümsedim. "Kapı."
Gülümseyerek ayağa kalktı. "Açayım ben o zaman."

Ağzı kulaklarında kapıya doğru ilerledi. Aç bakalım kapıyı kara gözlüm.
Ayağa kalktım yavaşça. Masaya doğru ilerledim. Kerem kapıyı açtı. Yağız gelmişti.
Geçip sandalyeye oturdum. Yağız'ın üç gündür hiç görmemiştim kahkaha attığını.

BÖYLE SEVER 2 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin