9.Bölüm
^Benden korkma^
⚠︎
Gözlerim kapalıydı tenimde hissettiğim gıdıklanmayla irkilerek açtım gözlerimi ve ayak bileğime baktım.
Ödüm kopmuştu ama neyseki kediciklerdi. ayak bileğime sürtünüyorlardı çıplak tenimde hissetiğim ürperti sicim gibi belimden akıp gitti.
Ho il solletico
*gıdıklanıyorum*
Gülümsedim.
Ellerim yüzümdeki tükenmeyen gülümsemeye doğru gitti parmak uçlarım dudaklarıma değerken uzun zaman sonra sevgiyi hissetim.
Birşeyin yere düşme sesi kulaklarıma ulaşınca hızla bakışlarımı etrafta gezdirdim korkuyu an misali solumaya başlamıştım nefes aldım korku verdim. Korku aldım nefes verdim.
Hicbirşey görünmuyordu ruzgardandır diyerek kendimi avutuyorum ki bu oldukça güç...
Kedileri kucağıma aldım ve yatağıma uzandım temiz çarşaf kokusu benim uykumu getirirken,
Dalıvermiştim saat uyumak için erkendi ama korkuyordum...
⚠︎
"Parla,Ne yapıyorsun takım yıldızım?"
"Kıpırdama barin seni çizmeye çalışıyorum ki bu hiç kolay değil!."
Önümden çekilip arkama geçti ellerini belime doladı ve bu dünyanın en güzel anıydı..
Kulağıma eğilip "neden kolay olmasın ben senin için herşeyi kolaylaştırırım.."dedi
"Sevgilim çok kusursuzsun çizmek çok zor oluyor ama seni."dedim.
Bu kelimelere ben bile şaşırmıştım pervasızlıkta üstüme yoktu utanınca saçmalıyordum...
Barin gülümsedi. Ellerini belimden çekip omuzlarıma sabitledi beni kendine çevirdi. Gözlerine bakamıyordum bir yangın vardı sanki orda bizim sonumuzun yangını... elleri omuzlarımdan kalktı. Bir eliyle saçlarımı kulaklarımın arkasına sıkıştırdı bir eliylede çenemi kavrayıp bakışlarımızı birleştirdi.
"O güzel maviliklerinde kaybolduğum gözlerden mahrum bırakma beni!" dedi ve burnuma bir öpücük kondurdu. Sonra beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Sevgisini hissedebiliyordum.
ilk defa...
Birbirimizden uzaklaşırken onun yüzünde bir gülümseme vardı benimse heyecandan dudaklarım dümdüz olmuş yanaklarım birer elma misali kızarmıştı.
Yeniden tuvalin başına döndüm ve ona baktım oda beni izliyordu..
"Karşıma geçermisin barin?" Dedim
Hay hay der gibi kafasını salladı ve koltuğa oturdu,gözlerimin içine baktı.Ben onu çizerken oda beni izledi bir süre sonra ara ara yaramazlık yapıp terimi silme bahanesiyle yanıma gelip sarılsada bitirmiştim ben bu yaramazlık hilesini sevmiştim aslında Resmim bitince kendimi barinin yanına koltuğa bıraktım.
Barin tuvale bakıp gülümsedi.
"Bu ben ya! Nasıl?...doğruyu söyle fotoğraf değilmi?"
"Şaka bile olsa komik değil başladığım ve bitirdiğim andan beri yanımdaydın ve fotoğraf böyle olmaz"
"Özür dilerim ama ben o sıra başka birşeyle ilgileniyordum zira birileri güzelliğinden gözünü aldırmıyorda"
