İlk önce kolumdaki ele, daha sonra da o kişiye baktım. Zorbam Jay ve yanında gezdirdiği çöpleri...
Okula başladığımdan beri bana zorbalık yapan o kişi. Yaralarımla dalga geçen, ağıza alınmayacak laflar eden, Jay."Bakın burada kim varmış."
"Uzun zaman oldu ufaklık."
Sadece yere bakıyordum. Ellerim titremeye başlamıştı.
"Aaa, kıyamam. Korktun mu?"
"Şunun haline bak, dokunsam ağlayacak."
Bir anda belimde bir el hissettim. Beni kendine çekti.
"Dokunsana."
Kafamı kaldırdım. Bu kişi Hyunjin'di. Sinirli ve ciddi bir ifadeyle Jay'e bakıyordu.
"Vay vay vay... Bizim minik kendine bi' koruma tutmuş sanırım."
Hyunjin'in bakışları daha da ciddileşti. Öldürmek ister gibi bakıyordu onlara.
"Keşke o gün okulda olsaydım. Yediğin tokadı görmek güzel olurdu. Duyduğuma göre, o gün de bu kurtarmış seni. Şimdi bir bakıyorum da, kızların anlattığı kadar yakışıklı değilmişsin. Daha iyi birşey bekliyordum açıkc-"
Hyunjin beni kendine çekti ve Jay'in suratına bir yumruk attı. Sanırım yüzüne laf edilmesi hoşuna gitmiyor. Jay yediği tek yumruğun ardından yere düştü. Dudağı patlamış ve burnu kanamaya başlamıştı. Acı içinde inledi, yanındaki çöplerde kolundan tutup Jay'i kaldırdı. Herkes bize bakıyordu.
"Kusura bakma. Elim ağır kaçtı, o gün ki tokadı görmek istediğini söyleyince yaşatmak istedim. Daha akılda kalıcı olsun diye."
"SENİ PİSLİK! NE YAPTIĞINI SANIYORSUN!?"
"Hadi gidelim Felix."
Hyunjin belimdeki elini, elime doladı. Ve yürümeye bakladık. Sağ eline baktım kızarmıştı. Gözlerim dolmaya başlamıştı. Hepsi benim yüzümden...
"Ö-özür dilerim."
Benim durmamls birlikte Hyunjin'de durdu. Ve bana baktı. Gözlerimdeki yaşları tutamadım ve ağlamaya başladım.
"Hey... Senin bir suçun yok, onlar sana bulaştı."
"A-Ama Elin.."
"Bak hiçbirşey yok. Ağlama.. "
Burnumu çeke çeke ağlamaya devam ettim. Çocuk gibi hissediyordum. Hyunjin bana sarıldı ve sakinleştirmeye çalıştı. İle yarıyordu. Bana her sarıldığında kendimi daha çok güvende hissediyordum. Sanki bana burada kimse zarar veremezmiş gibi.
"Daha iyi hissediyor musun?"
"E-evet. Teşekkürler.."
"Rica ederim."
Hepsi bize bakıyordu. Anlamsız bir bakış attım.
"Ne? Ne oldu?"
Jis bana baktı.
"Hiiç, sadece film bitişi nereye gitsek diye düşünüyoruz."
"Ne filmi?"
Hyunjin'e baktım.
"Boşver, yine kendince şaka yapıyor piç."
"Hop, hop, kimse sevgilime küfür edemez."
Herkes bir anda Jisung ve Minho'ya baktı.
"Ne!? Sevgilin mi! Ne zamandır. Benim niye haberim yok!!??"
"Aslında ilk Felix ve Sana söyleyecektim. Şom ağzına sıçayım Minho."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hurt {Hyunlix}
FanfictionHikaye benim değildir, yazar @Hyunnstaa'dır. Ben sadece hikayenin devamını yazıyorum ve yayınlıyorum.