Hurt {Hyunlix}

-8-

Kapıdan gelen zil sesiyle uyandım. Saat 6-7 gibi bir şeydi. Ayağa kalktım ve kapıya doğru ilerledim. Parmak ucuna çıktım ve delikten baktım. 2 tane polis kapıda bekliyordu, kapıyı açtım ve polislere baktım.

"Merhaba, Lee Felix siz misiniz?"

"Evet, benim?"

"Babanız hakkında konuşmak için geldik. İçeri girebilir miyiz?"

"Evet. Lütfen buyrun."

Salona doğru ilerledik. Koltuğa oturmalarını söyledim ve herhangi bir şey isteyip istemediklerini sordum. İstemediklerini söylediler ardından karşı koltuğa oturdum ve bana sorular sormaya başladılar derken arkadan bir ses geldi.

"Günaydın Felix."

"Günaydın Hyunjin."

"Ah, merhaba. Geçenki olay için gelmiş olmalısınız."

"Evet, birkaç soru sorup gideceğiz."

"Pekala, rahatınıza bakın. Felix, am mısın?"

"Biraz.."

"Pekala, siz konuşun ben birşeyler hazırlayacağım."

Hyunjin mutfağa ilerlemeye başladı. O sırada kafamı polislere çevirdim ve soruları yanıtlamaya başladım.

"Başlıyorum. Ne zamandan beri size şiddet uyguluyordu?"

"Annem bizi başka bir adam için terk ettiğinden beri. 14 yaşındayken yani."

(Sebebi böyle hatırlıyorum, umarım yanlış değildir.)

"Pekala, herhangi bir madde kullanıyor muydu? Alkol, uyuşturucu ve benzeri şeyler."

"Alkol kullanıyor, ama onu daha önce uyuşturucu kullanırken görmedim."

"Peki, genellikle size neden şiddet uyguluyordu? Bir sebebi var mıydı, yoksa keyfine mi vuruyordu?"

"Açıkcası... Ne yaparsam bir sorun buluyor ve vuruyordu. Eve geç gitsem, eve erken gitsem, okula gitsem ya da okula gitmesem. Bir sebebi olduğunu zannetmiyorum."

"Teşekkürler, son bir soru daha. Anneniz sizi terk etmeden önce de böyle miydi? Sizi terk etme sebebi başka bir aşk mıydı yoksa babnız mıydı?"

"Bilmiyorum. Ama annem varken böyle değildi. Böyle birine dönüşmesi beni şaşırtmıştı uğratmıştı... "

"Pekala, teşekkür ederiz. Mahkemede başarılar dilerim."

"Rica ederim. Buyrun sizi geçireyim."

"Teşekkür ederiz. İyi günler."

Polisleri uğurladıktan sonra, ağzımı kapattım ve kapıya yaslanıp yavaş yavaş yere çöktüm. Göz yaşlarımı tutamamıştım. Birden boynumda ve belimde bir el hissettim. Bana sarılıyordu.

"Sakin ol, Geçti. Ben burdayım.."

Konuşamadım. Çünkü biliyordum ki sesim ince ve titrek çıkacaktı. Elimi ağzımdan çektim ve Hyunjin'e sarılıp ağlamaya başladım. Yıllardır çektiğim acı, sonunda sona ermişti. Mahkeme gününden sonra... Onu bir daha asla görmeyeceğim. Sanırsam sesimle birlikte uyanan Minho ve Jisung koşarak yanıma geldiler. Ve beni teselli etmeye başladılar.

"Merak etme Felix. Bu davayı kazanacak ve özgür olacaksın. Sana yarıdım edeceğim."

"Evet Felix. Hepimiz arkanda olacağız. Lütfen kendini bu kadar üzme.."

Jis'e baktığımda gözleri dolmuş bana bakıyordu. Minho bunu fark etti ve ona sarıldı.

"Heyy, sakin ol. Bir tane ağlayan koca bebek yeter. İkincisine gerek yok."

"A-ama Felix üzülüyor.."

Jis bağıra bağıra ağlamaya başladı. Minho'da Jis'i sakinleştirmeye çalışıyordu. Jis'e bakıp kahkahamı tutamadım. Çok komik ağlıyordu.

"Hey! Komik değil!"

Burnunu çeker

"Burda senin için-"

Yine burnunu çeker

"Ağlıyorum!"

Jisung sakinleşmeyince Minho yanağına küçük bir öpücük kondurdu. Ne olduğunu idrak eden Jis kıpkırmızı oldu ve gözlerini büyütüp Minho'ya baktı.

"B-Be-BEKLE!? NE YAPTIN AZ ÖNCE SEN?"

"Bilmem, ne yaptım?

"Sen az önce beni öptün! Dimi!? ben mi yanlış hissettim! Dimi Felix!"

"Evet Jis, doğru hissettin."

"Yok emin olamadım ben. Bidaha öpsene."

(Özür dilerim yazıcak bir şey bulamıyorum bişiler attım işte 😫)

"Sen istiyorsan eğer."

Minho Jisung'un yüzüne yaklaştı ve gözlerini dudaklarına çevirdi. O sırada Hyunjin boğazını temizledi ve geri çekilip konuşmaya başladı.

"Aşkınızı sonraya saklayın. Yemek hazır, iştahımın kaçmasını istemiyorum."

"Hyunjin gerçekten filmlerdeki telefon gibisin. En aşk dolu sahnemizde neden çalıyorsun!?"

"Çünkü filmlerdeki telefonum. Hadi masaya."

Hyunjin'in yardımıyla ayağa kalktım. Hepimiz masaya ilerledik ve yemeklerimizi yemeye başladık. Yemekler bittikten sonra Minho ve Hyunjin bulaşıkları yıkamaya başladılar. Ben ve Jis'de masayı toplamaya başladık. Örtüyü silkelemek için balkona gittiğimde aşağıda gördüğüm kişiler beni şaşırtmıştı.
.
.
.
.
.
.
.
Çok kısa oldu özür dilerim. Açıkcası ne yazacağımı bir türlü bulamıyorum lütfen bir dahaki bölüm için biraz tavsiye verin ne olabilir gibisinden çünkü gerçekten ne olması gerektiğini bulamıyorum bir olay çıkartmam lazım ama olayın ne olabileceğini bilmiyorum helpp 🥲