Bölümler şu an kısa ilerliyor, en azından benim tarzıma göre. Çünkü ben 5000 kelimeden aşağı bölüm yazmam, tek tüktür. Sizin de hoşunuza gitmediğinin farkındayım, bu yüzden uzatmaya çalışacağım.
Zaten güzel haberlerim var, bu hız da gidersem en fazla 6-7 bölüme Serendipçe ile birleşeceğiz ve sezon finali bitecek.
Bölüm sayısı net değil, fazla da olabilir ama hızlı olmaya çalışacağım. 🥰
İyi okumalar dilerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Temsili değil, aynısıdır)
"Yaren sence Nascar Dünya şampiyonu olan birini zehirlesem Amerika'dan sürgün edilip, milli gururumuzu ortadan kaldırdığım için Türkiye de idam cezasına mahkum edilir miyim?"
Yatak odamdaydık, yatağımın karşısındaki aynalı komodin karşısında bornozluydum ve saçlarımı sol omzuma almış havluyla kuruluyordum. Yaren de arkamda yatağımın ayak kısmında uzanmış telefonuyla ilgileniyordu.
Ataberk'in eşek şakasından sonra Utku beni otele bırakıp şirkete geçmişti, tüm yol boyunca köpürmüştüm. Yaren de ben duştan çıktıktan hemen sonra gelmişti, canlı yayını seyretmişti ve gülmesi az önce kesilmişti.
"Böyle uzun konuştuğun zaman seni anlamak da zorlanıyorum."
"Ataberk'i diyorum, ortadan kaldırsam, muhtemelen katil olarak, iki ülkede de cezam ne olur?"
"Tek sefer de söyle Aylin."
"Of!" Dedim gözlerimi belertirken. Başımı hışımla ona çevirdim. "Ataberk'i öldürsem başıma ne iş gelir?"
"Ne!" Diye şaşırırken tepesinde tuttuğu telefonu elleri arasından kayıp suratına düştü. "Ağğh!"
Yüzümü acıyla buruşturdum. "İyi misin?"
"Senin gibi arkadaşı olan iyi olabilir mi sence?" Telefonunu yüzünden çekip burun kemerini ovuşturdu, oturur pozisyona geçti. "Ne saçmalıyorsun yine?"
Aynaya dönüp işlemime devam ettim. "Onu bir kaşık suda boğa istiyorum."
Güldü. "Fantazilerin çok basit, katil ruhunu göreyim kızım, göster bana!" Ellerini önünde tutup pençelerini gösterdi sonra usulca kapatıp yumruk yaptı. Yüzü gerçekten de tatlı vahşilik ile şekillenmişti.
