"Gözlerinin içinde ki parlayan yıldızların her biri benim için parlasın isterim."~H
"Galaksim olmadan parlamaz o yıldızlar."~S
Ana ship: hyunmin
Yan shipler:chanlix, minsung, jeongbin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
* * *
Seungmin'in ağzıyla:
Eve gidip akşam için hazırlanmış anneme bizimkiler ile buluşacağımızı akşam ise gelmesem merak etmemesini söyleyip evden çıkmıştım. Şimdi ise sahile doğru yavaş adımlarla yürüyüp aklıma takılan bazı sorular ile cebeleşiyordum. Aklım o kadar karman çormandı ki ne yapacağımı bilemiyordum.
Hyunjin'e hissettiklerim neydi onu anlayamıyordum. Sanki bu hissi daha önce hiç yaşamamış gibi hissediyorum. Sevgilim yani beni aldatan eski sevgilim mark' a bile böyle duygular hissetmemiştim. Mark beni bu kadar heyecanlandırmamıştı yada onu bu kadar kıskanmamışımdır. Ama hyunjin'e karşı iliklerime kadar kıskandığı mı hissedebiliyordum.
Vardır ya içiniz de bir şeyler olur sizi alır bir bu yana bir bu yana rüzgar gibi savurur. Hiç bir şey düzene girmez kalbim de işte bunun gibi düzene girmiyordu. Hyunjin ne zaman etrafımda olsa kalbim sanki göğüs kafesi mi delip geçecek ve avuçlarının arasına fırlayacaktı.
Ne kadar mantığım ile ilerlemeye çalışsam başaramıyordum. Kalbim mantığıma ağır basıp yenik duruma düşürüyordu. Güven duygum ikinci kez kırılmıştı bir kez daha kırılmasına izin vermezdim, vermemeliydim...
Kendi kendime düşünmeye devam ederken sanki izlendiğimi hisedip arkama bakmıştım. Hemen arkamdan benden beş altı adım gerimden gelen hyunjin ile göz göze geldiğimde yüzümde istemsiz bir şekilde bir gülümseme oluşmuştu. Benim ona karşı gülümsediği mi gördüğünde onunda dudaklarında kocaman bir gülümseme oluşmuştu. O mükemmel gülümsemesi ile hızlı adımlar ile yanıma yaklaşıp "selam" demiş bende ona karşılık verip birlikte yürümeye başlamıştık. İkimiz de sadece öyle sesizce yürümeye devam ederken onun konuşmayacağını anlayıp sessizliği bozan taraf ben olmuştum.
"Neden öyle arkamdan gelip yanıma gelmedin." dediğim ile kafasını yavaşça yerden kaldırıp yüzüme bakmıştı. Gözleri bir kaç saniye gözlerimde sabit kalmış tekrar yavaşça önüne bakıp mırıldanmıştı.
"Bilmem seni öyle fazla düşünürken görünce rahatsız etmek istemedim." diyip kafasını bana doğru çevirip ne tepki vereceğime bakmak istemiş olmalıydı ve hata istediğini almıştı. Düşündükleri ve yaptıkları o kadar nazikti ki kalbim tekrar ısınmıştı.
"Anladım." Ne diyeceğimi bilemediğim için kısa bir cevap verip önüme dönmüştüm. Ama onun tarafından izlendiğimi hissedebiliyordum. Ben ona bakmamaya için direnirken sesizce güldüğünü duymuştum. Önüne döndüğünü anladığım da göz ucuyla ona bakmış hafifçe sırıtığına şahit olmuştum. Tekrar yakalanırım korkusuyla önüme dönüp sahile doğru yürümeye devam etmiştik. Yan yana yürüdüğümüz için arada ellerimiz çarpışıyor kalbim bu temasla hızlı hızlı çarpıyordu. Bir kaç kez tekrar çarpmaya devam ettiğin de hyunjin'in elini cebine koyduğunu görmüştüm. Bu yaptığı hareket ile beni bir hüzün kaplamıştı.
