"Gözlerinin içinde ki parlayan yıldızların her biri benim için parlasın isterim."~H
"Galaksim olmadan parlamaz o yıldızlar."~S
Ana ship: hyunmin
Yan shipler:chanlix, minsung, jeongbin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
* * *
Yazarın anlatımıyla:
Seungmin evden çıkmış akşama kadar etrafta dolanıp kafasını boşaltmaya çalışmıştı. Hyunjin de o nereye gittiyse onunla birlikte gitmiş uzaktan seungmin'i izlemişti. Her gittiği yerde seungmin'in ağlayışlarına şahit olmuştu. Yanına gidip ona sarılıp destek olmak istese de gidememiş sesizce izlemeye devam etmişti. Şimdi ise bir mezarlığa gelmişlerdi bu saate neden buraya geldiğini bilmese de sesizce bir ağacın arkasına saklanmış seungmin'in bir mezarın başına gittiğini görmüştü.
Yol da gelirken çiçekçi den çiçek aldığını görmüştü ve bunun sebebinin ne olduğunu aşırı merak etmişti ve şimdi bunun cevabını almıştı. Seungmin aldığı çiçekleri mezarın üstüne koyup yavaşça eğilmişti. Hyunjin hala onu merakla izliyordu.
"Galiba buraya gelmeyeli uzun zaman oldu. Beni özledin mi?" Seungmin boğuk sesiyle sorduğu soruyla bir iki saniye sessiz kalıp tekrar devam etmişti. "Sessiz olduğuna göre özlemişsin." Burukça gülümsemişti ama bilmediği bir şey vardı, yanaklarından usulca akan göz yaşları...
"Bende seni çok özledim meleğim. Sen beni hep meleğim diye severdin ama sen melek olup cennette gittin. Neden beni yanlız bırakıp gittin." Seungmin hıçkırıklar içinde boğulduğun da hyunjin olduğu yerden ayağa kalkmıştı. Kalkmıştı ama gidememişti öylece olduğu yerde kala kalmıştı. Hangi yüzle yanına gidecekti ki. Arkadaşı? Dostu?Sevgilisi? Bunlar olmadığına göre hangi sıfatla gidip seni buraya kadar takip ettim diyebilirdi ki...
Seungmin bir yarım saat mezarın başında oturup hem gülmüş hem ağlamış hemde konuşmuştu. Mezarın üstünde bitten otları da temizlemeyi ihmal etmemişti. Seungmin sonunda ayaklandığın da hyunjin olduğu yere iyice sinmişti. Hava kararmasına rağmen görünme ihtimalinden kaçınmalıydı.
"Çok konuşup başını şişirdim ama artık gitmem lazım tekrar gelicem merak etme meleğim." Mezar taşını hafifçe okşamış daha sonra eğilip uzunca öpmüştü. Hyunjin meleğim lafını duyduğun da içinde ki merak duygusu daha da artmıştı. Seungmin mezarın önünden çekildiğinde görebildiği kadar görmeye çalışmıştı mezar taşında yazan ismi ama karanlık olduğu için görememişti. Ama kafasında bir kenara yazmıştı bir daha gelip bakacaktı.
*******
Hyunjin seungmin'i eve girene kadar izlemiş eve girdiğinden emin olduğun da telefonuna gelen mesaja cevap vermişti.
