Hermoso Avenue Book I: Second Chances in Love

Chapter Seven

"I NEED YOU HERE, ANNIE."

Rinig niyang sabi ni DJ sa intercom ng secretary nito. Pinagmasdan niya ang haggard na mukha ng secretary nito na halatang natataranta na naman sa mg autos ng boss nito. Pagpasok na pagpasok pa lang kasi ng binata sa opisina ay masungit na agad ito at mainit na agad ang ulo.

Ilang araw na kasi simula ng matapos ang party ni Travis ngunit hindi pa din sila nag uusap nito. O mas tamang sabihin na iniiwasan na niya ang binata sa pag usapan ang nangyari sa pagitan nila. Gusto na niyang kalimutan ang halik nito but everytime she closed her eyes para sirang plana na nag rereplay sa utak niya ang eksena nilang dalawa.

Maraming pagkakataon na pinagtangkaan siyang kausapin ng binata but she always refuse and find an excuse. She didn't want to talk about it now. not ever. Gusto na niyang kalimutan so why bothered to talk about it?

Hindi na naman nagpumlilit ang binata ngunit napapansin niya sa bawat araw na nagdaan ay sinusungitan siya nito.

She sighed. She promised to herself na si Brent lang ang kailangan niyang isipin at intindihin. Ang kailangan lang niyang gawin ay magtiis ng ilang buwan sa pagiging personal assistant nito ng ilang buwan. Actually, nasa pangalan na din niya ang property nito kaya wala na siyang ibagn pinangangambahan.

Napailing na lang siya ng lumabas na namumutla si Annie.

"Pagpasensyahan mo na, Annie. Ganoon talaga kapag tumatandang binata."

Nginitian lang siya nito ng kimi at umiling iling.

"Boss Didrey is not like that. Maybe may nangyari lang na hindi maganda sa kanya this past few days. Mabait na boss si Sir, Luzzel."

Pinili nna lang niyang huwag kumibo sa tinuran nito. Mula sa desk niya ay tumayo siya para sadyain ang binata sa opisina nito. Kailangan niyang mag-out ng maaga. Nagsisimula na din kasi ang construction ng bagong branch niya sa Hermoso at kailangan nilang mag site visit doon kasama si Brent. Ito kasi ang nagprisintang magdesign at mag supervise ng tinatayong slaon niya. Hindi na naman niya pinigilan ang gusting mangyari ng lalaki.

She knock twice before entering to his office. Naabutan niya itong subsob sa binabasang papeles habang nakakunot ang noo. Halata din sa ekspresyon sa mukha ng binata ang pagkairita.

Tumikhim muna siya para kunin ang atensyon nito. Mukha kasing hindi din nito namalkayan ang pagpasok niya sa loob ng opisina.

"Im going home early."

Sa sinabi niya ay doon lang siya nito binalingan ng tingin. Blangko ang ekspresyon ng mata nito.

"No. we have an important meeting to attend. I need you there."

Humugot muna siya ng hininga bago sumagot ditto.

"You can use Annie. Total, siya naman talaga ang secretary mo. Look, Didrey. Marami din naman akong dapat na asikasuhin sa business ko. At marami din akong dapat mahalagang gawin bukod sa sinasabi mong important meeting nay an. Im going home early at wala ka bang ibang magagawa."

Binitiwan nitoa gn binabasang papeles at sumandal sa swivel chair. Nailing siya sa klase ng titig na binibigay nito sa kanya.

"May I know kung anong klaseng importate ang gagawin mo kaya uuwi ka ng maaga?"

"I don't discuss my personal life in other people."

Tumayo ito mula sa kinauupuan at lumapit sa kanya. Muntik na siyang mapaatras sa kinatatayuan ng Makita ang madilim na mukha nito.

"You don't discuss your personal life? Kaya ba iniiwasan mo ako after we shared that kiss?"

Napahawak sya sa sintido.

"Look, Didrey. Isn't that obvious that I don't want to talk about it? Hindi pa ba malinaw sayo na mas pipiliian ko si Brent? Na mas gugustuhin ko siya kaysa sayo?"

She can see hurt all over his face. Ngunit ilang saglit iyon at pinalitan na naman ng blangkong ekspresyon.

"So, you mean baliwala lang sayo ang nagyari sa atin that night?"tanong ng binata.

Ilang saglit lang mun niya itong tinitigan ng diretso sa mata. Sa ngayon, buo na ang desisyon niyang mag focus na kay Brent.

"Yes, balewala lang sakin ang h-halik na iyon. It was just a mistake. Nadala lang ako sa bilis ng pangyayari."

"Damn it!"

Napapitlag suya sa lakas ng sigaw nito.

"is that all you can say? Mistake? Carried away? You're lying, Luzzel."

Sa narinig mula ditto ay doon humalagpos ang galit niya.

"Ako pa ang sinungaling, Ddirey?"mariing sabi niya habang dinuduro niya ito sa dibdib. "Ako pa ang singungaling? Haven't you look at yourself? Do you remember what you did to me ten years ago? You cheated on me. Niloko mo at pinaasa. I loved you, you jerk. Minahal kita ng higit pa sa sarili ko. Pero anong ginawa mo? You just used me. You just taken me for granted. Hindi mo ba lam kung anong klaseng pagdurusa ang dinanas ko simula ng lokohin mo ako?"

Pinahid niya agad ang luhang umagos sa pisngi niya. "Umaasa ako, Didrey. Umasa ako na nadarating ang isang araw na pupuntahan mo ako at hihingi ka ng tawad sa ginawa mo. Naghintay ako. But you never came back. Ni wala akong narinig sayo kahit na isang salita kung bakit mo akong nagawang lokohin. Tapos ngayon, ikaw pa ang may karapatang magalit?"

Tinabig niya ang kamay nito na nagtangkang hawakan siya.

"Tapos na kong umasa, Didrey. Tapos na kong umasa na darating ka noon pa. I will never hurt Brent. Hindi ko sasaktan ang taong walang ginawa kundi kabutihan para sakin. Ayokong maranasan ng taong ito ang sakit na naramdamam ko dati. Im sorry."

Aatras na siya patalikod ditto ng maramdama niya ang marahans na paghablot ng binata sa dalawa niyang braso.

"You cant walk away to me again, Luzzel. Hindi ako papayag. Not in this lifetime."

Pagkasabbi niyon ay walang anuman na sinakop nito ang labi niya. Mariin at mapagparuha ang paraan ng halik nito.

Nagpumiglas siya sa binata. Nang makawala ay sinampal niya ito.

"I hate you, Didrey. You always make my life miserable."

Agad niya itong tinalikuran at nagmamadaling lumabas ng office nito. Dumiretso siya sa restroom at nagkulong sa cubicle. Hindi niya akalain na mag burst out niyang lahat ang gusto niyang sabihin sa binata. Ang mga salitang naipon yata ng maraming taon.

Minabuti nalang niyang i-cancel ang lakad nila ni Brent at umuwi nalang muna sa bahay nila para makapagpahinga.

Pagpasok sa bahay ay agad siyang sinalubong ng katulong nila.

"Ma'am, si Alyssa po buong araw ng nakakulong sa kwarto."

Napahugot siya ng hininga sa sinalubong na balita sa kanya.

"Is she sick?"

She knows her sister. Kapag may sakit lang ito nagkukulong sa kwarto. Hindi kasi matahimik ang talampakan nito kakagala.

Dahil nag aalala rin siya sa kalagayan ng kapatid niya ay dali dali din siyang pumunta sa kwarto ni Alyssa. Kinabahan na siya ng ilang minute na siyang kumakatok sa pintuan nito ngunit hindi pa din siya pinagbubuksan. Agad agad na tinawag niya ulit ang katulong para kunin ang duplicate key ng kwarto nito.

"Alyssa!"tawag niya sa kapatid niya habang binubuksan ang pinto.

Nanlaki ang mata niya ng Makita niyang nakahandusay ang kapatid niya. Natatarantanf nilapitan niya ito. Feeling niya ng mga oras na iyon ay nanlalaki ang ulao niya. Sobrang takot at kaba ang naramdaman niya.

"Tumawag kayo ng ambulance!"hiya niya habang niyayakap si Alyssa.