Asker Ve Yüzbaşı

YAS VE ANILAR

Melisa Kalen'in yüzü bu

Evet arkadaşlar inşallah bu bölümü beğenirsiniz hadi bakalım size iyi okumalar diliyorum.

Dedemin yasını tuttuk. Nenem hala üzgündü ara sıra yanımıza halam geliyor bizi kontrol ediyordu. Nenem iyi mi, ben iyi miyim diye bakıp gidiyordu. Dedemi çok seviyordum,dedem bana babam gibi davranırdı,babam gibi hissettirirdi.

"En kötü his sevdiklerinin sesini unutmaktır ya hani , Ben babamın, dedemin ve annemin sesini unutmuştum. Yüzleri hafızamda silik bir şekildeydi. "

Artık onları hatırlayamıyordum, onları unutmuştum ve bu durum beni çok üzüyordu. Her bu durumu hatırladığımda bir yerlere çöküp sessizce ağladım. Çünkü onlar benim savunmasız noktalarımdı. Nerde babasıyla ve annesiyle mutlu vakit geçiren çocuklar gördüğümde ağlıyordum.

Neden beni bıraktılar diye ağlıyordum o küçük yaşımda küçüçüktüm , miniciktim ama duygularım ve hislerim vardı. Ha bu arada dedemin asker olduğundan bahsetmiştim size dedemle konuşmamız geldi aklıma;

Geçmiş zaman

-Dede bazı kişiler kırmızı bereliymiş o ne demek sen biliyor musun?diye sordum.

Dedem;

Ah  yeşil gözlü güzel kızım o kırmızı bereli değil bordo bereli,sana bordo berelilerin görevini anlatayım mı? Heyecanla dedeme dönüp

-Evet dedecim anlat,anlat çok merak ediyorum dedim.

Dedem bana bordo berelileri anlatmaya başladı, bende heyecanla dinledim .

- Bak şimdi yeşil  gözlüm,bordo bereli olmak için boyun ve kilon önemlidir . Örnek 1,80 boyundaysan 60 kilo olman gerekir , Alây marşını bilmen gerekir,bordo bereliler havada, karada ve suda görevleri olabilir. Yurt içi ve yurt dışında terörist örgütlerini çökertmekte bir numaradırlar.

Ve en önemlisi vatanının üzerine şehit düşeceğini bile, bile canını vatanına feda etmektir dedi Dedem gururla bende dedeme sordum;

-Dede benden bordo bereli olur mu?

Dedem hiç düşünmeden

-Senden çok güzel bordo bereli olur vatanına sahip çıkan . O an içimi huzur ve mutluluk kapladı, demek benden bordo bereli olurdu.

Günümüz
Bu anıları hatırladığım an yüzünden bir ıslaklık hissettim. Evet ben yine ağlıyordum hemde hüngür, hüngür ağlıyordum. Konu ailem olunca ,yine güçsüz düştüm. Yine ağladım ama bir anı daha geldi aklıma ama hafızamda silik bir anıydı çünkü bu anı 6 yaşında kaybettiğim babamın bana dediği cümle geldi aklıma...

Geçmiş zaman

" -Güzel gözlü kızım sen sen ol hiçbir zaman güçsüz düşme eğer güçsüz düşersen, karşıdaki kişilere veya rakiplerine güçsüz olduğunu gösterme,eğer güçsüz olduğunu gösterirsen seni o noktadan hiç beklemediğin şekilde vururlar." Güçsüz olduğunda bana yaslan,dedi.

Günümüz
Ağlamayı bıraktım, kendimi toparladım ve en sonunda ağlamayı bıraktım. Babamın fotoğrafını alıp göğsüme doğru bastırdım;

-Hani babacım,
Neredesin sana yaslanmam gerek ,rakiplerim beni böyle görürse beni zorbalarlar . Baba sana nasıl yaslanıcam dedim . Ve fotoğrafı alıp kokladım ve öptüm .

"İyi gelmişti bana babam bana iyi gelmişti, babam ne zaman bana kötü gelecekti ki babam iyi ki varsın hala kalbimde ve aklımdasın beni görüyorsan sakın üzülme seni seviyorum canım babam."

Evet arkadaşlar fikrinizi almak isterim bu bölüm nasıldı tam tamına bu bölümde 451 kelime yazdım iyi akşamlar yarın aklıma bireyler gelirse yeni bölüm atarım bb.