Another version of me, i was in it.

Deze jongen gaat hier niet zomaar weg

Pov: Rob

Ik wil mijn kamer uitlopen totdat ik gesnik hoor. Ik draai me gelijk om en zie dat Matthy aan het huilen is. Ik loop snel naar mijn bed en twijfel geen seconde, dus ga naast hem zitten en trek hem in een knuffel. "Hey wat is er?" Vraag ik zacht
"niet-niet alleen" brengt Matthy door zijn tranen heen uit. "Zal ik bij je blijven?" Hij knikt klein "heb je nog wat nodig?"
"Tas" brengt hij net zo zacht uit. Ik knik pak zijn tas en geef hem, hij maakt hem meteen open en pakt een olifanten knuffel met zijn naam en geboortedatum op de poten.

Hij drukt hem hard tegen zich aan en gaat weer liggen ik ga er voorzichtig naast liggen. Doe de denken over ons heen "sluit je ogen maar je bent echt doodmoe, er gebeurt ook echt niks ik blijf de hele tijd bij je." Zeg ik lief in de hoop dat het werkt, wonder boven wonder sluit hij meteen zijn ogen en belandt in een diepe slaap. Ik scrol een tijdje op tiktok totdat ik wat voel bewegen in mijn armen. Mijn aandacht gaat automatisch naar de jongen in mijn armen die zijn knuffel stevig tegen zich aan drukt. Hij draait zich op zijn zij en legt zijn hoofd op mijn schouder, en slaapt weer rustig verder.

"Komen jullie eten?" Vraagt Koen terwijl hij de deur achter zich sluit, en mijn kamer binnen komt. "Nee hij slaapt net en wilt echt niet alleen zijn" antwoord ik Koen. "Is goed maatje, ik kan ook wel even wat brengen als je wilt?" Zegt Koen terug waardoor ik knik en zeg "ja doe maar wel iets zonder knoflook en sterke geur, meschien wordt hij daar namelijk wakker van."
Waar Koen op antwoord "ik zal even kijken Roel heeft weer eens iets gemaakt" "oké" antwoord ik daarop

Ik heb net mijn broodje op, en heb er nog een bewaard voor de jongen in mijn armen. Ik weet niet wat er is of wie hier achter zit maar één ding weet ik wel zeker en dat is dat deze jongen hier niet zomaar weg gaat.

Als Matthy weer begint te bewegen gaat mijn aandacht er automatisch weer heen, langzaam wordt hij wakker. "Hey lekker geslapen?" Vraag ik zodra ik merk dat er wat scheelt, zachtjes knikt hij als antwoord. Één seconde later is hij zacht aan het huilen. "Wat is er aan de hand?" Vraag ik zacht en lief "pijn" krijg ik als antwoord terug. "Waar heb je pijn?" Vraag ik erachter aan ik zie hem denken "zal ik even vragen of Raoul wat pijnstillers wilt brengen?" Vraag ik omdat het wel lang duurt en ik wel weet wat er aan de hand is.
Weer knikt hij zachtjes ik app meteen Raoul, die twee minuten later de kamer binnen komt met een glas water en een pakje paracetamol en nog wat andere pijnstillers maar wat die namen zijn Joost mag het weten.

Als Matthy de pijnstilling in heeft genomen geef ik hem zijn broodje waar hij nu al zo'n vier minuten aan het staren naar is. "Geen honger?" Vraag ik dan aangezien hij nog geen hap heeft genomen. "Uhhm eigenlijk wel" zegt Matthy terug en neemt een hap van zijn broodje. "Trots op jou zeg" zeg ik menend hij kijkt verlegen weg "niet zo verlegen joh" zeg ik daarom grinnikend
En haal mijn hand door zijn haar waardoor hij rood wordt en verlegen wegkijkt.

Als Matthy zijn broodje op heeft en wat water gedronken heeft, zijn we weer gaan liggen omdat het wel koud werd door het rechtop zitten."uhhm uh Rob" zegt de blonde jongen die naast me ligt "ja, wat is er?" Vraag ik "ik uhm ik moet eigenlijk even naar de wc" antwoord Matthy op mijn vraag. "Wacht ik loop wel even mee" zeg ik waarna ik opsta en Matthy volgt.

De deur van de badkamer wordt op slot gedraaid wat betekent dat niemand naar binnen kan. Matthy is op de wc en ik wacht op de gang dat vind hij namelijk wat fijner. Aangezien hij mij wat meer vertrouwd "Gaat het goed?" Vraag ik zodra ik braak geluiden hoor aan de andere kant van de deur. De deur gaat open en daar staat Matthy met tranen die over zijn wangen lopen, meteen trek ik hem in een knuffel.