Another version of me, i was in it.

Supermarkt

"Hoe voel jij je?" Vraagt Rob, de volgende ochtend aan Matt. "Goed" "fijn, zullen we zometeen naar beneden om even wat te gaan eten" vraagt Rob en Matthy knikt. "Eerst even omkleden" zegt Matthy zachtjes, "is goed" zegt Rob.

Als ze allebei zijn omgekleed, lopen ze naar beneden. Als ze in de keuken staan nadat ze tegen koen en Roel goedemorgen hebben gezegd, heeft Rob een bakje kwart voor Matt gemaakt een een broodje met grillworst voor zichzelf. Wat ze op een rustig tempo opeten aan de tafel.

"Wie wil er zo mee naar de supermarkt?" Vraagt Raoul, "ik" zeggen Rob en Koen tegelijk. "Wil je ook mee?" Vraagt Koen aan Matt die een zachte knik geeft. "Gezellig, zullen we dan over een half uurtje gaan?" Vraagt Raoul, en iedereen stemt in.

Zo gezegd zo gedaan, ze zitten nu met z'n vieren in de auto van Raoul. "Koen stop is" zegt Rob, tegen Koen die meezong met de radio. "Sorry hoor" zegt Koen iet wat te overdreven, en neuriet in plaats van zingen.

"Koen, als jij even een karretje pakt zou het fijn zijn" zegt Raoul, met een zucht loopt Koen naar de karretjes en neemt er een mee.

Ze zijn al enige tijd boodschappen aan het doen. Matt en Roel staan bij de snoep afdeling, Koen en Rob bij de diepvries. "Je mag van mij wel nog eentje pakken" zegt Raoul als Matthy een pakje dynamiet staafjes omhoog houdt. Net als hij er nog één wilt pakken, hoort hij een bekende stem. "Ja als hij morgen nog niet terug is dan bel ik de politie" zegt de nare stem van zijn zus.

Angstig kijkt hij naar Raoul en dan om zich heen. Raoul lijkt het meteen te snappen, en pakt Matthy bij zijn hand vast en sleurt hem naar de kassa toe. Snel trekt Matthy de jas van Raoul aan, als Emily achterin de rij aansluit. Ze rekenen in alle haast de dynamiet staafjes af, terwijl je Emily hoort zuchten en puffen tussen het klagen door. Half rennen ze naar de auto toe om zich daar vervolgens in op te sluiten en Rob en Koen te bellen. Die zo snel mogelijk alles gaan afrekenen.

Als Raoul, Koen en Robbie met boodschappen tassen, uit de Albert Heijn ziet lopen rijdt hij de auto voor de deur. Meteen zetten ze de tassen in de kofferbak, en stappen in en rijden zo snel mogelijk weg.

"Gaat het een beetje?" Vraagt Rob, die de kamer van hem en Matt ik loopt. Matthy knikt en gaat recht op zitten in het bed. "Mooi zo, ik kwam even je sonde voeding brengen" zegt Rob, die zijn weg naar het bed maakt. Matt knikt, Rob draait het slangetje in het knooppunt van het slangetje die in matthy's neus zit vast, en stelt wat in op het apparaat die het eten blijft pompen. "Je bent klaar, wil je gaan slapen?" Matthy knikt "moet ik bij je liggen of wil je alleen?" "Alleen" zegt matthy zachtjes "is goed, als er wat is moet je het zeggen hè, slaap lekker" zegt Rob en sluit zachtjes de deur.

Pov: matthy

Ik lig maar wat te draaien in het bed van Rob, ik kan gewoon niet slapen. Ik moet afleiding ik moet wat voelen. Stil loopt ik naar mijn tas de rest denkt natuurlijk dat ik lig te slapen. Als ik mijn mesje heb, stop ik heb in mijn broekzak van mijn joggingbroek, die ik aangedaan had voor ik echt in bed ging liggen.

Eenmaal in de badkamer daar ik meteen de deur in het slot, en ga ertegenaan zitten. Ik stroop de mouwen van mijn trui omhoog, en haal het verband er een beetje af zodat het minder opvalt. Ik pak het mesje uit mijn broekzak, en zet meteen een snee op mijn linker arm.

Ik ben ondertussen al de tel kwijt ik heb overal sneeën gezet. Op mijn armen, buik en benen. Het enige wat ik zie zijn sneeën, littekens en verband en dan heb ik het alleen nog maar over wonden waar bloed bij is komen spelen.

Ik heb zat blauwe plekken zelfs op mijn gezicht. De meeste zijn wat bruin geworden en de rest is nog paars. Zacht druk ik erop en sis van de pijn. Ik weet het ik snij mezelf maar dat is toch wel anders.

Als het bloeden al een beetje is gestopt, bind ik het verband weer goed over mijn arm, en trek mijn trui en broek weer aan. Een branderig gevoel komt er vanaf, en langzaam ga ik voor de spiegel staan. Ik veeg over de natte lijn onder mijn ogen, waar de tranen hebben gelopen om het droog te maken.

Ik blijf nog even in de spiegel kijken.

Bedankt benthevandewouw voor de inspo