➰ YILLAR SONRA ➰

~5.Bölüm~ "CALL ME BABY;)"

Bara geleli yarım saat kadar olmuştu.Cansuyla koyu bir sohpete dalmıştım sohpeti gerçekten güzeldi.Arada sırada gözüm beni izleyen Merihe kaysada bana gülümseyerek bakıyordu.Hayır anlamıyorumki yüzümde bişey falanmı var?Makyajımmı akmış? diye düşünürken lavaboya gideceğimi söyleyip yanlarından ayrılmıştım tuvalete doğru ilerlerken birinin beni çekmesiyle sert bir gövdeye yapıştım.Başımı kaldırdığımda ah hayır Tuğşatın o lanet sırıtışını gördüm
"Selam güzellik" derken kolumu hala bırakmamıştı.Hemen açıklıyayım yaz tatillerine bazen buraya Ahsenin yanına geldiğimde tanışmıştım bu çocukla ve bana takıntılıydı.Kolumu ondan kurtarmaya çalışırken aynı zamandada bağırıyordum.
"Bırak lanet olasıca istemiyorum seni ne yüzsüz birşey çıktın sen ya"o beni sürüklerken biraz sessiz ve ıssız bir yere giriş yaptık.Ellerimi başımın üstünde birleştirmiş beni kapanı altına almışken.
"Tekrar karşılaştığıma sevindim küçük artık temelli burdaymışsın ne kadar güzel bir haber" göz yaşlarım yanaklarımdan süzülürken dizimi hafif kırıp kasıklarına sert bir tekme geçirmemle kıvranması bir oldu yere düşen telefonumu alıp vakit kaybetmeden koşmaya başladım tam çıkışa yönelmiştimki tekrar sert bir şeye çarptım.Tanrııım bu az öncekinden daha sertti ve göğüslerim acımıştı.Yaşlı gözlerimi kahverengi endişeli gözlere çevirdiğimde Merih kolumdan tutup
"Duru ne oldu sana?"ses tonunda endişe ve şaşkınlık vardı.
"Merih sonra konuşalım lütfen"kolumu çekmeye çalıştığımda beni tekrar engelledi.
"Merih.canımı acıtıyorsun" diyerek gözümle kolumu gösterdim.Kesin morarıcak fazla hassas bi vücudum var.
"Anlatmadan gitmek yok malesef"dediğinde sinir kat sayım artımıştı.Bana bu kadar karışamazdıki?Neyimdi o benim?Onun bildiği kadarıyla yeni bir komşudan başka biri değilim.Ne diye benimle bu kadar ilgileniyorki?Sinirdenmi artık bilmiyorum göz yaşlarım boncuk boncuk akmaya devam ediyordu ağzıma gelen tuzlu suyla beraber ağzımdan bir hıçkırıkta kaçtı.
"Merih yalvarırım beni sadece evime bırak söz veriyorum yarın herşeyi anlatıcam söz veriyorum bak şimdi biraz dinlenmeye ihtiyacım var anla lütfen"Merih pes etmiş bir tavırla gözlerini devirdi ona anlatmadığım için sinirlenmiş olmalıydıki bunu kasılan çenesinden anlayabiliyordum.
"Pekala öyle olsun bakalım fakat anlatıcaksın yoksa kaçış yolun yok"dediğinde elimi sahiplenici bir tavırla tutup kendinden geçmişcesine dans eden insanların arasından geçirdi bizi.Merih ittirdiği için arkamızdan sövenleri duyabiliyordum.Ah ne kadarda kaba bir çocuk olmuş bu böyle.Kapıda ayyaş kişileri evine götürüp ve kazıklamak için bekleyen taksilerden birine bindik.Merih önde ben ise arkadaydım.Yol boyunca sesimi çıkarmadan başımı cama yaslayarak duruyordum aynaya baktığımda Merih gözlerini dikmiş beni izliyordu.Onun misafiri olarak gelmiştim ve ağlayarak geri dönüyordum.Kendini kötü hissettiği belliydi.Bu yüzden bende ona güven verici bir şekilde gülümsedim aynadan onunda dudaklarının kıvrıldığını gördüm.Taksı yavaşça evin önünde durduğunda Merih ücreti verd hemen indi kapımı açtığımda çıkmama yardım ederek kollarımdan tuttu.İner inmez taksi arkasında bir toz bulutu bırakarak yanımızdan ayrıldı.
"Duru" dedi.İsmimi o kadar güzel telafuz ediyorduki bende sevecen bir ses tonuyla
"efendim" diye yanıt verdim.
"bak seninle daha yeni tanıştık 1 gün bile olmadı biliyorum biraz zor ama bana güvenmemi istiyorum barda noldu anlat bana yarın.Sana çabuk ısındım 1 gün bile olmadı inanabiliyormusun?Fakat ben seni yıllardır tanıyomuş gibi hissediyorum."Aptal! bu çocuk tam bir aptal!Hala tanımadı -ki zaten istemiyorum- söylemeyi ama oldun off..
"Söz veriyorum sana yarın olanları anlatıcam ve söylediğin gibi daha 1 gün bile olmadı fakat sana güvenmeye başladım bile"deyip gülümsedim.Sonra devam ettim "fakat şimdi gerçekten çok yorgunum gitsem iyi olacak" diye açıklamamı yaptığımda yüzünde anlayışlı bir gülümseme belirdi.
"Pekala iyi geceler o zaman"
"iyi geceler" derken arkamı dönüp yürümeye başladım arkama baktığımda Merihte yüzünde hala bozmadığı bir gülümseme ve ensesine koyduğu eliyle arka arkaya yürüyordu.
Eve girişimi yaptığımda babam salonda spor haberlerini izlerken annemde yemek masasında oturmuş bulmacasını çözüp bir yandan da kahvesini yudumluyordu anahtarı masaya bıraktığımda beni fark ettiler ikiside yüzündeki gülümsemelerle bana döndüler
"erken döndün tatlım Ahsen nerede?" AHSEN! onu unutmuştum aptal kafam!aptal kafam! koşarak merdivenlere gittiğimde annemin "kızım ne oldu!" diye bağıran endişeli sesini duydum.Aşağıya "birşey olmadı annecim!" diye seslendiğimde hemen odama girip telefonumu çıkardım "Koca Meme" ye tıklayıp açmasını bekledim.

dııııt...dııııt...dııııt ve 3. çalışta açtı.

"Alo Ahsen?"
"Efendim Duru?" arkadan gelen müzik seslerinden hala barda olduğunu anlamıştım.
"Bitanem ben evdeyim ya"dedim mahçup bir ses tonuyla.
"Biliyorum canım az önce Merih Doğu'yu arayıp haber verdi sorun değil biz Doğuyla eyleniyoruz kıızııım bu çocuk çok tatlııı yaaa herşey çok güzel neyse kapatmam lazım sonra görüşürüz"
"görüş-" görüşürüz diyemeden hattan gelen dıt dıt dıt sesiyle yüzüme kapattığını anladım ah bu kız bigün beni delirticek ama hadi hayırlısı.
Rahatsız edici kıyafetlerimden kurtulup şortumu ve askılımı giydiğim gibi kedimi yatağa attım.Fazla yorucu bir gündü..

Sabah camdan gelen tok "tık" sesiyle uyandım uykumun böyle hafif olmasına lanetler ederek ilk önce saate baktım OHA! 12:14 mü? bu saate kadar uyumuşmuydum gerçekten? Sonra cama yönelip sesin kaynağına baktım kafamı kaldırdığımda gülümseyerek bakan bir Merih beklemiyodum tabii Cama yapıştırdığı kağıdı görünce kahkahama engel olamadım.Tuttuğu A4 kağıdına kocaman harflerle CALL ME BABY yazıp altınada numarasını yazmıştı.Güldüğümü görünce onun gülümsemesi genişlemişti hemen telefonumu alıp karşıda yazan numarayı tuşlamaya başladım ilk çalışta açtı.

"Günaydın bayaaaan" dedi gülerek.E yani burdan güldüğünü görüyordum.
"Günaydın bayım" dedim bende gülümsemesine karşılık verirken.

"Uyandırmak istemezdim ama zorunda kaldım annem az önce bu akşam bize davetli olduğunu söyledi annnene söylersen sevinirmiş"

"Olur ben anneme gidip haber veriyim başka birine söz vermeden"

"Peki sonra görüşürüz o zaman"

"Görüşürüz"dedikten sonra koşar adımlarla aşşağıya indim

"ANNE ANNEEE ANNNEEE ANNNEEE!!!!"bağıra bağıra mutfağa annemin yanına indim kahvaltıyı hazırlıyordu.

"Noldu kızım!?" sesi telaşlıydı.E tabi ben öyle bağıra bağıra patır kütür gelince kadın bişey oldu zannetti.
"Şey karşı komşumyz varya"

"Evet?"
"Heh işte onlar bizi akşam yemeğine davet etti.Az önce oğlunu gördüm balkonda o söyledi."
"Tamam öyleyse gideriz o zaman"

"Tamam ben haber veriyim" deyip geldiğim gibi koşarak yukarıya çıktım.Telefonumu alıp son aramalardan ilk önce numarayı kayıt ettim sonra aradım.3. çalışta açmıştı.

"Alo Merih?"
"Efendim?"
"Annemle konuştum davetiniz için teşekkür etti ve geliceğimizi söyledi"
"Aa tamam sevindim şey buarada sanırım kahvaltı yapmadın bende öyle annemde dışarıda işleri vardı çıktı tek kahvaltı yapmak pek güzel değil gelsene beraber yapalım?"
"Şey aslında..."
"Lütfen Duru" diye itiraz edince AH TABİKİDE DAYANAMADIM!!!
"Peki geliyorum on dakikaya"deyip kapattım.Dolabımın başına dikilip askılı kareli bir bluzla dar paçamı üstüme geçirdim kırmızı konverslerimide ayağıma geçirdikten sonra saçlarımı taradım zaten dünden kalma dalgalıydı hala.Telefonumda alıp.Aşağıya indim.
"Ben çıkıyorum anneee!!"
"kızım nereye kahvaltı yapmadın daha?"
"Kahvaltıya gidiyorum zaten" deyip cevap vermesine müsade tanımadan dışarıya çıktım karşı bahçeye demirli kapıdan giriş yaptığımda gördüğüm şeyle TAM ANLAMIYLA ŞOK GEÇİRDİM!!!!

VEEE YENİ BÖLÜM GELDİ:))) BEYENMENİZİ ÜMİT EDİYORUM BANA ŞANS TANIYIP OKUYANLARLA TEŞEKKÜR EDERİM:))