➰ YILLAR SONRA ➰

~16.Bölüm~ "MANOLYA KAFE"

ÇOOK UZUN ZAMAN OLDU FARKINDAYIM.AMA ZAMAN BULAMIYORUM KUSURA BAKMAYIN.PEK UZUN BİR BÖLÜM DEĞİL AMA BU KADAR YAZABİLDİM ŞİMDİLİK.AFFEDİN BENİİİ😔.SİZİ SEVİYORUM.İYİ OKUMALAR...

Doğukanla konuşmamızın ardından 10 gün geçmişti.Tam tamına 10 gün.Doğukan dediğimi yapıp 1 hafta önce Ahsene duygularını anlatmış Ahsende "kız evi naz evi" sözüne uyarak sadece 10 dakikalık bir naz gösterisinin ardından Doğukan'ın boynuna atlayarak cevabını yeterince açık bir şekilde vermişti.Şimdi ise hazırlanmış Merih'in arkadaşlarıyla buluşmaya gidecektik.Alperenle Ece sevgililerdi gayet iyi hatırlıyorum ama onun dışında,Arda,Hazal ve Cansuda vardı.Cansu en çok muhattap olduğum şirin bir kızdı fazla çekineceğimi düşünmüyordum.Merih beni alıcağını söylemişti.Aşağıdan korna sesi gelince aynada son kez kendime baktım.Dar kotum ve göbeği açık gömleğimle hoş gözüküyordum.Daha fazla bekletmeden aşağıya indim.Dışarı çıktığımda Merih arabasına yaslanmış ayaklarını uzatmış telefonla uğraşıyordu.Geldiğimi görünce telefonunu hemen cebine attı ve gülümsedi.

"Geldim" dedim şirin olduğunu düşündüğüm bir ses tonuyla

"hoşgeldin"dedi oda.Kendimi ön koltuğa atıp emniyet kemerimi bağlarken oda yanımdaki yerini almıştı.İkimizde konuşmuyorken bu kasvetli havayı yumuşatan kısık sesle bize eşlik eden "See You Again" olmuştu.Merih'in gözlerini üstümde hissederken bende ona döndüm.Gülümsemesine gülümsememle karşılık verirken konuşmaya başladı.

"Bak arkadaşlarımla zaten tanışmıştın.Fakat ben yinede söylüyorum.Lütfen kasma veya çekinme.İstediğin zamanda söyle hemen kalkabiliriz."Anlayışlı bir şekilde gülümsiyerek başımı olumlu anlamda salladım.Beni düşünmesi,önemsemesi hoşuma gidiyordu.Araba yavaşça durunca geldiğimiz yere baktım.İki katlı gayet lüks aynı zamandada şirin bir kafeye gelmiştik.Emniyet kemerimi çözmek için elimi kemere götürdüğümde elimin üstüne bir el kapandı.Anlıyamamış bakışlarla Melih'e bakarken

"Dediklerimi unutma sarı"diyerek aşağı indi.Bende hemen arkasından indikten sonra beraber kafeye doğru yürüdük.Kapıdan girdiğimiz anda.Köşedeki L koltuğa yerleşmiş grubu anında fark etmemle.Onlarında bizi fark ettiğini gördüm.Cansu küçük bir çocuk gibi ellerini çırparak ayağa kalktı ve hızlı adımlarla yanıma gelip sarıldı.

"Özlemişiiim"dediğinde küçük bir kahkahayla "bende" diyerek cevabını verdim.Beni sadece bir kere görmüştü fakat aşırı sıcak kanlı ve samimi davranıyordu.Cidden sevmiştim bu kızı.Grubun yanına vardığımda Alperen ve Ece herzamanki gibi yanyana oturmuş ve Alperen sahiplenici bir tavırla kolunu Ece'nin arkasından koltuğa uzatmıştı.Sağ taraftarda Arda ve onun yanında Hazal vardı.Cansuda geniş koltukta tek otururken diğer tarafta oturan tanımadığım çocuk dikkatimi çekmişti.Hepsiyle tokalaştıktan sonra sıra ona geldiğinde elimi uzatıp "Duru" demeyi düşünüyordum ama pek öyle olmadı.Çocuk beni kendine çekerek sarıldı ve sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi samimi insanların yaptığı şu öpüşme faslını yaptık .Geri çekildiğinde "Koray" diyerek kendini kısaca tanıttığında aynı şekilde bende "Duru" dedim.Yaptığı hareketi pek anlamasamda belki oda Cansu gibi sıcak kanlıdır diye düşünerek kötüye yormadım.Cansunun yanına geçerken Merihte çaprazımda geniş koltukta Ardanın ve Hazalın yanına yerleşmişti.Ona bir göz attığımda Sert bakışlarını Koray'ın üzerinde gezdiriyordu.Aralarında geçen gergin dakikaların ardından herkes koyu bir sohpete dalmıştı.Koray bana doğru eğilerek
"Rica etsem telefon numaranı alabilirmiyim?"diye sorduğunda kibarlığından ötürü endişe etmeden

"Ne için?"diye sordum.İnsan yeni tanıştığı bir insandan 1 saat içinde neden telefon numarasını isterdiki?Bu düşünce biraz kaygılanmamı sağlasada bozuntuya vermemiştim.