Five/ Aidan Gallagher Oneshot

Episode 7• Sigara

-Kapı eşiğine yaslandı çocuk. Son kez izledi kızın mutluluğunu, son kez izledi artık oluşturamadığı o gülüşünü. Kız telefonda mesajlaştığı kişiden kafasını yeni kaldırmıştı. Kapıda ki sevgilisini fark etmesiyle az öncekinin aksine yüzünü süsleyen tebessüm silinmişti yerini acınası bir mutsuzluğa bırakmıştı. Bu denli içten gülümsemesini sağlayan kişiyken ne olmuştu da gülüşünü sonlandıran kişi olmuştu? Hislerden korkmamayı öğreten kişinin hislerden korkmasını sağlamıştı? Aidan içeri adımladı,kız telefonu kapatıp ters şekilde masaya bıraktı.

Aidan: Güzel benden bir şeylerde saklamaya başlamışsın.

Amaris: Sadece bir arkadaşımla konuşuyordum Aidan.

Aidan: Ne zamandır arkadaşlarınla konuşmalarını saklıyorsun benden?

Amaris: Saklamıyorum?

Aidan: Telefonu niye çevirdin o zaman?

Amaris: Alışkanlık?

Aidan: Böyle bir alışkanlığın yoktu?

Amaris: Sen dikkat etmemişsin.

Kız oturduğu sandalye de bacaklarını kendine çekip kahvesini içmeye devam etti. Sevgilisi karşısına geçti. Biliyordu bugün her şeyin son bulacağını. Öğrenmişti zaten konuştuğu kişiyi. Devam ettiremezdi bu ilişkiyi.

Aidan:Amaris..

Diye seslendi son kez aşkla ismini. Bitiyordu. Bitirmeliydi. O çocukla konuştuğunu bile bile devam ettiremezdi.

Amaris: Efendim sevgilim?

dedi kız. sahte bir mutlulukla. İlk defa iğrendi Aidan kızın cümlesinden. İlk defa içini mutlulukla dolduran cümleler bir şeyleri kırmıştı.

Aidan: Ayrılalım.

Amaris:...Ne?

Kız afallamıştı çocuğun bir anda demesiyle .Elinde ki bardağı bıraktı masaya titrerken. Tüm vücudunu kaplamıştı bir anda yalnızlık korkusu. Aidan masada ki yerini çoktan almış ve son zamanlarda ki o kötü alışkanlığı olan sigarasını çıkartmıştı cebinden. Sigarayı her dudaklarının arasına götürürken sevgilisinin gözünden nasıl bu kadar silindiğini düşünürdü. Tekrar doldurdu aklını o düşünceler. Ne vardı ki bu kadar bu çocukta sevgilisini bıraktıracak. Eğer eskiden olsaydı günlerce bu davranışına susmayacak bıraktırmak için elinden geleni yapacak kişi şimdi umursamıyor, rolünü oynuyordu.

Aidan: Duydun, ayrılalım. Böyle devam etmek istemiyorum, istemiyorsun.

Amaris: İstiyorum Aidan saçmalama,niye istemeyeyim?

Aidan: Beni değil o çocuğu istiyorsun sen. Benim ilgimle yaşıyor o çocukla mutlu oluyorsun sen.

Kız o an anladı hatasını. Aldatmıştı. Her ne kadar yüzleşemese de aldatmıştı onu. Kız kendini açıklamaya çalışıyordu telaşla. Ne kadar acınasıydı halleri. Zamanında yüzüne bakmadığı kişiye şimdi yalvarması. Aidan bekledi sadece. Sigarası sönene kadar dinledi son kez kızı. Dinlediği sözleri değil sesiydi. Unutmak istemezcesine dinledi sesini, hafızasının en karanlık köşesine kazıdı kızın güzelliğini. Seve seve bitirdi bunu. Ve söndü sigarası. Son kez sildi kızın göz yaşlarını. Sigara bitti, Sözler son buldu. Sahte aşklar gerçek yalnızlığa bıraktı yerini.

3 months later*

Amaris, biten ilişkisinin üstünden geçen süreye rağmen hâlâ atlatamamıştı olanları. Affedemiyordu kendini, affedemezdi. Ona sevilmeyi öğreten kişiyi silse de izlerini silemezdi. Tenine kazınmıştı her bir parçası. Düşünceleri arasında alamadığı nefesi dışarda almayı deniyordu yine. Bir kafenin önünden geçerken içeriye gözü takıldı. Gördüğü kişi ile olduğu yerde kaldı. Aidan'dı. Düşünmeyi bırakmadığı kişiyi görmüştü başka bir kızın gülüşünü izlerken. Mutlu muydu cidden? Bu kadar çabuk mu unutmuştu? Gözünde tekrar canlandı o gece. Sönen o son sigarası.

Amaris: Keşke yaksan tekrar ardından bir daha.

Sönen sigaralar yakılamazdı bir daha. Biten hayaller canlandırılamazdı tekrardan. Sigaralar bu sefer barış değil ayrılık getirmişti.

444 kelime