ავტორი პოვ:
თაემ ყველაფერი მოუყვა ჯონქუქს გაუმხილა თავისი შიში და მის მხარზე დაიტირა კიდეც. რა ვქნათ ძალიან სუსტი გულის პატრონი გვყავს ეს ბიჭი.
ჯეონი კი ყველანაირად ეცადა მის დაწყნარებას აიმედებდა რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა და ყველაფერს თავისით მოაგვარებდა.
თეჰიონი კი მას სრულიად ენდობა და სჯერა რომ მშობლებს რამეს მოუხერხებს რადგან ისინი ვერ შეძლებენ დააშორონ ჯონუქუქ მხოლოდ იმიტომ რომ ეს მათ უნდათ.
უკვე 3 დღეა გასული მომხვდარის შემდეგ.
თაეს დედა კი არ ასვენებს მას. უგზავნის ესემესებს ემუქრება რომ დააშორებს საბოლოოდ თეჰიონი კი აიგნორებ. მაგრამ ამ დაიგნორებას როგორ გასტანდა ბოლომდე ისეთ საშინელებებს წერდა. ბიჭი ცუდ მდგომარეობაში ვარდებოდა ამის წაკითხვაზე ნომერი შეცვალა რათა თავი დაეხწია თავისი "გიჟი" დედისთვის.
-პატარავ.
უეცრად ჯონქუქი დაბრუნდა სამსახურიდან მონატრებულ თეჰიონს დაუძახა. ისიც მალევე ჩამოვიდა და გადაეხვია.
-მომენატრე.
წყნარად უთხრა თაემ შემდეგ კი ნაზად ტუჩებზე შეეხო.
მალევე კი მათი ბაგეები შეერთდა.
ეს სიამოვნება დიდი ხანი არ გაუგრძელებიათ. თეჰიონმა უგემრიელესი საჭმელი დაახვედრა ჯონქუქი კი გაძღა ჭამით.
-ძალიან კარგი იყო თაე დიდი მადლობა.
-არაფრის.
ბიჭმა უბრალოდ გაუღიმა და ტახტზე თავისთვის ჩამოჯდა.
-თეჰიონ.
ჯეონმა ბოხი და სერიოზული ხმით უთხრა და თეას გვერდით მიუჯდა.
-რა მოხვდა?
-კიდევ გწერს დედაშენი?
-საბედნიეროდ აღარ. მარტო ნომრის შეცვლამ მიშველა.
თეამ ჯონქუქს გაუძიმა და ჩაეხუტა.
"რამოდენიმე საათის შემდეგ"
"ჯონქუქი"
ვერ გავუძლებ თეჰიონის ასეთ მდგომარეობაში ყურებას. ძალიან განერვიულებულია გონია რომ ვერ ვხვდები მაგრამ ყველაფერი სახეზე ეტყობა. ეტყობა დაწითლებული თვალები ტირილისგან.
რაც გულს მიკლავს.
