Çapulcular Gelecekte (Polaris Black)

Remus ile Karşılaşma

Çapulcular da Lily'nin arkasından Hogwarts'a girdiler. Girdikleri anda şok oldular. Karşılarında upuzun siyah pelerinli Snape vardı. Snape şok olmuş bir şekilde Lily'e bakıyordu.

Snape: Lily
Lily de şaşkın bir şekilde Snape bakıyordu.

Lily: Severus

James: Sümsükus

Snape: Bu imkansız ( Gözlerini avuşturdu.) Ben gördüm cesedini gördüm senin bu.

Lily: Severus

Snape: Yaklaşma siz gerçek değilsiniz. Bu aptal bir şaka değil mi? Yürüyün. Dumbledore'a gidiyoruz.

Sirius: Yeter her bölüm Dumbledore'un odasında geçiyor.

Yazar: Senaryo gereği 😄

Dumbledore'un odasında
Dumbledore Snape herşeyi baştan anlatmaya başladılar. Severus şok içinde olanları dinliyordu. Çapulcular ise Dumbledore'un Snape nasıl bu kadar çok güvendiğine imanamıyorlardı. O Slytherin ve ölümyiyenlerle arkadaştı. Ölüm yiyen olması büyük bir olasılıktı. Snape ise Bu hayattaki en büyük pişmanlığı karşısında duruyordu.
Durmadan Lily'e bakıyordu. Ona sarılmak ve onu ölümden kurtaracakmış gibi onu bırakmamak istiyordu. Bunun imkansız olduğunu bildiği halde. James de bu bakışlarını fark etmişti ama kendini üstüne atlamamak için zor tutuyordu. Birden odaya çapulcuların şok olacağı birisi girdi.

Remus: Profesör Dumbledore Patiyi güvenli bi...( Gözlerini kırpıştırdı. Başını sağ sola salıyordu.) Bu imkansız.

Dumbledore: Remus

James: Remus mu?

Sirius: Remus büyüdüğünde baya yakışıklı olmuşsun ha yara izin falan havalı duruyor.

Snape daha fazla lily ile aynı yerde bulunmak istemediği için

Snape: İzninizle. dedi ve odadan çıktı.

Gözleri yaşarmıştı. Kimsenin bunu görmesini istemiyordu. O sırada aklına gelen ilk şeyi yaptı ve iksir laboratuvarına girdi İksir yaparak bundan uzaklaşmaya çalışacaktı. Aklını oylamaya çalışıyordu. Remus da pek farklı değildi. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Sanki düşünmekten beyni patlayacak gibiydi. Onlar gerçek olamazdı. Öldüklerini görmüştü. Sonsuza kadar birlikte olacaklarını söz verdiği arkadaşlarını ölüm ondan çalmıştı. Onlar öldükten sonra kalbinde büyük bir boşluk oluşmuştu. Kabullenmek çok zordu ama başka çaresi olmamıştı. Şimdi ise kabullenmeye çalıştığı gerçek gözünün önünde olduğu için onlar gittikten sonra oluşan boşluk kalbini sıkıştırıyordu. Ne yapacağını bilmiyordu. Dumbledore onun bu durumunu anlamıştı. Sakin bir dille olanları anlattı. Remus Ne yapacağını şaşırdı sonra aklına ilk gelen şeyi yaptı. Onlara sarıldı. Küçük Remus'a gelince durdu.

Remus: Tamam bu baya bir garip.

K.Remus: Öyle.

Remus: Peki çocuklara söylediniz mi?

Lily: Hayır.

Remus: Neden onlar sizin özleminizle büyüdü.

K. Remus: Ya akıllarını kaybederlerse. Bu o kadar kolay birşey değil. Düşünsene ölü olarak kabul ettiği bununla büyüdüğü anne babası karşılarına çıkacak.

Remus: Ama öğrenirlerse ki bu uzun zaman sürmeyecek. O zaman sizi affetmezler.

James: Lütfen Remus arkadaşlığımızın hatrına.

Remus: Harry beni affetmeyecek.

Dumbledore: Önce Sirius'un öğrenmesi gerek.

Remus: Sirius bu gerçekle nasıl yüzleşecek daha yeni toparlanmışken.

Sirius: Ne oldu ki bana?

Remus: O bazen sizi görüyor.

James: Nasıl yani?

Remus: Sirius sizin ölumünüzden sonra çok sarsıldı. Uzun süre de azkabanda kalınca durumu iyice kötüleşti. Şimdi kızı ve vaftiz oğlu için zorla ayakta kalmaya çalışıyor. Sanrıları azaldı. Harry ile Polaris sayesinde iyileşiyor ama daha değil. Onun bunu kaldıracağından emin değilim.

Dumbledore: Ama bunu öğrenmek zorunda bunu çocuklara Sirius'un anlatması çok daha iyi olur.

Remus: Ama Dumbledore...

Dumbledore: Endişeni anlıyorum Remus ama çocukların ne kadar hakkı varsa onun da var. O yüzden öğrenmek zorunda. Çocuklardan önce ona anlamalısın.

Remus: Siz nasıl isterseniz.

K.Remus: Peki ben birşey soracağım büyük ben. Şimdi Marlene,James ve Lily ölmüş. Sirius azkabanda bana ne oldu?

Remus: Sizin ölümünüzden sonra yıkıldım. Ne yapacağımı bilemedim. Kendimi dünyadan soyutladım. Taki bir mektup gelene kadar. İşte o mektup beni hayata yeniden bağladı. Benim ne için yaşamam ve ne için mücadele etmem gerektiğini hatırlattı.

Marlene: Mektup mu? Kimden geldi peki? ( Sizce kim yazdı? Mektubu tahminlerinizi yorumlarda belirtin. Bakalım kiminki doğru.)

Remus: Bu uzun bir hikaye size sonra anlatırım Peki ne zaman onları Siriusla görüştüreceğiz.

Her Sirius dediğinde sesi alçalıyordu. Hogwars'ın bakanlık tarafından denetime alındığını biliyordu. Eğer bunu öğrenirlerse bir felaket olabilirdi. Sirius yine haksız yere azkabana giderdi. Hepsinden daha kötüsü çapulcuların burada olduğu öğrenirlirse ve bu Voldemort'un kulağına giderse muhtemelen bunun peşine düşecek ve James ile Lily'i öldürerek Harry'den kurtulmuş olacaktı. Hem burada çok uzun süre kalırlarsa zamanın nasıl değişeceğini onların bundan nasıl etkileceğini tahmin bile etmek istemiyordu. Her ne kadar istemese de arkadaşlarının burada kalması çok tehlikeliydi. Bu düşünceleri Dumbledore'un sesiyle kesildi.

Dumbledore: Noel tatilinden 1 gün önce. Noel tatilinde ise çocuklara söylersiniz. Çocuklara söylerken yanınızda olacağım. ( Remus'un düşüncelerini okumuştu. Endişesini anlamış ve gidermeye çalışıyordu. ) Remus endişeni anlıyorum. Şuan düşündüklerinde haklısın ama başka bir çözüm yolu yok.

Remus: O zaman sizi 2 hafta sonra bizim eve götürüyorum.

Sirius: Büyük beni görmek için çok heyecanlıyım. Sonuçta bu Dünyada kaç kişi kendisinin büyümüş halinin evine gider. Acaba Dünyada kaç kişi bu cümleyi kurmuştur?

James: Haklısın Sirius. Sen ilklerin adamısın baksana azkabandan kaçan ilk büyücü bile olmuşsun. (Bu cümleden sonra yüreğine bir hüzün kapladı. Arkadaşı suçsuz olduğu halde o kadar yıl azkabanda kalmıştı ve ruh emiciler tarafından eziyet görmüştü. Bu düsüncelerden uzaklaşmaya çalıştı.) Ama ben de çok heyecanlıyım.

Ve Dumbledore'un odasından çıktılar.
Remus Hogwarts'dan ayrıldı. Çapulcular ise ortak solana gittiler.

Merhaba sevgili okuyucularım haftaya sınavlar var ve bilin bakalım bütün derslerden eksiği olan ve hangi birine çalışıyım diyerek strese giren ve bunun sonucunda hiçbir şey çalışmayan kim? Ben tabiki. Normalde bölümü atmayı düşünmüyordum ama atmazsam 2 hafta falan atmayacağım aklıma geldi. Bu bölümü çok hızlı yazdım. O yüzden içime hiç sinmedi. Zaten geçiş bölümü gibi düşünün sınavlar bitince hem olaylar çok daha fazla olacak hem de bölümler daha uzun ve sık gelecek. Yani telafi etmeye çalışacağım. Umarım beğenmişsinizdir. Buraya kadar okuduğunuz için çok teşekkür ederim sizi çok seviyorum. İyi okumalar.❤️