......ត
#វេកាសភីត
ព្រឹកឡេីងភីតក៏បានដឹងខ្លួនឡេីងមក កែវភ្នែកមមីមមំាងមេីលអ្វីជុំវិញខ្លួនសឹងមិនច្បាស់ ទេីបប្រឹងយកដៃញីភ្នែក ។
«នេះយេីងនៅទីណា ? ..ខ្លួនយេីង ? ខោអាវអ្នកណា ? អ្នកណាប្ដូរខោអាវឱ្យយេីង ? ....» ភីតរាងភ្ញាក់ផ្អេីលបន្តិចដែលអង្គុយគិតរឿងពីល្ចាចម្សិលមិញ នាយតូចក៏ចំាបាន ស្នាមញញឹមផ្អែមក៏ផុសឡេីងលេីផ្ទៃមុខសផូផង់របស់ភីត ។
«យប់មិញបងវេកាសនំាយេីងមកខុនដូរ យេីងចំាបានតិចៗដូចជាឃេីញគាត់ដោះខោអាវឱ្យយេីង ប្ដូរឱ្យទៀតផង លាងរបួសឱ្យ បន្ទាប់មកក៏ ...យេីងលឺសំឡេងថ្ងូរ ! ...មិនមែនគាត់សម្រេចកាមខ្លួនឯងដោយសារឃេីញកាយស្រាតយេីងណាហី ? ហឹក! ! »
ភីតខ្ទប់មាត់សេីចហួសចិត្ត ទោះភីតឈឺក្ដៅខ្លួនមមេី តែក៏នៅចំាខ្លះៗដែរ ។
«សំលេងទឹកផ្កាឈូក ? នេះបងវេកាសងេីបមុជទឹកទំាងព្រលឹងមងន៌ ប្រុសអីក៏គួរឱ្យស្រលាញ់មែស » ភីតបានចុះពីលេីគ្រែដេីរសម្ដៅទៅបន្ទប់ទឹករបស់វេកាសមួយៗយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន ។
«...» ដេីរមកដល់ភីតបេីកទ្វាតិចៗចូលទៅ លោបដេីរចូលទៅក្នុងស្ងាត់ៗ ពេលវេកាសកំពុងបែរខ្លួនមុជទឹកផ្កាឈូកដែលមានទឹកបាញ់ស្រោចស្របរាងកាយមំារបស់នាយពាសពេញទំាងខ្លួន។
«...» ភីតឈរភំាងញញឹមចុងមាត់ពីមាត់ទ្វាមក សម្លឹងទៅរាងកាយស្រាតរបស់វេកាសពីក្បាលដល់ចុងជេីង តំណក់ទឹកហូរកាត់លេីសាច់ដុំហាប់ណែនក្លាយជាចំណីចក្ខុដែលគយគន់មិនចេះជិនណាយ សឹងមិនហ៊ានព្រេចភ្នែកឡេីយ ។
«...» ភីតដោះឡវអាវសឺមីពណ៌សដែលធំជាងខ្លួន ម្ដងមួយៗរហូតដល់អស់សម្រូតធ្លាក់ទៅក្រោមជាមួយនឹងខោវែងហៀរកែង រួចក៏ដេីរមួយៗស្រាលៗចូលទៅពីក្រោយវេកាស ។
«...»ដៃស្រឡូនក៏ចាប់ផ្ដេីមលេីកឡេីងលូកឱបចង្កេះពីក្រោយមាឌមំា វេកាសនៅស្ងៀមលេចស្នាមញញឹមលាក់កំណួចឡេីង ទោះជានាយជាប់បិតភ្នែកគេចពីតំណក់ទឹកដែលជ្រោតចូលភ្នែក តែនាយបានដឹងមុនរួចទៅហេីយថាមានមនុស្សមកពីក្រោយ ។
«ឯងគិតចង់ធ្វេីអីភីត ? » វេកាសបញ្ចេញសម្លេងដោយសង្កត់សំលេងធ្ងន់ទៅកាន់ភីត តែសួរថាភីតខ្លាចមែនទេ ?
