អ្វីគ្រប់យ៉ាងកំពុងតែល្អប្រសើរ កំពុងតែទៅមុខយ៉ាងរលូនតែដូចគឹតែងតែនិយាយ សុខនិងទុក្ខ គឺដើរទន្ទឹមគ្នា ថ្ងៃនេះរីករាយ ថ្ងៃស្អែកត្រៀមក្រំក៏ថាបានដែរ កំពុងតែមានក្ដីសុខមួយពព្រិចភ្នែកក្ដីទុក្ខក៏ចូលមករកយើងបាត់។
ចាំបាត់ៗ អ្នកជាប្ដីចាប់ផ្ដើមមិនស្រួលចិត្តពេលដែលប្រពន្ធខ្លួនបាត់ទៅយូរពេក គេប្រាប់ថាទៅតែមួយភ្លែតទេតែនេះទៅបាត់ជាង30នាទៅហើយទ្រាំចាំតទៀតមិនបាន Yibo ក៏សម្រេចទៅតាមរកប្រពន្ធតែម្ដង។
<ចាន់ៗអូននៅខាងក្នុងទេ?>មកដល់មុខបន្ទប់ទឹកឃើញថាមានបន្ទប់ទឹកមួយកំពុងតែមានមនុស្សនៅខាងក្នុង Yibo គិតថាប្រហែលជាប្រព្រឹត្តគេហើយទើបនាយសួឡើង
<ចាន់ឆ្លើយនឹងបងមកជាអូនមែនទេដែលនៅខាងក្នុង?>ដោយសារតែសួរមិនលឺប្រពន្ធតបនាយក៏សួរម្ដងទៀត
<ច >នាយប្រុសងស្រែកហៅបន្តតែមានឯណាទ្វាបន្ទប់ទឹកក៏បានបើកឡើង
<មានអ្វីនឹងលោក?>
<សំទោសផងខ្ញុំស្មានតែប្រពន្ធខ្ញុំនៅក្នុងនឹង>
<អ៎មិនអីទេ>
<បាទ>
<នេះចាន់បាត់ទៅណាទៅ?>
ដោយសា រកនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកមិនឃើញនាយក៏បានដើរមើលក្នុងកម្មវិធីវិញគេគិតថាប្រហែលជារាងតូចចេញពីបន្ទប់ហើយតែក៏ជួបអ្នកជាស្គាល់គ្នាហើយជជែកគ្នាលេងក៏ថាបាន តែថាគេដើររកពេញក្នុងកម្មវិធីហើយក៏នៅតែររកមិនឃើញទៀតពេលនេះនាយកាន់តែមានអារម្មណ៍មិនល្អខ្លាំងឡើងហើយ។
<អៅបងប្រុសរកអ្វីមែនទេ?>ឯអុីយៀកឃើញអុីបូដូចជាឆ្លេឆ្លារកអ្វីមួយក៏សួនាំឡើង
<គឺចាន់បាត់ទៅណាមិនដឹងទេបងរកគេមិនឃើញសោះ?>
<នេះបងរកមើលសព្វអស់រឺនៅ?>
<គេប្រាប់បងថាទៅបន្ទប់ទឹកមួយភ្លែតតែគេចេញទៅកន្លះម៉ោងហើយបងទៅរកនៅបន្ទប់ទឹកមិនឃើញទើបដើររកនៅក្នុងពិធីនៅតែមិនឃើញទៀតបងបារម្ភខ្លាំងណាស់>
<បងប្រុសស្ងប់អារម្មណ៍សិនទៅ គិតក្នុងផ្លូវល្អៗណា ចាន់អាចជាគ្មានរឿងអ្វីក៏ថាបានដែរ>
