ធ្មិចបើកៗរយះពេល5ឆ្នាំក៏បានកន្លងផុតបាត់ទៅវាពិតជាលឿនខ្លាំងណាស់ ពេលវេលេាចេះតែរំកិលទៅមុខមិនឈប់ឈរសោះឡើយ ពេលវេលាកន្លងហួសទៅ5ឆ្នាំ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងក៏បានប្រែប្រួល អាយុរម្នាក់ៗកាន់តែកើនឡើង អ្វីៗក៏ផ្លាស់ប្ដូរមិនស្ថិតស្ថេសោះឡើយតែមានរឿងមួយដែរមិនប្រែប្រួលផ្លាស់ប្ដូទោះបីជាពេលវេលាកន្លងផុតទៅយូរយ៉ាងណាក៏ដោយនោះគឺក្ដីស្រឡាញ់។ ក្ដីស្រឡាញ់ដែរពួកគេមានឲ្យគ្នាគឺវាធំធេងបរិយាយមិនបានទេ ដឹងត្រឹមថាស្រឡាញ់គឺមិនផ្លាស់ប្ដូរយូទៅកាន់តែស្រឡាញ់ខ្លាំងឡើងៗមិនដែរក្បត់ចិត្តគិតចង់មានថ្មីនោះទេ។ រយះពេលកន្លងទៅយូរយ៉ាងនេះពួកគេក៏បានផ្ដល់កមណើតអោយកូនៗដូចគ្នាដែរ។ ស៊ាវចាន់និងអុីបូមានកូនស្រីភ្លោះ2នាក់មានឈាមជា(អាល់ហ្វារ) ទាំងពីរអីឡូវមានអាយុ4ឆ្នាំជាងហើយ កូនបងកើតមុន5នាទីមានឈ្មោះថា វ៉ាងយីអើនិងវ៉ាងយីអុី តែពួកគេមិនមែនមានកូនស្រីតែពីនាក់នេះទេ គឺនៅមានកូនប្រុសភ្លោះ2នាក់ដូចគ្នាដែរគឺ វ៉ាងអុីហ្វៃនិង វ៉ាង អុីហ្វុង សំខាន់កូនប្រុសទាំងពីររបស់គេគឺមានឈាមជា(អូមេហ្គា)ទៅវិញពេលនេះក្មេងតូចទាំងពីមានអាយុ2ឆ្នាំជាងហើយ គិតទៅអុីបូនេះណានាយពូកែណាស់2ដងបានភ្លោះទាំងពីរអ្វីដែររឹតតែប្លែកនោះគឺកូនស្រីមានឈាមជាអាល់ហ្វាអនាគតប្ដីគេចំណែកកូនប្រុសមានឈាមជាអូមេហ្គាអនាគតប្រពន្ធគេទៅវិញ។
<ចាន់>
<បាទ>
<អូនរួចរឺនៅ?>
<ចាំបន្តិច រួចហើយៗ>
<មិនបាច់ប្រញ៉ាប់ពេកក៏បានដែរណា>
<មិនបានទេពួកនោះគេនៅចាំយើងណាលោកប្ដី>
<ហឹមប្រពន្ធបងស្អាតណាស់សឺតៗ>
<ស្អីបងឯងទេខ្មាស់កូន>
<កូនមិនឃើញទេ>
<ចុះកូនអត់ភ្នែកមែនបានប៉ាធំថាកូនមើលអត់ឃើញ>កំពុងតែញ៉ែញ៉ងគ្នាញោះសម្ដីសុខៗ យីអើជាកូនច្បងមិនដឹងមកដល់ពីកាលសម្លក់ប៉ាធំគេចង់ជ្រុះគ្រាប់ភ្នែកហើយសួរទៅនាយក្ដែងៗ
