****
LORA ALDEMİR
Şuan saat 03.17 idi. Uyuyamamiştim. Çünkü karnım o kadar çok ağrıyordu. Canım çok yanıyordu.
Yerde 2 bacağımida altıma almış oturuyordum. Ellerim karnımda; bir geri, bir ileri gidip geliyordum. Arada da ofluyordum. Canım çok fazla yanıyordu. İlk gunumde bu kadar ağrım olmazdı aslında. Neden böyle olmustu ki ? İlk günüm böyleyse ikinci gunumu düşünemiyorum !
Telefonuma üst üste dört mesaj geldi. Umursamadım. Karnım gereğinden fazla ağrıyordu zaten. Bu sefer de arama gelince telefonu elime aldım.
Yakışıklı hastam
Niye beni arıyordu ki ? Hemde gecenin bir vaktinde. Derin bir nefes aldım ve telefonu açtım.
"Uyuyan güzel uyanıksın demek." Dedi. Sinirlerim tepemdeydi. Her an patlayabilirim.
"Evet uyanığım. Ne var !?" Dedim cevap olarak.
"Birşey yok aslında da.. senin neyin var ?" Diye sordu.
"Birşey yoksa ne diye beni arıyorsun !?" Diyerek sitem ettim. Sinirim ona değildi. Regl sancilarim o kadar fazlaydi ki ! canım çok yanıyordu.
"Yavrum neyin var senin ?" Dedi.
"Yok benim birşeyim ! Hem sana ne oluyor ?! Seni ilgilendirmez bana ne olup olmadığı !" Diyerek bağırdım. Derhal bu telefon araması son bulmaliydi ! Çünkü regl ağrım yüzünden kalbini kiracaktim.
"Neyin var Yavrum ?" Diye sordu. Ona o kadar bağırmama ve terslememe rağmen hâlâ naif konuşuyordu.
Ayağa kalktım ve mutfağa doğru yürüdüm. "Yaa yok birşe-" diye konuşacakken karnima giren ağrı nedeniyle öne doğru eğildim. Ağzımdan ufak bir inleme döküldü. İlk günden bu kadar agrimamaliydi !
Telefondan bir ses duyuldu. Sanki bir sandalye geriye doğru itilmişti. "Birşeyin var işte ! Neyin var söyle !" Dedi. Anlamıştı bir şeyim olduğunu.
Hâlâ iki büklüm dururken ve arada inlerken konuştum. "Sen anlamazmisin ? Yok yaa. İyiyim diyoru-" derken yine karnima giren sancı ile bu sefer daha da fazla inledim. Baya baya karın ağrısından geberiyordum.
"Var işte ! İyi değilsin ! Yanına geliyorum !" Dedi. Dizlerimin üzerine çöktüm. Canım yanıyor yaa ! İlk günden ne bu ağrı ?!
"Neyin var ? Hadi söyle gülüm." Diye inat etti.
'Gülün müyüm gerçekten ? Hshshsh'
"Özel günümdeyim." Dedim kısık bir ses ile.
Derin bir nefes aldı ve konuştu. "Bende başka bir şey sandım."
"Ne sandin ki ?" Şuan kendimi sıkıyordum. Nefeslerimi dahi ufak ufak alıp, acıyı hissetmemeye çalışıyordum.
"Sen öyle sinirlenince pişman oldun sandım."
"Ne alaka !" Diye bağırdım.
"Sakın mi olsak hanımefendi ?" Dedi.
"Sakın makin olamam ben !" Diyerek tekrar bağırdım.
"Güzelim bagirma bari. Furkan bile Şuan bana gülüyor." Dedi mahçup olmuş bir ses ile.
"Sen ne zaman susmayı düşünüyorsun ?! Kes sesini artık ! Sinir ettin beni iyice yaa ! Birde gelmiş Sakın ol diyor. Yok efendim ben Sakın filan olamam !"
Arkadan Furkan'in sesini duydum. "Abi bence gitmeyelim. Bizi keser bu !" Dedi.
"Furkan beni deli etme !"diye bağırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA HASTAM
LosoweDoktorların şiddetle karşı çıktığı bir şey yaptım. Mafya olan bir hastayı ameliyat ettim. Daha sonra ise anlaşmalı evlilik teklifini kabul ettim, en fazla ne olabilir ki? "O bir mafya, ben bir doktorum." Bir mafya erkeği ile doktor kızımızın imkansı...
