SESSİZ YALANLAR +18

"Alıntı"

Ben eşyalarımı alırken Karan da odaya geldi.

Bana baktı ve"Hayırdır nereye gidiyorsun"dedi.

Dalga geciyordu galiba"Sen unuttun galiba ben çalışıyorum farkındaysan"dedim.

"Artık çalışmıyorsun geç otur" dedi.

Sakinim sakinim sakin olacaktım"Bana bak Karan bana düzgün davran ve ben senin kölen değilim onu yap bunu yap diyecegin"dedim.

Karan sesini daha fazla yükselterek"Sana gitmeyeceksin dedim"dedi.

Sinirlenmiştim iyice"Gidicem"diye bende bağırdım.

"Sadece değil işe, bu evden dışarı adımını atmayacaksın" diye bağırdı.

"Karan ne saçmalıyorsun bak beni çıldırtma çık git şurdan"dedim iyice sinirlerim gelmişti birsey yapmaktan korkuyordum

"Eğerki bu evden dışarı çıkarsan o kolundaki izlerin hepsini söylerim abine"

Normalde beni bununla tehdit etse umursamazdım ama bu dönemde olmazdı İtalyadan yeni gelmiştim ve abim bu işin peşini bırakmazdı şuanda kendimi saklamaya çalışırken isteğim son şey bu olurdu.

Sinir krizi geçirmeme gram kalmıştı tehdit ediyordu birde.

Sustum ve oturdum yerime susmam canımı çok yakmıştı.

Sinirlerime hakim olmaya çalışıyordum bacaklarım kendiliğinden sallanmaya başlamıştı.

Karan"Böyle işte yola geleceksin Arden Hanım bu ev sana zindan olacak"dedi ve kapıdan çıkmasıyla.

Sakinleşmeye çalışan sinirim birden fırladı.

Onun arkasından bende çıktın odadan aşağı indiğimde tam konuşacakken koruma elinde valizle geldi.

"Abi bunlar Arden Hanımın eşyalarıymış"dedi.

Karan"Koy yere"dedi ve koruma valizi yere koyduktan sonra valizin fermuarını açtı.

Valizi tam açtıktan sonra masanın üstüne duran kolonyayı alıp valize dökmesiyle çakmağı çıkartıp atması bir oldu.

Bunların hepsi 1 dakikada nasıl yaşanmıştı.

Gözlerimin önünde eşyalarım yanıyordu eşyalarım benim için çok değerliydi

"Sen ne yapıyorsun" diye bağırdıktan sonra

Karan bana yaklaşıp kolumu acıtacak şekilde sıktı ve "Az önce bana ters gitmenin cezası"dedi ve kapıya doğru ilerledi.

Korumalara"Arden evden dışarı adımını atmayacak"diye bağırdı.

Sinirden deliriyordum kafamda sesler allak bullak olmuştu sakin bir şekilde odama çıktım ama sakın olamıyordum.

1 ay öncesine kadar hayatım daha farklıyken şu anda evli bir şekilde halime bak.

Daha fazla duramadım ve elime ne geldiyse atmaya başladım.

Deliriyordum galiba"ŞUNA BAK SANKI BEN KENDIYLE EVLENMEK ICIN CAN ATIYORDUM SANKI BERDEL OLMASA SENIN YÜZÜNE Mİ BAKARDIM"diye bağırmaya başladım.

Hayatımın içine sıçmışlardı artık herşey üstüme gelmeye başlıyordu bir yandan işleri düzelteyim derken bir andan herşey sarpa sarıyordu.

Çığlık çığlığa herşeyi kırdıktan sonra daha fazla gücüm kalmamıştı.

Yatağın yanına çöktüm gözlerim kapanmaya başlarken kafamı yatağa koydum ve yerde otururken uyuya kaldım.

"Anne annee anne"