|●|AY PARÇASI |●|

20 2 0
                                    

Merhabalar, keyifli okumalar.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


V.BÖLÜM

Agirin annesi haklıydı belki , oğlunu buralardan götürmek istemesi. Onun gözünün önünde olmasını istemesi.

Peki bu neden bana bu kadar ağır gelmişti? Sanki onsuz bu koca şehir bir hiçmiş gibi hissetmiştim.

Sanki yine bu şehir bana yabancılaşmıştı. Hem de hiç olmadığı kadar..

Şuan baktığım deniz , yürüdüğüm bu yol sanki nedense bana yabancılaşmıştı.

Ya giderse , aklımdan geçen tek cümle buydu. Annesini dinler de , çekip giderse. Benim ona kal demeye cesaretim var mıydı?

Onun burada kalacak bir nedeni var mıydı?

Kafamdaki sorular öyle çoktu, öyle allak bullaktı ki. Şuan aldığım deniz havası bile beni kendime getirmeye yetmemişti.

Beni bu bütün düşüncelerden ayıran çalan telefonumun sesiydi. Elime aldığımda Ali komiser yazan ekranı gördüm.

"Ali "

"Roza hemen emniyete gelmen gerekli. Yetimhanenin güvenlik görevlisini bulduk. Birazdan sorguya alınacak."

"Hemen geliyorum." Dedim elimdeki telefonu sıkıca tutarak.

Bir saatin sonunda emniyette olmuştum. İcerideki sorgunun bitmesini ve alinin bana güzel bir haber getirmesini bekliyordum.

Saatler geçti , neredeyse hava kararmıştı. Bileğimdeki saate baktığımda akşam yediye geliyordu. Birkaç günün yorgunluğuyla başımı yavaşça oturduğum sandalyenin sırtına yaslamıştım. Yavaşça gözüm kapanmıştı.

❄️

"Roza nereye gitti ateş"

"Buradaydı abi , lavaboya gidiyorum demişti bana. "

"Onun peşindeki adam duruyor değil mi?"

"Evet abi. Abi , ben bi de sana birşey sorucam ama.."

"Ne var" demişti agir sırtını yatağın arkasına yaslayarak.

"Dönecek misin Hatay'a?"

Ateşin sorusuyla bir süre düşündü agir. Sanki bilmediği bir yoldu, ve yol yine ikiye ayrılmıştı. Hangi yandan gitse sonu yoktu biliyordu. Ama bir karar vermeliydi.

"Onu burada bıracak mısın diye soruyorsun değil mi?" Dedi ateşe bakarak.

"Abi görmen lazımdı halini, senin ambulansta kalbinin durduğunu öğrenince , sanki nefes almayı unutmuş gibiydi. Herkes birşeyler söyledi ama o seni burada bırakıp gitmedi. Bu kapıdan ayrılmayan tek oydu. Müge hanımla bile karşı karşıya geldi defalarca."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 11 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KÂN-Î HÜKÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin