ශිට්.. කොහෙද මම ඒක තිබ්බේ. මේසේ උඩනේ මම තිබ්බේ වෙන කොහේවත් මම ඒක දාන්නේ නෑනේ. එක්කෝ අර යශ්වින්කාරයා ඒකත් උස්සන් ගියාද දන්නේ නෑ උගෙ පොත් ගොඩත් එක්ක.
"අත්තම්මා... අත්තම්මා...."
"මොකද පුතේ මේ බෙරිහන් දෙන්නේ ගේ දෙවනත් වෙන්න. මොකද මේ.."
"අත්තම්මා මගේ පොතක් නෑනේ. ඔයා දැක්කද කලු ලෙදර් එකෙන් කවර් උන පොතක්. මං ඒක මේසෙනේ තියලා තිබුනේ.."
"මං නම් දැක්කේ නෑ පුතේ. "
"අනේ අත්තම්මා ඒක නැනේ. ඒක මගේ මහීගේ."
"සමහරවිට ඊයේ අර ළමයා පොත් අරන් යද්දි වැරදිලා ඒ පොත් එක්ක ගියාද දන්නේ නෑ."
"ශිට්. මට හිතුනා. යශ්වින්ගේ ක්වාටස් කොහෙද අත්තම්මා තියෙන්නේ.."
"වැවට යන පාරට හැරෙන හරියේ තියෙන අනිත් පාරෙන්. "
"පුතේ ඔය කොහෙද යන්නේ ඒ පාර මේ උදේම.. පුතේ...."
අත්තම්මා කෑ ගගහා මගේ පස්සෙන් එනකොට මම කලේ කාර් එකට නැගලා කාර් ඩ්‍රයිව් කරන් ක්වාටස් වලට එන්න ආපු එක. ඒ ඩයරි එක. ඒක තමයි මම මේ ලෝකේ වැඩියෙන්ම පරිස්සම් කරපු දේ. එයාගේ මතකයක් කියන්න මට ඉතුරු උනේ ඒක විතරයි. එයත් නැතුව ජීවත් උන ලෝකේ කඳුලු බිබී මම ඒ පොත කියවපු නැති පිටුවක් නැති තරම්. මේ අවුරුදු පහට මම කොයිතරම් ඔය පොත කියවලා ඇතිද. කොටින්ම මට ඒ ඩයරියේ වචනයක් නෑර හොඳට මතකයි.
"යශ්වින්... යශ්වින්...."
"ආ... ගෞරව් සුවහස් වික්‍රමසිංහ. තමුසේ එහෙනම් ආවානේහ්. මේක ගෙනියන්නද ආවේ.. "
එයා මගේ මහීගේ ඩයරිය එක අතක තියාගෙන නක්කලේට වගේ කතා කරන ගමන් මගේ ඉස්සරහට ආවා.
YOU ARE READING
ආදරේ වේදනා ||| Completed ||| Sinhala BL
Literatura Faktu"මං දන්නේ නෑ ඉස්සරහට මොකක් වෙයිද කියලා ඒත් මං ප්‍රාර්ථනා කරනවා ඔයා එදාට පරක්කු නොවී තියෙන්න කියලා.. හරියටම තව අවුරුද්දකින් ඔයාගේ මේ ඇස්වලට පේන්නෙවත් නැති දුරකට මං යන්නම්.. මේ හිටියා වගේම මේ ටික කාලෙත් ඉවසන්න. එතනින් එහාට ඔයාගේ දවස මූසල කරන්න මම ඔයා...
