Metro ٭ Jikook

Part 1 - Çiçek

medyada gördüğünüz resimden aklıma gelen bir kurgu güzel olacağına inanıyorum
(angst olmayacak eminim)

başladığınız tarihi alayım lütfen 💁🏻

keyifli okumalarr!

💐

Yüreğinde hiç bir yere sığdıramadığı büyük heyecan ve mutluluk, genç adamı neredeyse deliye çevirecek cinstendi. Yıllardır dua ettiği hayatı yaşıyor oluşu en büyük mutluluk kaynağıydı.

Uyanır uyanmaz en iyi şekilde hazırlanmış rotasını doğruca çiçekçiye çevirmişti. Sevdiği kadın için her zabah bir demet çiçek vererek onu olduğundan daha mutlu etmek favori etkinliğinden biriydi. Üç yıldır her sabah olduğu gibi bugünde heyecanla sekerek metro istasyonuna vardı genç adam.
Onu üç yıldır böyle heyecanlı tutan şey lisede tanıştığı tüm hayatını ona adadığı kadındı.

Yoojung onun her şeyiydi, tanıştıkları gün bile böyle olacağını hissetmişti genç adam. Elindeki demeti burnuna götürerek kokladı, tıpkı sevdiği kadın gibi kokuyordu. Bazen eve giderken bu çiçeklerden alıp evin her köşesine koyardı, evinin sevdiği kadın gibi korkmasına bayılıyordu ama bundan kimseye bahsetmiyordu, utanıyordu genç adam.

Metrobüse binebilmek için merdivenleri teker teker heyecanla inmeye koyuldu. Çevredeki insanlar genç adamın bu heyecanına gülümseyerek karşılık veriyorlardı. Elindeki bir demet çiçeğe bakıp ona hayranlık duyan kadınlarda vardı tabi, hepsi genç adamın sevdiği kadınının yerinde olmayı istemişlerdi.

Yoğun kalabalığın oluşturduğu metro durağında boş bank aramaya koyuldu genç adam. Elindeki çiçeklere zarar gelmemesi için elinden geldiğince çabalıyordu. Yüzündeki tavşanı andıran gülümseme asla solmuyordu bu durum çevredekilere pozitif enerji aktarması yapıyordu.

Büyük kolon duvarının tam önüne sabitlenmiş bankta tek kişilik yer olduğunu görüp hızla oraya koştu. Banka yerleştiğinde çiçeği kontrol edip tekrar kokladı. Bu koku onu çok rahatlatıyordu.

Bankta sağ tarafında biri daha vardı ama genç adam asla buna dikkat etmiyordu bir an önce metronun gelmesini ve hemen sevdiği kadına kavuşmayı diliyordu.

Genç adamın yanındaki bedenin bakışları sadece yerdeydi, içini yoğun bir mutsuzluk kaplamış gibiydi. Göz altları mor bir o kadar da kırmızılıklarla doluydu. Genç adamın aksine bu beden etrafa negatiflik saçıyordu.

Başını hafifçe kaldırdı metronun gelmediğini gördüğünde tekrar başını eğecekken gelen güzel kokular onun aklını karıştırmıştı. Kokunun geldiği tarafa döndü, elinde bir demet çiçekle tebessüm ederek etrafı seyreden genç adamı inceledi. Karalar bağlamış bedeninin aksine genç adamın heyecan dolu gülümsemesine takılı kaldı birkaç saniye.

Ellerini dizinin üzerinde yumruk haline getirmişti, tulumunun sarı paçaları yağmur birikintilerinden dolayı çamura bulanmıştı. Yanındaki adamın her şeyi yepyeni gibi parlıyordu üstelik enerjisi de tamdı, bu durum onu fena halde kıskanmasına neden oluyordu.

Genç adam gelen metro ile birlikle heyecanla ayağa kalkmış ardından mutlulukla sekerek sıraya girmişti. Sarı tulumlu beden ise onun arkasından bakakalmıştı. Onu gibi mutlu olmayı çok istiyordu ama mutlu olmayı hak edecek hiç bir şey yapmıyordu.

...

Genç adam ezbere bildiği yolları adımlayarak bitirmişti. Sevdiği kadına giden yoldu burası, biraz ıssız işlek olmayan bir caddedeydi. Bu caddedeki evlerde genellikle gizemli ve korkutucu görünüm hâkimdi ama caddenin içinde sanki bir elmas gibi parlayan ev sevdiği kadına aitti. Evine önem verirdi. Bahçesi çiçeklerle doluydu, her yıl evini farklı renklerle kuşatırdı. Bu sefer evinin dış cephesinde lila rengi hakimdi. Bu ortaya tatlı bir görünüm sunuyordu.