Metro ٭ Jikook

Part 17 - İtiraf

bu fici artık moralim bozukken yazabiliyorum...

💐

Mezarlıktan ayrılalı iki saat kadar olmuştu, Jimin Choi'lerin evinde çok beklemeden Beomgyu'yu oraya bırakmış karşı dairedeki Jungkook'un evine girmişti. Girer girmez bacaklarının titremesine engel olamamıştı, Jungkook'un kiraz çiçeği kokusundan mıdır yoksa o gün eve giren tonlarca adamların korkusundan mıdır titriyordu biçimli bacakları. Duvara tutunarak mutfağa girdi.

O gün adamlar onu kaçırmaya gelmeden önce pastayı erimemesi için buz dolabında koymak istemişti bu yüzden elinde yutuyordu, ta ki karşısında iri bir adam çıkana kadar. Adamın tek hareketiyle pasta dağılmış biçimde halıyla buluşmuştu. O an pastanın durumuna üzülemeyecek kadar korkmuştu sarışın olan, ama aklında Beomgyu'nun çok üzüleceği vardı.

Bir kaşık ve tabak alarak küf tutmaya başlayan pastayı halıdan temizlemek için uğraştı, bu halıyı çok sevmişti aslında. Su yeşili dalgalı şeritleri olan gri halı şimdi pastadan dolayı çirkin görünüyordu. Lekenin geçmeyeceğini bildiği halde deterjanla ve bezle silmeye devam etti. Gözünden akan yaşlar ellerine damlarken halıya üzüldüğünü sanıyordu fakat asıl üzüldüğü şey Jungkook'un durumuydu.

Eğer Jimin bu işe karışmasaydı Jungkook'un mutlu bir hayatı olabilirdi. En azından işi ve Beomgyu ile güzel hayatına devam ederdi, hatta belki karşısına başka bir kadın çıkardı ona sıkı sıkıya bağlanırdı kalbi. Jungkook'un başka birisiyle olma fikrini hayal ettiğinde elleri duraksadı, gözleri irice açılmıştı sarışının. Jungkook zaten kendisinin hiç bir zaman sevmemişti elbette başkasının olacaktı, belki de toprağın altındaki Yoojung'u sevmeye devam ederdi?

Tüm bu düşünceler yüzünden Jimin'in kolları güçsüz düştü, dudaklarını ısırdığı için kan tadı aldı bu yüzden başını iki yana sallayıp kendine hakim olmaya çalıştı. Evet Jungkook'a karşı bir şeyler hissediyordu artık. Lakin ona karşı hislerinin kabul ettiği gün Jungkook'un ölümün eşiğinden dönmesi yüzünden kendini lanetli bir varlık gibi görmeye başlamıştı. Kiminle bağ kursa o kişiye bir şeyler oluyordu.

"Hepsi benim hatam." dedi kazağına göz yaşlarını silerken. Evde yalnız olduğundan kendini yere vura vura ağlayabilirdi ama buna bile cesaret edemiyordu. Halıyı temizlemeyi bırakıp malzemeleri topladı yerlerine yerleştirdi. Halının belirli kısımlarında pastanın kremasının lekeleri kalmıştı, onları çıkarabilecek gücü şimdilik kendisinde bulamıyordu.

Kiliti kırılmış kapının arkasına dolabı itip üzerini değişmek için Jungkook'un odasına girdi. Üzerinde Hoseok'un getirdiği dört gündür giydiği için kirlenmiş kıyafetleri vardı. Temiz bir duş alması da gerekiyordu saçları fena yağlanmıştı. Sıcak suyu açıp suyun ayarlanmasını bekledi, tekrar Jungkook'un odasına girdi.

Onun odası kiraz çiçeği kokusuyla kaplıydı, Jimin'in kiraz çiçeğine alerjisi vardı. Yan etkisi ise ensesinin ve karının üzerinde kırmızı noktalar ortaya çıkmasıydı. Ne zaman Jungkook'un yakınında olsa yarım saate kalmaz bu izler çıkardı arada kaşındığı oluyordu ama onun dışında pek bir sıkıntısı yoktu bu alerjisinin. Kokusunu da seviyordu.

Jungkook'un kıyafetlerinden kendi bedenine uygun olabilecekleri seçip yatağın üzerine koydu. Beomgyu'nun saç telleri her yerdeydi, vitaminsiz kaldığından çok dökülüyordu. Yatağın üzerinde o ince kahverengi saç telleri görünüyordu, siyah saç tellerinin yanında duran sarılıklar Jungkook ve kendisine aitti. Bu görüntüye aptal gibi gülmekle yetindi.

Duştan çıktıktan hemen sonra sıcak yatağa girmiş gözlerini sıkıca kapatmıştı lakin uyuyamıyordu. Düşündüğü tek isim Jungkook'tu. Onu metroda gördüğünde buralara kadar geleceklerini asla tahmin etmezdi, sıradan bir insanda değildi ama garipti işte. Jungkook sıradan olamayacak kadar mükemmeldi, Jimin'in aksine onun iyi bir kalbi vardı.