Yaklaşık 1,2 saat sonra eve geldik ama bizim evimize değil yine Ozan'ın evine geldik ama ben hala ona ne diyeceğimi bilemiyordum ne yapabilirdim bilemiyorum belkide ağlamamak için kendimi zor tutuyorum bu his gerçekten iğrenç bir his ama asla onların başına bir iş getirmek istemiyorum onların bela'sı olmak istemiyorum onlara zarar vermek istemiyorum....
Ozan kolum'dan çekiştirerek beni odaya çekti diğerleri de odaya geçti.
"Evet bekliyorum"
"Neyi bekliyorsun Ozan ne duymak istiyorsun anlamıyorum ya"
"Sen şakamısın? Bak sana ilk defa herşeyimi söyliyeceğim siz benim bir parçamısınız olmaz ben siz siz yapamam olamaz bak ben seni seviyorum ama arkadaşlıktan da öte yani aşk gibi.."
Ozanı hayretler içinde garip bir duyguyla izliyordum konuşamıyordum izin vermiyordu.
"Oz-"
"Buse bir konuşabilir miyim?"
"Tamam tabikide..."
"Ama ben yalandan nefret ederim biliyormusun? Bana söylemediğin bir şey var bak lütfen lütfen bana söyle ne gibi bişey saklıyorsun biz neler yaşadık güzelim bunu da atlatırız hepimiz bir olup çözeriz ama lütfen bana söyle beni seviyorsan"
Birsüre sessiz kaldık ben düşündüm o beni bekledi...Ama sonunda ağzımdan istemeyerek o kelime çıktı.
"Ya sevmiyorsam?"
"Ne?"
"Yani ya seni sevmiyorsam o zaman ne yaparsın ki?"
Birsüre beni izledi sonra sol gözünden akan gözyaşının yere düşme sesi geldi ve o anda ne kadar yanlış bir şey yaptığımı farkettim hemde çok yanlış.
"Affet beni bak Ozan bana bak lütfen öyle demek istemedim beni dinle"
"Seni mi dinleyeyim!eğer sevmiyorsan benim evimde yanımda olmana gerek yok değil mi buse seni ne kadar çok seviyordum oysa ne kadar salak mışım ya ben"
"Ozan lütfen sadece 2 dakika dinle yalvarırım"
Kapıyı açtı kolumdan tuttu ve dışarı fırlattı evet ciddiyim bunu yaptı.
"Kumsa-"
"O bizimle kalıcak biraz"
Sonra kapıyı yüzüme kapattı tepkisizce yüzsüzce ayağa kalktım ve eve kadar ağlayarak gittim babam yoktu çünkü bizi terketmiş kumsala bir yere gitti diye oyaladım ama bir yere kadar oyalayabilirim eve geldim kendimi yatağa attım ama yatamadım sonra annemin odasına doğru yürüdüm ne zamandır bu odaya girmediğimi farketmiştim ama ilk adımımı attığım anda ağlaya ağlaya kendimi yerde buldum."Özür dilerim anne çok özür dilerim ben böyle bir şey yapmak istemezdim gerçekten herşeyi yapardım ama bunu yapmazdım Ozan haklı aslında ben iğrenç bir insanım kalp kırıcı bir katilim"
Evet ben buse belkide gerçekten iğrenç bir gerizekalıyım belkide yaşamayı bile haketmiyorumdur ama bu kadarı fazla değil mi bir insan için?kendimle didişmeyi bırakıp sessizce bi kenarda oturarak ağladım benimde özetim hep bu zaten AĞLAMAK.
---------------------------
Selam nabersinizz? Yeni bölüm geldii ama bu arada en sevdiğim bölüm bu oldu bi kaç bölüm olaylı olabilir bence çok güzel oldu sizce? Bi sonraki bölümde efsoo sizi boll öpüyorum bay bay!^^.Sizce buse kime ne yaptı?
Ozan ve Buse'ye ne olacak?
Gelecek bölüm için tavsiyelere açığım^^.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELA GRUBU
Teen Fiction"Gerçek Arkadaşlığı ve Aşkı bulmak herkese zor gelir ama aslında hiç birşey zor değildir sadece çabalamak gerekir"