"Merhaba Jungkook"
"Merhaba."
Sesim istemsizce kısık ve boğuk çıkmıştı.Gerçi nasıl çıkmalıydı ki.
Gözlerimi ayakkabımdan ayırmadan çantamın sapını tutarak öylece beklemeye başladım.Buluşmamızın üstünden geçen baya bir zamanla sonunda içimizden biri sessizliğini bozmuştu.
"kook... Yani jeon..."
"Jungkook."diyerek düzelttim.
"Ben bilmiyordum,yani bilseydim seninle en başta öyle konuşurmuydum?"
Hafifçe omuz silktim,nede olsa artık bir önemi kalmamıştı öyle değil mi?
"Önemi yok Jimin"dedim sankince.
Kahverengi gözlerini üstüme dikti.
"Sahiden önemi yok mu Jeon?""Evet yok"
İnanmaz bir biçimde güldü,daha çok kendi haline gülüyor gibiydi."Bu senin için ikinci kez dayak yiyişim biliyor musun?"Ne? Benim yüzümden mi?
Soran gözlerle yüzüne baktım.
"Ne? Neden benim yüzümden dayak yemişsin ki?"Şüpheyle yüzüme bakarken sordu"Bilmiyor muydun?"başımı olumsuz anlamda salladıktan sonra ağızından kısık sesle bir şeyler gevelemeye başladı.
"Söylemez tabi."
Bu bilinmemezlik silisesi artık canımı bi hayli sıkmaya başlamıştı.Bir olay bitiyor ve öbürü hemen başlıyordu.Bu yaşadıklarımdan kırk sezonluk kdrama çıkardı!
"Jimin bana söyler misin,neden benim yüzümden dayak yiyorsun açıklar mısın bunu bana?"
Sert çıkan sesimle oda benim gibi dayanamadı ve patladı.
"Taehyung yaptı! Yüzümün böyle olmasının sebebi Taehyung!"
"Ama..."Sözümü kesti."Sana ümit verip duygularınla oynadığımı söyledi,ama ben öyle bir şey yapmadım değil mi Jeon?"
"Yapmadın."
Eliyle yüzünü gösterdi"ama bak yüzüme!"
Başımı yere eğdim,ne diyebilirdik ki bu duruma.Sessiz kalışımla birlikte sağ elimi dostane bir şekilde omzuna koydum.
"Bunu halledeceğim, teşekkür ederim."
Dedikten sonra yanından ayrılacaktım ki minik parmaklar elimi kavradı."Dur Jeon bekle konuşmamız gerekenler henüz bitmedi"
"Başka ne kaldı ki?"
"Yoongi..."diyerek duraksadıktan sonra konuşmasına devam etti.
"Onu affetmen gerekiyor,onun suçu yok."
"O bana yalan söyledi Jimin, onu nasıl affedebilirim?"dedim başımı öne eğerek.
"Bak o bana başından beri aşıktı biz eskiden de sevgiliydik,dönem başından beri senin bana olan bakışlarını görebiliyordum"
Demesiyle başımla onu onayladım.Doğruya doğruydu yani.
"Ama Yoongi senin bana olan sevgini farketmiş ve senle benim aramda bir seçim yapıp seni seçti Jeo-"demesiyle sözünü kestim.
"Peki kantinde ki o sarılmaya ne demeli?"
"O sarılma gerçek değildi Jeon."
Kaşlarımı çattım,nasıl gerçek değildi?Basbaya gerçekti işte amına koyayım.
"Nasıl?"
"Yoongi sizin yanınıza gelirken karşılaştık,fakat ben artık dayanamadığım için ona sarıldım"dedi ve gözünden akan bir damla yaşı umursamadan anlatmaya devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝗹𝗼𝘃𝗲 𝗳𝗹𝗼𝘄𝗲𝗿 ✔ 𝗧𝗲𝘅𝘁𝗶𝗻𝗴
Fanfiction"Aptal aptal çocuğu izleyeceğine yemeğini ye" "Seni mi izlememi tercih ederdin?"iğnelemem ona koyamamış olacak ki,çapkınca sırıttı. "Tipim değilsin Bebe" "Bana diyene bak! Aptal herif!"masadan kalkarken son kez bakıp o iğrenç gülümsemesini ortaya çı...