Yalan

6.bölüm Cidden mi

Uykuya dalmısım  sonra  yanımda bi sıcaklık hissettim umursamadım işte o an gelen sesle anladım ne oldugunu "şii minik içerden ses geliyo" arda aynen bunu söyledi  "ya banan-" derken içeriden tak diye ses geldi "noluyo ya" "bilmiyorum" yattıgım yerden dogruldum daha ayılmamıştım bile ardanın omzuna  yattım o sırada içerden gene tak diye ses geldi  "off yeter bu sus ne yaa" diye homurdandım  arda ban bskıyodu hissede biliyodum  "hadi gidip bakalım" diyip kalktım arkamdan 1.80 boylu arda  kalktı yanıma geldi mutfaktan geliyodu evet şok mutfakta biri vardı ama kim arda hemen 'lann' diye bagırdı

Çocuk saskınlıkla döndü "e-ereyyy" dedim şaskınlık içindi "ecee" dedi oda banadogru ilerledi ve sarıldı platonigim bana sarıldı bana

Arda erayı tuttu ve  duvara yapıştırdı
"sen kimsin lan   ece bu kim"
"ben ecenin asık oldugu çocuk"
Galiba eski aşık oldugu şuan bişey hissetmiyorum
"ne ne ne"
"ecenin hoslandıgı çocuk erayım ben ecenin eski sınıfarkadaşı"
"ece ne saçmalıyo bu"
Arda niye bu kadar umursadı ya erayın buraya nası girdigini umursamıyoz  benim  ondan hoslanmam  umursuyolar allahım ya

"dogru ama eskidendi o" dedim. Eraya bakarak
Arda erayı yakasından tutuk dış kapıyı açtı "bana bakk bi daha gözüme gözükme" diyerek fırlattı ve kapıyı kapattı yüzüme baktı bi süre hiç bişey demeden bakıştık

"ece"
"efendim"
"salaksın"
"nee"
Cevap vermeden odasına gitti
Ne alakaydı şimdi eray yüzündenmiydi galiba evet  salona geçip ereni aradım o sıra arda salona geldi
"alo eren beni alırmısın" dedigimde arda telegonu elimden aldı
"alo eren burdan almanı gerektircek bi olay yok merak etme sıkıldı sadece"
Dedi ve kapattı
"napıyosun sen arda ben. Burda durmak istemiyorum küçük bi sıcaklığına kandım ama gene aynısın" dedim ayaga kalkarak
"ver şu telefonu" diyerek zıpladım  erişemedim  vurdum iştemedi sonra takıldım ve düşerken beni tuttu  çok yakındık nefesini hissediyodum "yavaş ol minik"
"bana minik demeyi kess"
"hayır MİNİKK"
"pislikk" dedim kendimi dogrulturken

1 ay sonra

Hala ardalardaydım  arda ile baya sohbet etmiş 19 yaşındaymış sınıfta kalmış annesi ölmüş babası baska kadınlaymış oda ayrı eve çıkmış beraber okula gittik simdi ise tatildeyiz
"minik kalk yemek hazır"
"kapa çeneni"
"hadi kalk ama aç kalcan" dedi yanıma oturarak
"az daha uyusamm"
"gıdıklayarak uyandırmamı istemiyosan kalkk" dedi hemen dogruldum buldugu her fırsatta gıdıklıyo bislik  kalkıp salona gittim güzel bi kahvaltı hazırlamıştı  yanındaki koltuga oturdum aşırı rahatsız hissediyodum başım agrıyodu atesşim vardı karnım agrıyodu sesle irkildim"yesene artık  yarım saattir duruyosun" "özür dilerim biraz halsizimde"
"neyin var hataneye gidelim mi" dedi telşla
"abartcak bişey yok" abartcak bişey var. Ateşimr baktı
"ece yanıyosun nası abartcak bişey yok" dedi sandalyeden kalkarak
"gel koltuga otur" dedi itiraz etmeden oturdum koltugun kenarına bi sehba çekti kahvaltılıkları oraya getirdi ve çatalımı aldı yaptıgı krepten alıp bana uzattı
"aç şu azını minikk" azımı açtım   binkere kızdı bana çünkü yemek istemedim sonda dayanamadı  bıraktı kendi yedi yemekleri topladı mutfaga gitti mutfagı topladı  yanıms geldi  üstümü örttü "iyimisin minigim" dedi hafif güldüm ve cevap verdim"yani evet iyiyim"iyi değilim

"Uyu istersen biraz" dedi
"uyuyamıyom ki"
"niye" dedi göz kırparak
"bilmemm"

Woww bitti