VAMPİR SOLUĞU

RÜYA

Öncelikle arkadaşlar size bir şey açıklamak istiyorum.Bir LGS öğrencisiyim bu yüzden bölümleri çok geç atmama lütfen takılmayın bugün biraz daha rahat olduğum için bugün bölüm atmaya karar verdim.Bir de şu var okuma sayısı gittikçe düşüyor ve oy zaten gelmiyor bari okuma sayısı 100 ü geçtiği için de geç paylaşıyorum.Sizden ricam lütfen bana kızmayın ve destek olun.

İyi okumalar😊

■■■■■■

Eve vardığımızda hemen içeri koştuk.Gördüğüm görüntüyle beynimden vurulmuşa döndüm.

Efe sadece pantolonla yatıyordu.Göğsü tamamen yanmıştı.Yarasından kanlar akıyordu Steve ise ortalıkta yoktu.Efe'nin yanına gittiģimde gözümden yaşların akmasına sebep oldu.Şimdi Efe'ye karşı üzüldüm ama annemi öldürdüğü gerçeği kafamdan  bir türlü çıkmıyordu.Efe'ye baktıkça annem aklıma geliyordu.

Efe beni fark edince konuşmaya başladı.

"Lara ben gerçekten çok özür dilerim.İsteyerek yapmadım, gözüm dönmüştü.Beni affet...Lütfen!"

"Efe ben gerçekten...Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum.Gerçekten ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.Sonuçta benim annemi öldürdün şuan seni dinlemek istemiyorum."

"Lara beni bir dinle lü-"

"Efe sana konuşmak istemiyorum dedim! Anlıyorsun demi o benim annemdi annem!"

Bu şekilde bağırmam ile gök gürledi.Az önce güneşli olan hava bir anda benim bağırmam ile bozdu.Yanımdakiler ise şaşkınlık ve korkudan ağızları açık kaldı.Ben sinirim ile bir daha gök inledi.

"Lara lütfen sakin ol," dedi Leya ama benim çokta umrumda değildi bu durum.

Derek gelip bana sarılınca ilk başta ittirecektim ama sonra ağlamaya başladım.Kendimi tutmaya çalıştım ama kendime hakim olamadım.Efe benim bu halimi görünce canın acısı yetmiyormuş gibi sanki benim ağlamamla daha çok canı yanıyordu.Bir süre Derek'ğin göğsünde ağlafıktan sonra kendimi dışarı attım.Oysaki Steve söyleyince bu kadar üzülmemiştim ama Efe'yi görünce bir anda annem aklıma geldi.Ormana dalıp büyük bir ağacın altına oturdum.Canım çok yanıyordu güvendiğim kişi benim annemi öldürmüştü.Ben ağlamaya başlayınca sanki uykuya çekiliyormuş gibi hissettim.Direnmeye çalıştım ama direnemeyecek kadar güçsüz düşünce yavaşça uykuya yenik düştüm.

Annem bana yavaşça yaklaşıyordu.Bir süre sonra tam karşımda durup konuşmaya başladı.

"Kızım ben çok üzgünüm.İçimdeki güce yenik düştüm ve sana saldırdım.Sonraki gün etkisinden çıkamadım, kan içemedim.Her içmeye çalıştıgımda geri kusuyordum.Babanda çok araştırdı o kendini kontrol edemedim.Küçükken ailemin sözünü dinlemedim ve bu yüzden kendimi kontrol edemedim.Efe'ye kızma onun tek ailesi zaten kız kardeşiydi.Onun gerçek ailesi değil onun ailesi Efe daha 15 yaşlarındayken Efe'nin evde olmadığını fırsat bilip evi ateşe verdiler.Ailesinden tek o ve kız kardeşi kalmıştı.Efe daha 1 yıl kadar anca acısını biraz dindirebildi.Ben de kardeşi ve seni seçenek olarak koyunca kendine karşı dayanamadı.O yüzden beni öldürdü.Hakettim.Onun suçu yok,onu affet!Onun yarasına ben tuz bastım,sen onun yarasını sar kızım!"

Sonrada ağlamaya başladı.Annemin ağlamasıyla ben de kendime karşı koyamadım ve ağlamaya başladım.

"Anne!" Deyip anneme sarıldım.Ben ağlamaya devam ederken konuşmaya başladı.

"Kızım kısa bir süre rüyana girebilirim şuan da süre doldu ve artık bir daha yanına gelemeyebilirim o yüzden benim gimem gerekiyor.Seni seviyorum kızım,görüşürüz bir tanem!"