VAMPİR SOLUĞU

KIRMIZI GÖZ

Bizim okul akşam altı gibi biterdi.Okuldan yeni çıkmıştım.Steve denen çocuk derste sürekli bana bakıyordu.Ben kafamı çevirince hemen önüne dönüyordu.Beden dersinde sürekli beni izliyordu.Ben de soracaktım ama Leya izin vermedi.Boşver,takma onu deyip durdu.Ben de ona uydum.Sonra biraz oturdum.Bu defa o kalktı.Futbol oynamaya başladı.O futbol oynarken onu incelemeye başladım.Yeşil gözleri,
siyah yumuşak görünen saçları vardı.Yüz hatları keskindi,elmacık kemikleri de yüzüyle uyumluydu.Aslında çocuk çok yakışıklıydı.Aman banane elalemden neyse.

 Eve gelmiştim.Ama ışıklar yanmıyordu.Acaba annemler bir yere mi gittiler diye düşündüm ama annemler bana haber vermeden gitmezlerdi.Ben de telefonumu çıkarıp baktım annem veya babamdan mesaj yoktu.Belki bir kaçamak yapmak istemişlerdi.

Eve doğru yürüdüm.Neyse ki anahtarlarımı yanımdaydı.Yoksa annemler gelene kadar dışarda bu soğukta hasta olurdum.Eve girdim hemen odama çıktım.Üstümü değiştirip aşağı indim.Biraz salata ve makarna yapayım dedim.Ben makarnayı suya katarken ensemde bir nefes hissettim.Hemen arkamı döndüm ama kimse yoktu.Neyse rüzgardır dedim ve devam ettim.Makarnayı hallettim.Salata malzemelerini yıkarken odamdan bir ses geldi.Yine umursamadım niye diye sorarsanız ben de bilmiyorum.Salata bitmişti.Yemekleri tabaklayıp salona geçtim.Oturup televizyonu açtım.Genelde korku filmlerini severdim.Ama bugün bir kaçamak yapıp komedi açtım.Ben yemeğimi yerken kahkahalar atıyordum.Sonra bir anda odamın penceresinin çarpmasıyla
kahkaha atmayı kestim.Tabii ben ne yapcağımı bilemedim.Hemen mutfağa gidip elime bir tane tava aldım.Yavaşça yukarı çıktım.Giderken de bütün ışıkları açtım.Odamın kapısını yavaşça ittim.Elimle lambayı bulmaya çalışırken elim yumuşak bir şeye çarptı.
Ama benim odamda yumuşak bir şey yoktu.Yani oyuncak ayı falan yoktu.Olsaydı da buraya koymazdım.Elimi hızlıca çektim.Hemen lambayı açtım-nasıl başardıysam-.Ama kimse yoktu derken arkamda biri bana bakıyor gibi hissettim.Ama arkamı dönmedim.

Onu şaşırtmak istemiştim.Arkamı hızlıca döndüm.Onu görebilmiştim.
Kırmızı gözler beni izliyordu.Aşağıda koltuğun üstünden kafasını çevirmiş birini görmemle çığlığı bastım.Sanki beni sesimden rahatsız olmuş gibi kapıdan hemen çıktı.Ben olayın şokuyla yere çöküp oraya bakmaya başladım.Biraz öyle durduktan sonra kendime gelip hızlıca aşağı koştum.Telefondan hemen annemi aradım.Ama cevap vermedi vazgeçip babamı aradım oda açmadı.Tek çare olarak evden çıktım.Üstüme mont giymiştim ama üşüyordum.Napıcağımı düşünürken aklıma Leya geldi.Okul da telefon numarasını almamı söylemişti.Ben de almıştım.Hemen Leya'yı aradım.Ve açtı hızlıca:

"Leya yardım et!" Dedim.

"N'oldu Lara iyi misin?"

"İyiyim ama evimde biri vardı.Ben konumu atsam gelir misin?"

"Tabii ki gelirim kuzum iki dakikaya ordayım.Tamam mı?"

"Tamam,bekliyorum."

Ben beklemeye başladım ama donuyorum burda.Yapcak bir şeyde yoktu.Aklıma o kırmızı gözler geldi.Bir türlü aklımdan çıkmıyordu.Kendimi sakinleştirmeye çalışırken Leya geldi.Yanıma koştu ve sarıldı ben de karşılık olarak sarıldım.

"Lara sen bildiğin donmuşsun kızım!"

"Evet,dondum."

"Hadi gidelim," dedi.

Arabaya bindik Leya arabanın klimalarını açtı.Biraz içim ısınmıştı.Bu arada söylemeyi unuttum Leya tek başına yaşıyordu.Şimdi bana sen ne ara onun hakkında bu kadar bilgi edinden derseniz öğlen arasında baya konuşmuştuk.Araba durmuştu.

"Hadi arabadan in,eve geldik," dedi.

"Tamam," dedim.

Arabadan indik eve girdiğimizde ev sıcacıktı hemen mayışmıştım.Hemen koltuklara attık kendimizi Leya mutfağa gidip kahve yapacağını söyledi.Ben de biraz uzanayım dedim.5 dakika sonra Leya geldi elime kahveyi verdi ve oturdu.

"Lara noldu anlatsana gelirken hiç konuşmadın da?"

"Tamam,anlatıcam," dedim.

Ben her şeyi anlatmaya başladım.O da dikkatle beni dinledi.Sonra:

"İşte olanlar bu," dedim.

"Gerçekten ürkütücüymüş," dedi.

"Annemlerden hala ses yok noldu acaba arasam mı?"

"Bence ara hem merakın da gitmiş olur," dedi.

"Bekle arıyorum," dedim.

Aradım ama annem açmadı.Bir daha aradım ve sonunda açtı.

"Anne nerdesiniz?" Dedim.

"Yeni eve geçtik,sen neredesin?"

"Arkadaşımın evindeyim,bana neden haber vermediniz ve nereden geliyorsunuz?"

"Hangi arkadaşın senin arkadaşın daha önce yoktu?"

"Adı Leya yeni tanıştım.Ama sen benim sorularıma hala cevap vermedin."

"Sana haber vermeyi unuttuk sonra aklımıza geldi ama sen anlamışsındır diye aramadık.İkinci soruna gelirsek arkadaşlarımızla yemeğe gittik."

"Tamam," dedim.Annemin halleri tuhafıma gitmeye başlamıştı.

"Kızım eve gelmicek misin? Hadi eve gel."

"Hayır,gelmicem.Bu gece arkadaşımlayım."

"Bir dahakinde bana haber ver,"

"Anne ben sizi aradım cevap vermeyen sizsiniz zaten,ne yapabilirdim? Tek bi seçenek kalıyordu o da arkadaşımın evine gelmek!"

"Sesini alçalt! Anneye karşı bir çocuk bağıramaz! Bir daha sesini yükseltme,
hata ben de zaten neyse iyi geceler," deyip kapattı.

Annem tripliyken yaptığı şeylerden biri de telefonu yüzüne kapatmak.

Leya'ya döndüm.Leya sadece yere bakıyordu.

"Leya iyi misin?"

"..."

" Leya bana bak noldu canım?"

"Ben de annemi kaybetmeden önce böyle davranmıştım," deyip gözünden bir yaş düştü.

"Leya sana bunu hatırlattığım için özür dilerim aklıma gelseydi kesinlikle böyle konuşmazdım."

"Sıkıntı yok sadece annene karşı biraz sakin ol sana karşı böyle sinirlenmesi biraz can sıkıcı olsa da ona biraz sakin davran tamam mı?"

"Tamam," dedim.

"Hadi film izleyelim ya de mi? Kankalar yan yana gelimiş parti verlim," dedim. Ve Leya'nın göz yaşlarını sildim.

"Tamam," dedi.

Biz böyle eğlenmeye devam ederken aşırı yorulmuştuk.Leya'nın odasına çıktık.Ve yattık.

***
Bu benim yeni kitabım ilk bölüm biraz kısa oldu ikinciyi daha uzun yazayım dedim.