5. bölüm

92 8 0
                                    

Eflal in anlatımıyla

Araba geniş bir villanın önünde durdu şoför önce inip Berk'in kapısını açtı sonra gelip benim kapımı açtı indik ve Berk yanıma geldi "elimi mi tutmak istersin yoksa koluma girmek mi?"

"İkiside değil."

"Ama karımsın sen benim hani ya hatırlatırım. Birini seç."

"Off elini tutsam olur herhalde."

"Tabiki olur."
Elini tuttum ve içeri yürümeye başladık iğrenç hissediyordum Berkin elini tuttuğum için. Geniş bir bahçeye girdik bir adam geldi ve bizi partinin olduğu yere yönlendirdi oraya doğru ilerledik. Bir sürü masa vardı kalabalık olucaktı sanırım "burası çok mu kalabalık olucak?"

"Evet. Neden sordun ki?"

"Güzel. Yok merak ettim."
Burdan kaçabilirdim eğer kalabalık olursa beni fark etmezdi işte bu fırsat ayağıma geldi bu gece kurtulacam burdan bu gece başarıcam. Yavaş yavaş insanlarla dolmaya başladı içerisi yanımıza bir adam ve kadın geldi. "Selam Berk. Nasıl gidiyor işler. Merhaba yengemiz mi?"

"Selam Demir aynı değişen bişey yok. Evet yengen."

"Ne ara buldum bu kızı daha yeni kimse yok dedin."

"Bir anda oldu ilk görüşte aşk diyelim dimi karıcım."

"Hıhı evet."

"Ooo evlisiniz yani."

"Evet. Evliyiz."

"Ne zamandan beri evlisiniz?"
Berk ile aynı anda
Berk:"5 ay."

Eflal:"2 ay."

"Nası yani 5 ay mı 2 ay mı?"
Berk hemen cevap verdi "5 ay önce sevgili olduk 2 aydır evliyiz."

"He anladım neyse biz biraz diğer misafirlere bakalım gel karıcım görüşürüz."

"Görüşürüz."
Biraz uzaklaştılar ardından Berk'e döndüm ve dedim ki "demek 5 ay önce sevgili olduk."

"Rol icabı evet."

"Tamam." İyice kalabalıklaşmıştı bazı adamların gözleri her kadının üstündeydi Berk bunu fark etmiş olucak ki ve masanın üzerinde duran elimi tuttu "ne yapıyorsun?"

Dedim korkarak. "Özür dilerim korktmak istemedim ama adamlar sana bakıyo gibi geldi o yüzden tuttum elini yoksa çok meraklı değilim."

"Korkma kapmazlar beni." Dedim gülerek.
"Kapmaları sıkıntı değil Kaya Bey beni öldürür seni elimden kaçırırsam."

"Nasıl öldürür anlamadım."

"Bildiğin artık yaşıyo olmam."
Dediklerinden sonra düşündüm biraz eğer kaçarsam Berk ölür müydü? Nasıl ya. Ben niye Berk'e önem veriyorum ölürse ölsün. dedim içimden ama içimi bir korku ve çaresizlik sardı acaba kaçmasam mı? Diye düşündüm bu seferde ama bilemiyordum napacaktım. Tabiki kaçıcam kurtulmam lazım bunların elinden diye aklımdan geçirdim ve elimi tutan Berk'in eline baktım.

Müzik çalıyor herkes eğleniyordu bizim amacımız Aras Akbulut olduğu için Berk sürekli o adama bakıyordu banada fotoğrafını göstermişti bulusam söylememi istemişti ama öyle birini göremiyordum taki sağıma bakana kadar hemen Berk'e döndüm "orda."
Dedim sağımı göstererek. Berk güldü ama sinsi bir gülüştü. Gülüşünün altında ne yatıyordu anlamadım gözlerine öfke geldi sanki.
Tam oraya doğru ilerliyordu ki arkadan bir ses geldi "vay Berk yanındaki bu güzel kadın da kim? Merhaba güzel prenses."

"Olum git işine işim gücüm var senle uğraşamam."

"Sen git benim işim zaten yanındaki güzelle."

"Olum sikerim belanı ne diyon sen." Berk adamın üstüne yürüdü ve yakasını tuttu ve gözlerinin içine bakarak "sana öyle bir şey yaparım ki- neyse."
Adam güldü. Ve bana göz kırptı "güzel prenses benim adım Arda. Kendi adını söyler misin?"

"Sanane olu-"
Berk'in sözünü keserek "Eflal." Dedim.
"Eflal. Ne kadar güzel hayatımda duyduğum en güzel isim."

"Lan seni varya." Dedi ve Arda denen o adama kafa attı adam burnunu tutarak bir iki adım geri çekildi. "Aman tanrım burnum kırıldı." Dedi kahkaha atarak. "Sus lan!' dedi ve bir yumruk attı adamın dudağı kanamaya başladığında Berk'i birileri tutuyordu. Bende adama döndüm bişeyler diyordu Berk'in arkası dönüktü bize bakmadığı için adama yaklaştım "bu adam beni kaçırdı bana yardım eder misin?"

"Al bunu takip cihazı yerini bulucam bununla tamam."

"T-Tamam sağol."  Dedim ve Berk'in yanına gittim. Sinirle bana baktı "yürü gidiyoruz." Dedi ve kolumdan tuttu ve çekti beni peşinden gittim. Arabanın kapısını açtı "bin." Dedi bindim kapıyı kapattığı yanıma geldi kapıyı açıp oturdu ve kapıyı kapattı "Aras'ı kaçırdık."

"Bişey olur mu?"

"Sana olmaz ama beni iyi döverler."
"Çok mu?"

"Evet."  Önüme döndüm bişey demedim şoför geldi arabayı çalıştırıp "eve mi Berk Bey?"
"Evet." Araba ilerlemeye başladı. Berk arada bir bana bakıyor sonra tekrar önüne dönüyordu araba evin önünde durdu "in ve kaçmaya çalışma sakın."
"Tamam." Arabadan indim.
Yanıma geldi kolumdan çekerek önce eve girdik sonra beni tuttuğu o odaya girdim kapıyı kitledi ve bana döndü "Bu kadar güzel olmak zorunda mısın?"

"Ne?"
Öylece yüzüme baktı cevap vermedi.
"Ben güzel mi ney? Ne dedin sen?"

"Boşver unut dediğimi?"

"Sen beni kıskandın mı?"

"Hayır."
"Arda'yı neden dövdün o zaman?"

"Rol icabı karım olduğun için kimse anlamasın diye yani. yoksa ben seni neden kıs- kıskanayım."

"Eminim öyledir tabi."

"Başka bişey yok zaten. Dedim ya tipim değilsin."

"Tabi tabi tamam."

"Neyse ben gidiyorum sen yat dinlen."

"Tamam."
"İyi geceler güz-."

"İyi geceler ney?"

"Yok bişey." Dedi ve arkasını dönüp çıktı ve kapıyı tekrar kitledi ney demek istemişti bu adam anlamıyordum. Aklıma Arda'nın verdiği takip cihazı geldi hemen elimde ki küçük çantayı açtım ve içine baktım ordaydı ama ilk aldığımda üstünde yeşil ışık yanıyordu şimdi ise kırmız ışık yanıyordu. Neydi şimdi bu. Biraz baktım ama hiç birşey anlamadım. Sinirle yatağa uzanıp ağlamaya başladım.

(2 saat sonra)

Uyumuştum gözlerimi açtığımda oda hala aydınlanmamıştı saate baktım saat 00.04 olmuştu.
Camın önüne gittim ve yıldızlara baktım düşüncelere daldım
Ailem olsaydı arayan yokluğumu fark eden olurdu ama kimse olmayınca beni haliyle arayanda yoktu. Annemle babam ben küçükken ölmüş baba tarafı sonrasında bana bakmamış bile anne tarafımla ise 15 yaşıma kadar durdum sonrasında şehir dışına lise için çıktım. Ondan sonra anne tarafından bir daha haber alamadım. Fazla arkadaşım yoktu olanlarada arkadaş denirse tabi pek aramazlar beni anca 1 ay sonra falan yokluğumu fark ederlerdi. Sevgilim de yoktu yani beni önemseyen kimse yoktu o yüzden kimse kaçırıldığımıda fark etmemiştir diye düşünüyorum. 1 saat kadar camın önünde oturdum uyku bedenimi sardı ve orda uyuya kaldım.

💕🤍💖

Karar Vakti Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin