1 hafta Tam 1 hafta geçti Onun Ölümünden Öyle çok özlemiştim ki onu Öyle çok Burnumda tütüyor gözümde canlanıyordu ki Bu Kaybediş Benim İçin En Acı En ağır kaybediş oldu Ruhum Öldü Sanki kalbim Paramparça oldu Ölü bir beden olarak nefes alamadan yaşadım 3 ay boyunca Gülmeyi Unuttum konuşmayı Unuttum Tüm benliğimi unuttum Kaybettim bütün umutları onunla olan hayallerimizi İçime gömdüm göz yaşlarımı içime akıttım Her Mezarına gidişimde Toprağından Alıp Çiçek ektim Onun gibi kokuyordu Çiçeklerim Zaten beni Ayakta tutan tek şey Bu çiçekler Oldu onun toprağına ektiğim çiçekler Büşra Çiçekleri
Yine O sabah Yatağımdan kalkıp hemen balkonda duran çiçeklerime Su verdim O kadar güzel kokuları vardı ki Büşram gibi kokuyorlardı Onları koklamaya onlara bakmaya doyamıyordum Dokunmaya kıyamıyordum İncinirler diye Sulayıp Sevdikten sonra Hemen Duşa girdim Çıkıp Üzerimi giyindim Saat (09:00) olmuştu Aşağı indiğimde Amcam yoktu Belli ki Oda erken kalkmış şirkete gitmişti Bende yine aynı yere gidiyorum Mezarlığa söz verdiğim gibi Her sabah gideceğim Ziyarete Geldiğimde Onun en sevdiği manolya çiçeklerinden almıştım Toprağını sulayıp çiçeklerini koydum üzerine Gözlerimden Yağmur gibi dökülmeye başladı Yine kendime ne kadar söz versem bile Tutamıyordum kendimi Onu çok özlüyordum ve bunun tarifi yoktu
"Seni Çok özlüyorum... Sen gittikten Sonra içimde koca bir Boşluk oluştu ve İçime attığım göz yaşları doldu oraya Sen gittikten sonra ne bahar geldi ne çiçekler açtı seni çok özlüyorum" Dedi Salih ağlayarak ve sildi göz yaşlarını
"Tamam özür dilerim Ağlamayacağım Söz verdim sana.. Benim şimdi gitmem lazım ama yine geleceğim sana söz" Dedi Salih Toprağını koklayıp ayrıldı Oradan
.........
İSTANBUL "
Ve Mühendis Zehra Hala İstanbul'da Çalışıyordu İşleri hala bitmemişti Ama az kalmıştı Dönecekti geri Dönmesi gerekiyordu Ağabeyini yalnız bırakamazdı ona destek olmak Üzüntüsüne ortak olmak istiyordu Bu yüzden işlerini hemen bitirip gitmek istiyordu oradan
"İşlerimi bitirip hemen bir an önce gitmek istiyorum Dönmek istiyorum Ağabeyim orada acı çekiyor " Dedi Zehra üzülerek İç çekti
"Az kaldı işimiz yakında bitecek Gidersin Şunun şurasında 1 aylık işimiz kaldı Ondan sonra gidersin" Dedi Mühendis Arkadaşı gülerek işine devam etti
"Umarım biter de hemen giderim" Dedi Mühendis ezgi
............
Ve Avukat Zeynep ile Doktor Emre Evlenmişti Sade bir Nikah ile Dünya evine girmişlerdi 2 aydır evlilerdi artık Kendi aralarında bir Nikah olduğu için kimseye söylenmedi İkisi de hallerinden oldukça mutluydu bu evlilik onlara çok iyi gelmişti Her sabah Birlikte kahvaltı hazırlıyor İşe birlikte gidiyor Eğer Akşamları beraber gelebilirlerse onlar için en iyi akşam oluyordu Ama daha Emre'nin nöbetleri yüzünden Akşam Zeynep Avukat Tek kalıyordu O gece yine tek kaldı Avukat Zeynep Yine Evde tek başına Film keyfi yapıyordu Aslında korkmuyordu ama Sanki Kapı açılmıştı Ve bu onu biraz korkutmuştu kapı sesi duyduğunda hemen Televizyonun sesini kapattı ses Kayboldu ve tekrar açtı yine geldi aynı ses kalkıp baktığında arkasında Siyah maskeli Ellerinde siyah eldivenli bir Adam vardı Zeynep Avukat onu gördüğünde Korktu ne yapacağını bilemedi Hemen Silahı alıp Önüne dikildi Ondan yüzünü açmasını istedi kim olduğunu sordu ve Adam Elinden Silahı İndirip Onun ağzını kapadı ağzını kapattığı Zaman Avukat Zeynep Geri itti onu Adam duvara çarptı Ve adam Zeynep Avukatı Saçından tutup kendine doğru çekti Kalın Sesiyle Kulağına bağıra bağıra konuştu
