5.Bölüm:Sevgi

238 18 1
                                    

Yeni bir güne mutlulukla uyanmıştı Deniz, mavi gözlerini açar açmaz kahramanını birkaç ayda kendisine öz babasından daha çok baba olan Hayri amcasının uyuyan yüzünü görmek içinde tarifsiz büyüklükte mutluluğa sebeb olmuştu..

Bir süre dudaklarında oluşan gülümsemesi ile babasını hemen yanında diğer tarafında uyuyan Selver annesini izlemiş aklına gelenle bir asker edasında yataktan çıkmıştı. Hızlı ama sessizce dolabından üzerine kıyafet alıp banyoya girmiş aynı sessizlikle işini halledip üzerini değiştirdikten  sonra soluğu mutfakta almıştı...

"Sana memleketimin meşhur kahvaltısını hazırladım küçük hanım"demişti zamanında kendisine babası Hayri bey, şimdi aynı hatta daha fazlası bir kahvaltı hazırlamak istiyordu.

İşe mutfak kapısını kapattıktan sonra kıvırcık saçlarını yazma ile bağlamakla başlayan Deniz kahvaltı için yumurta patates haşlamaya koymuş ardından sırayla patates kızartması, dün geceden sardığı sigara böreklerini, pişi, menemen tabiki babasının yaptığı gibi soğanlı yapmış, sosis kızartıp pişen yumurta ve patatesleri soyduktan sonra aklına gelen fikirle Pusat'a timini Esma'yı toplayıp kahvaltıya davet etmişti mesaj atarak. Büyük bir çaydanlık çay demledikten sonra patatesli,peynirli,zeytinli börek poğaça yapmış yaptığı herşeyi salonundaki büyük masasına taşıyıp güzelce hazırladiktan sonra da babasının yanına gitmişti.

"Günaydın babam"diyip gülümseyerek öpmüştü yanağından, "Kahvaltı hazırladım Selver annemi de kaldırıp gelin haydi"demişti uyanıp günaydın diyen babasına Deniz.

"Olur güzel meleğim"diyip dogrulan babasını bırakıp çalan kapı ziliyle gülümseyerek odasından çıkmıştı...

Kapıyı açmadan önce üzerindeki mavi çiçekli elbisesini hafiften düzeltip gülümseyerek açmıştı kapıyı, Pusat yanında Pusu timi tanımadığı bir kadın ve Esma vardı karşısında.

"Hoşgeldiniz " diyip içeri davet etmesinin ardından tanışmadığı kadın ile tanışmış babası ve annesi Selver hanımda gelince herkesi masaya oturtup mutfağa geçmişti, hemen ardından da Pusat.

"Yardım lazım savcı?"diye sormuştu Pusat DAĞHAN omzunu kapıya yaslamış gülümseyerek küçük mutfakta dolanan kadına.

"Yok, hallettim herşeyi teşekkür ederim binbaşı"demişti Deniz derin bir nefes alıp bırakmıştı sessizce.

Pusat'ı görmek içinde anlamadığı hislere sebebiyet veriyordu. Yirmi yedi yaşındaydı ama hiç sevgilisi olmadığı için anlamıyordu ne olduğunu kendisine, hoşlantı mıydı hissettiği yoksa herkesin anlattığı ilk görüşte aşk mıydı? Bilemiyordu...

DENİZ DUMAN (Ara Verilmiştir) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin